Η ΑΑΔΕ βαρύνεται με την απόδειξη της εικονικότητας τιμολογίου
Σύμφωνα με πρόσφατη απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας, όταν η παράβαση της λήψεως εικονικού τιμολογίου ή δελτίου αποστολής αποδίδεται σε ορισμένο επιτηδευματία, η φορολογική αρχή είναι εκείνη που οφείλει να τεκμηριώσει την εν λόγω εικονικότητα.
Συγκεκριμένα, η ΑΑΔΕ θα καλείται να αποδείξει μεταξύ άλλων είτε ότι ο εκδότης του τιμολογίου είναι πρόσωπο φορολογικώς υπαρκτό, αλλά συναλλακτικώς ανύπαρκτο, ή ότι, ενόψει των επιχειρηματικών του δυνατοτήτων δεν είναι δυνατόν να ήταν σε θέση να εκπληρώσει την επίμαχη παροχή.
Αν η εικονικότητα συνίσταται στο ότι έχει μεν πραγματοποιηθεί η συναλλαγή, όχι όμως με το πρόσωπο που εμφανίζεται ως εκδότης του τιμολογίου τότε η εικονικότητα θεωρείται αποδεδειγμένη αν αποδειχθεί ότι το εν λόγω πρόσωπο είναι ανύπαρκτο ή ότι δεν έχει δηλώσει έναρξη επιτηδεύματος ούτε έχει προβεί σε θεώρηση φορολογικών στοιχείων.
Στην περίπτωση αυτή στοιχειοθετείται, κατ’ αρχήν, παράβαση για τον επιτηδευματία που αποδέχεται τέτοιο τιμολόγιο, εκτός εάν εκείνος αποδείξει ότι είχε καλή πίστη κατά το χρόνο της συναλλαγής.
Στην περίπτωση αυτή και πάλι η φορολογική αρχή έχει το βάρος της απόδειξης.