ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ

Κυβερνητικές υπαναχωρήσεις για τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας

Κυβερνητικές υπαναχωρήσεις για τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας
EUROKINISSI

Η κυβέρνηση υπαναχωρεί σε όσα μέχρι πρότινος υποσχόταν για την επαναφορά των συλλογικών συμβάσεων εργασίας στην προτεραία κατάσταση, μετά την ολοκλήρωση του Μνημονίου τον Αύγουστο του 2018.

Η κυβερνητική αναδίπλωση καταγράφεται στην ατζέντα των συνομιλιών που ξεκίνησε προσφάτως η υπουργός Εργασίας Έφη Αχτσιόγλου με τους κοινωνικούς εταίρους για θέματα της αγοράς εργασίας. Εκεί διαπιστώνονται σοβαρές τροποποιήσεις στα θέματα των συνομιλιών σε σχέση με αυτά που υποσχόταν μέχρι πρότινος.

Συγκεκριμένα, οι συζητήσεις περιλαμβάνουν τα εξής: την επεκτασιμότητα των συλλογικών συμβάσεων εργασίας, τη λειτουργία του θεσμού της Διαιτησίας και την αλλαγή της αρχιτεκτονικής του προστίμου για την αδήλωτη εργασία.

Ωστόσο, μέχρι πρότινος, η υπουργός Εργασίας όταν αναφερόταν στα θέματα των συλλογικών συμβάσεων που θα επανέλθουν μετά την ολοκλήρωση του Μνημονίου σημείωνε ότι θα επαναφέρει την επεκτασιμότητα, δηλαδή τη δυνατότητα του υπουργείου Εργασίας να επεκτείνει σε όλες τις επιχειρήσεις ενός κλάδου ή επαγγέλματος μια κλασική συλλογική σύμβαση, αλλά και την αρχή της ευνοϊκότερης ρύθμισης, κατά τη διαδικασία εφαρμογής των συμβάσεων (οι ευνοϊκότερες ρυθμίσεις υπερισχύουν έναντι των δυσμενέστερων).

Η επαναφορά της δεύτερης αρχής δεν αναφέρεται πλέον πουθενά στην ατζέντα των συνομιλιών του υπουργείου με τους κοινωνικούς εταίρους, ούτε τέθηκε κατά τις δύο πρώτες συναντήσεις της κυρίας Αχτσιόγλου με τη διοίκηση της ΓΣΕΕ και της ΓΣΕΒΕΕ.

Πάντως, οποιαδήποτε κι αν είναι η κατάληξη των συζητήσεων γύρω από τα θέματα που τίθενται στον συγκεκριμένο κύκλο επαφών της υπουργού με τους κοινωνικούς εταίρους, τα ζητήματα αυτά θα κριθούν κατά τις διαπραγματεύσεις με τους ευρωπαϊκούς θεσμούς, από τις οποίες θα προσδιοριστεί και το μεταμνημονιακό καθεστώς της χώρας.

Όπως είναι γνωστό, οι Ευρωπαίοι αξιωματούχοι επιμένουν στη διατήρηση κατά τη μεταμνημονιακή εποχή των κρίσιμων μεταρρυθμίσεων που έγιναν και αφορούν τη φορολογική πολιτική, το συνταξιοδοτικό καθεστώς και την αγορά εργασίας.

Ως εκ τούτου, είναι αμφίβολο κατά πόσο οι υποσχέσεις αυτές μπορούν να εφαρμοστούν, καθώς οι δανειστές θέτουν ευθέως ζήτημα διατήρησης των αλλαγών που έχουν επέλθει με την εφαρμογή των τριών μνημονίων, προκειμένου να παρέχουν την απαραίτητη γραμμή στήριξης της οικονομίας στη μεταμνημονιακή περίοδο.