Τι θα προβλέπει το πλαίσιο ενισχυμένης εποπτείας της ελληνικής οικονομίας
Νέο πλαίσιο με αυστηρούς όρους, που θα τεθεί σε εφαρμογή μετά τη λήξη του τρίτου Μνημονίου, ετοιμάζουν οι δανειστές για την Ελλάδα, με διάρκεια τουλάχιστον δύο ετών, ώστε να περιφρουρήσουν μέσω συγκεκριμένων δεσμεύσεων την ελληνική οικονομική πολιτική.
Το κοστούμι της ενισχυμένης εποπτείας έχει αρχίσει ήδη να ράβεται στα βασικά του μέτρα, στο τρίγωνο Γερμανίας - Γαλλίας - ΔΝΤ, οι τελικές συζητήσεις όμως θα ξεκινήσουν μετά την ολοκλήρωση της τρίτης αξιολόγησης, για την οποία ένα ουσιαστικό βήμα θα γίνει στη συνεδρίαση του Eurogroup την ερχόμενη Δευτέρα. Το τυπικό κλείσιμο της τρίτης αξιολόγησης αναμένεται στα μέσα Φεβρουαρίου.
Το κλίμα με τους δανειστές είναι θετικό. Ορισμένες ευρωπαϊκές πηγές όμως δεν αποκλείουν ένα «θερμό τετράμηνο» στη συνέχεια. Από τα μέσα Φεβρουαρίου έως τα μέσα Ιουνίου, όταν θα πρέπει να κλείσει η συμφωνία για την επόμενη μέρα, κυβερνητικές πηγές αναγνωρίζουν ότι οι διαβουλεύσεις δεν θα είναι εύκολες.
Σημεία - κλειδιά της συμφωνίας και των πολιτικών περιθωρίων διαχείρισής της είναι αφενός η στάση του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, αφετέρου οι δεσμεύσεις οι οποίες θα συνοδεύουν το νέο πλαίσιο.
Το ΔΝΤ, το οποίο, όπως όλα δείχνουν, θα έχει ενεργό συμμετοχή στο ελληνικό πρόγραμμα, φέρεται αποφασισμένο να ζητήσει την εμπροσθοβαρή μείωση του αφορολογήτου στη ζώνη των 5.700-6.600 ευρώ από την 1η Ιανουαρίου 2019, αντί για το 2020. Η ανησυχία στους κόλπους των δανειστών πως χωρίς συγκεκριμένες δεσμεύσεις η ελληνική κυβέρνηση θα αποκτήσει μια ενδεχομένως ανεξέλεγκτη ροπή προς παροχές και ακύρωση εφαρμοσμένων μεταρρυθμίσεων, είναι ήδη διάχυτη και εξηγεί τη δική τους «ανάγκη» να περιφρουρήσουν μέσω συγκεκριμένων δεσμεύσεων την ελληνική οικονομική πολιτική των επόμενων ετών.
Τον κίνδυνο αναγνώρισε σαφώς και ο αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών Γιώργος Χουλιαράκης με την αναφορά του στο ρίσκο ενός νέου δημοσιονομικού παραστρατήματος, το οποίο, κατά την άποψή του, δεν είναι μικρό πριν από το εκλογικό 2019 αν υπάρξει επιστροφή στις κακές συνήθειες του παρελθόντος.
Κλειδί για τις πολιτικές και οικονομικές εξελίξεις σε μεσομακροπρόθεσμο ορίζοντα είναι προφανώς και οι ίδιες οι νέες δεσμεύσεις της επόμενης περιόδου.
Πληροφορίες αναφέρουν πως το πλαίσιο ενισχυμένης εποπτείας της επόμενης μέρας κτίζεται ήδη με ιδέες νέων αποκρατικοποιήσεων, καθιέρωσης τρίτου πυλώνα στο ασφαλιστικό με ενεργό συμμετοχή των ιδιωτικών ασφαλιστικών εταιρειών, ρήτρες μη ακύρωσης εφαρμοσμένων μέτρων, σύμπραξης του Δημοσίου με ιδιώτες για την παροχή υπηρεσιών που δίνονται σήμερα αποκλειστικά από το Δημόσιο, αλλά και με την υιοθέτηση πρωτογενών πλεονασμάτων 3,5% του ΑΕΠ έως και το 2022 και 2% του ΑΕΠ έως το 2060.
Το αντίδωρο για την υπογραφή του νέου πακέτου θα είναι η σταδιακή απελευθέρωση παρεμβάσεων για το δημόσιο χρέος, σε συνάρτηση με τον ρυθμό ανάπτυξης.