Σκληρή διαπραγμάτευση στην Ουάσιγκτον για το ελληνικό πρόγραμμα
Σκληρή διαπραγμάτευση για μέτρα, χρέος, εποπτεία, μεταρρυθμίσεις αναμένεται στην Εαρινή Σύνοδο του ΔΝΤ από τις 16 έως τις 22 Απριλίου στην Ουάσιγκτον.
Πιθανότατα μετά τη Σύνοδο ένα εκατομμύριο χαμηλόμισθοι, χαμηλοσυνταξιούχοι και αγρότες να έρθουν αντιμέτωποι με το ενδεχόμενο να κληθούν να πληρώσουν για πρώτη φορά φόρο εισοδήματος από το 2019 ταυτόχρονα με το μαχαίρι έως και 25% στο άθροισμα κύριων και επικουρικών που θα υποστούν 2,7 εκατ. συνταξιούχοι. Αυτές είναι οι σκληρές απαιτήσεις του ΔΝΤ και συνδέονται με το διαπραγματευτικό παιχνίδι που θα κορυφωθεί στο δίμηνο Μαΐου - Ιουνίου.
Μαζί με τα προνομοθετημένα μέτρα, στο προσκήνιο έρχονται οι τρεις γραμμές του ΔΝΤ, δύο παραλλαγές προληπτικής γραμμής πίστωσης και ένα εργαλείο, το Policy Coordination Instrument, το οποίο μπορεί να εξασφαλίσει μεταρρυθμίσεις και ισχυρή εποπτεία για διάστημα 3-4 ετών μαζί με πρόσβαση σε χρηματοδότηση εάν χρειαστεί.
Η Κομισιόν έχει διαμηνύσει, μέσω του Επιτρόπου Μοσκοβισί, ότι δεν επιθυμεί να υπάρξει τέταρτο πρόγραμμα για την Ελλάδα «ούτε κάτι που να μοιάζει με τέταρτο πρόγραμμα». Θα πρέπει να πείσει και τα κράτη-μέλη τα οποία δεν θέλουν να συζητούν για έξτρα χρηματοδότηση αλλά επιζητούν ενισχυμένη εποπτεία για τη συνέχιση των μεταρρυθμίσεων.
Ευρωπαϊκή πηγή, σταθμίζοντας τα σημερινά δεδομένα, δίνει αυξημένες πιθανότητες το ΔΝΤ να περάσει στο μπροστινό κάθισμα της μεταμνημονιακής εποπτείας.Το Ταμείο σήμερα έχει τρία διαφορετικά εργαλεία προληπτικής χρηματοδότησης και εποπτείας. Τα δύο αφορούν προληπτικές γραμμές (Precautionary and Liquidity Line - PLL και Flexible Credit Line - FCL).
Η κυβέρνηση τις ξορκίζει αλλά στο μεγάλο παζάρι με μια γενναία ρύθμιση χρέους από τη μια και «πολιτική κατανόηση» στο σενάριο της διπλής μάχαιρας σε αφορολόγητο και συντάξεις το 2019, το σενάριο δεν μπορεί να αποκλειστεί.
Το τρίτο εργαλείο του ΔΝΤ μοιάζει σαν να δημιουργήθηκε (το 2017) ειδικά για την Ελλάδα. Πρόκειται για το Policy Coordination Instrument (PCI), το οποίο δεν συνοδεύεται από προληπτική χρηματοδότηση αλλά είναι σχεδιασμένο ειδικά για χώρες που επιζητούν να επιδείξουν δέσμευση σε μεταρρυθμιστική ατζέντα ξεκλειδώνοντας χρηματοδότηση από τις αγορές.
Πρακτικά, η Ελλάδα αν ζητήσει να κάνει χρήση αυτού του εργαλείου θα δεσμευθεί σε όρους μεταρρυθμίσεων με το ΔΝΤ, έχοντας μια «καθαρή έξοδο» από το ευρωπαϊκό Μνημόνιο και όλες οι πλευρές θα μπορούν να παρουσιάσουν το δικό τους αφήγημα.