Αποκαλυπτήρια σε 44 ημέρες για το Εθνικό Αναπτυξιακό Σχέδιο

Το σχέδιο αυτό είναι μεν ελληνικής ιδιοκτησίας και εμπνεύσεως, ωστόσο θα αξιολογηθεί ως προς τη συμβατότητα του με το συνολικό σχεδιασμό για την ελάφρυνση του ελληνικού χρέους και πιθανώς να εμπλουτιστεί στη βάση παρατηρήσεων του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας (ESM).

Το Εθνικό Αναπτυξιακό Σχέδιο προτάσσει 4 κεντρικούς πυλώνες για το νέο παραγωγικό πρότυπο της χώρας και την αύξηση της απασχόλησης:

• Προσανατολίζεται σε ένα παραγωγικό μοντέλο προϊόντων και υπηρεσιών υψηλής προστιθέμενης αξίας και έντασης γνώσης με ταυτόχρονη δόμηση νέων δυναμικών πλεονεκτημάτων, τα οποία θα στηρίζονται στην ενίσχυση του τεχνολογικού περιεχομένου προϊόντων και υπηρεσιών, ιδίως μέσα από την υιοθέτηση καινοτόμων διαδικασιών, στη στροφή σε διεθνώς εμπορεύσιμες υπηρεσίες και προϊόντα υψηλότερης προστιθέμενης αξίας και στην αποτελεσματική ενσωμάτωση του εξειδικευμένου ανθρώπινου δυναμικού, παρεμβάσεις που συνολικά θα βελτιώσουν το έλλειμμα παραγωγικότητας.
• Επιδιώκει την ενδυνάμωση της εξωστρέφειας των επιχειρήσεων. Η εξωστρέφεια μπορεί να υποστηριχθεί από συντονισμένες πολιτικές, με την ανάληψη δράσεων της δημόσιας διοίκησης μέσα και από την ενίσχυση υφιστάμενων υπηρεσιών και δομών (Enterprise Greece, της Γενικής Γραμματείας Διεθνών Οικονομικών Σχέσεων κ.ά.) και της καλύτερης συνεργασίας, τόσο μεταξύ τους, όσο και με το σύνολο των φορέων της ιδιωτικής οικονομίας (επιμελητήρια, σύνδεσμοι, λοιπές πρωτοβουλίες) που σχετίζονται με την εξωστρέφεια, αλλά και από την άμεση προώθηση διακρατικών οικονομικών συνεργασιών ακόμη και με χώρες εκτός ΕΕ αλλά με μεγάλο δυναμικό ανάπτυξης, όπως oι BRICS (Βραζιλία, Ρωσία, Ινδία, Κίνα, Νότια Αφρική), με τις λοιπές χώρες εντός G-20 κ.λπ..
• Στηρίζεται στην ενίσχυση, στο πλαίσιο των κανόνων ανταγωνισμού της ΕΕ, του εγχώριου παραγωγικού δυναμικού, σε αντιδιαστολή με τη μέχρι πρότινος ασκούμενη πολιτική που οδήγησε σε μια λογική μεγέθυνσης της εθνικής οικονομίας βασισμένης στην εισαγόμενη ιδίως καταναλωτική ζήτηση.
• Επιδιώκει την ενίσχυση των συνεργασιών των επιχειρήσεων με δημιουργία εσωτερικών αλυσίδων αξίας και συστάδων επιχειρήσεων (clusters) προκειμένου να μετατραπεί σε πλεονέκτημα το πολύ μικρό μέγεθος των ελληνικών επιχειρήσεων και να δημιουργηθεί μία κρίσιμη μάζα που θα επιτρέψει την είσοδό τους στις διεθνείς αγορές και θα βελτιώσει συνολικά τη θέση της ελληνικής οικονομίας στον διεθνή καταμερισμό εργασίας.

Σε κάθε περίπτωση η αναλυτική αποτύπωση όλων των στρατηγικών που θα εξυπηρετήσουν τις πολιτικές για τους προαναφερόμενους πυλώνες είναι σε εξέλιξη με το έργο να έχει επιμεριστεί σε όλα τα συναρμόδια υπουργεία.