Χωρίς αναταράξεις τα stress tests των τραπεζών

Αυτό που διαφαίνεται είναι πως οι όποιες ανάγκες προκύψουν, θα είναι διαχειρίσιμες και θα καλύπτονται -όπου χρειαστεί- από κινήσεις εσωτερικής δημιουργίας κεφαλαίου. Αυτές θα περιλαμβάνουν μείωση του σταθμισμένου ενεργητικού και νέες περικοπές στο κόστος λειτουργίας, με στόχο να περιοριστεί το ρίσκο και να ενισχυθεί η κερδοφορία τους.

Αυτό δεν σημαίνει ότι οι τράπεζες έχουν λύσει όλα τα προβλήματά τους και ότι δεν έχουν πια ανάγκη από μια νέα κεφαλαιακή ενίσχυση. Απλά, σε αυτή τη φάση οι εποπτικές αρχές δεν θέλουν να δημιουργήσουν μια νέα εστία ρίσκου για τον ευρωπαϊκό τραπεζικό κλάδο.

Στη βάση αυτή ένα θέμα που απασχολεί τις τραπεζικές διοικήσεις είναι η φυσιογνωμία της εξόδου από το πρόγραμμα τον ερχόμενο Αύγουστο, καθώς από αυτήν θα εξαρτηθεί ο βαθμός χρηματοδότησης των εγχώριων πιστωτικών ομίλων από τους μηχανισμούς του ευρωσυστήματος.

Μια καθαρή έξοδος, χωρίς προληπτική γραμμή στήριξης, συνεπάγεται άρση του waiver, το οποίο επιτρέπει σήμερα στους εγχώριους ομίλους να δανείζονται με μηδενικά επιτόκια απευθείας από τη Φρανκφούρτη, με δεδομένο ότι η πιστοληπτική αξιολόγηση των ελληνικών τίτλων χρέους βρίσκεται χαμηλότερα της επενδυτικής βαθμίδας. Επιπλέον, το waiver αποτελεί διαβατήριο και για τη συμμετοχή των ελληνικών τραπεζών στο QE, το οποίο σύμφωνα με αναλυτές θα μπορούσε να στηρίξει τη ρευστότητα του συστήματος τα επόμενα χρόνια.

Ωστόσο, τελευταία διατυπώνονται και απόψεις υπέρ της καθαρής εξόδου. Το πλεονέκτημα σε αυτή την περίπτωση είναι ότι θα δοθεί το σήμα στις αγορές ότι η χώρα επιστρέφει στην κανονικότητα. Παράλληλα, ο δανεισμός των εγχώριων ομίλων από την ΕΚΤ, που κυμαίνεται στα επίπεδα των 4 - 5 δισ. ευρώ, θα μπορούσε εύκολα να αντικατασταθεί, με την κατάθεση στις εμπορικές τράπεζες από το Δημόσιο ρευστών διαθεσίμων που βρίσκονται σήμερα στην Τράπεζα της Ελλάδος.