Ευρωζώνη και ΔΝΤ «διεκδικούν» 27,4 δισ. ευρώ από το ελληνικό πρόγραμμα

Μέχρι σήμερα η χώρα μας έχει λάβει 40, 2 δισ. ευρώ από τον ESM. Υπολογίζεται ότι έως τον Ιούλιο θα λάβει σε δύο ή τρεις δόσεις ακόμη 18,4 δισ. ευρώ. Από αυτά τα 9 δισ. ευρώ θα διατεθούν για το σχηματισμό του περίφημου μαξιλαριού ασφάλεια για την μετά το Μνημόνιο εποχή, ενώ τα υπόλοιπα θα καλύψουν χρηματοδοτικές ανάγκες, αλλά και την αποπληρωμή ληξιπρόθεσμων οφειλών του Δημοσίου.

Εάν δεν προκύψουν δυσάρεστες εκπλήξεις από το μέτωπο των τραπεζών και δεν αναγκαστεί η χώρα να δεσμεύσει πρόσθετα χρήματα για μία τετάρτη ανακεφαλαιοποίηση, τότε από τα 86 δισ. ευρώ του ESM θα παραμείνουν στο τέλος αδιάθετα περίπου 27,4 δισ. ευρώ.

Εντός των θεσμών έχει ανοίξει ήδη η συζήτηση για το τι θα γίνει με τα χρήματα αυτά. Μέχρι τώρα το επικρατέστερο σενάριο ανέφερε ότι τα χρήματα αυτά θα διατεθούν για να τα αποπληρωθεί το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Η Ελλάδα οφείλει περίπου 12 δισ. ευρώ στο ΔΝΤ, τα δάνεια του οποίου συνοδεύονται με υψηλό επιτόκιο κοντά στο 4%. Εάν αποπληρωθούν αυτά τα δάνεια θα προκύψει μια μεγάλη εξοικονόμηση από την πλευρά των τόκων και ως εκ τούτου περαιτέρω μείωση των ετήσιων χρηματοδοτικών αναγκών της χώρας.

Πολύ πρόσφατα όμως στο τραπέζι των συζητήσεων μπήκε ακόμα ένα σενάριο. Σύμφωνα με αυτό το 27,4 δισ. ευρώ από το αδιάθετα κεφάλαια του τρίτου προγράμματος θα μπορούσαν να πάνε για να αποπληρώσουν μεγάλο μέρος των διακρατικών δανείων που συνομολόγησε η Ελλάδα με τις χώρες της ευρωζώνης στο πλαίσιο του πρώτου προγράμματος στήριξης το 2010 (Greek Loan Facility -GLF).

Πρόκειται για δάνεια συνολικού ύψους 53 δισ. ευρώ (και επιτοκίου Euribor 6 μηνών συν 0,50%) τα οποία κανονικά η Ελλάδα θα πρέπει να αρχίσει να αποπληρώνει από το 2020 έως το 2041. Εάν αξιοποιηθούν τα 27,4 δισ. ευρώ του ΕSM για να αποπληρωθούν αυτά τα δάνεια, η διαχείριση αυτή αυτομάτως θα καταστήσει ακόμα πιο ευνοϊκό το προφίλ του ελληνικού χρέους ειδικά για την περίοδο μεταξύ του 2023 και του 2039.

Να σημειωθεί πως τα δάνεια του ΔΝΤ είναι μεν ακριβά, ωστόσο λήγουν το 2024 και η κατανομή τους είναι σχετικά ευνοϊκή. Αν το Ταμείο εξοφληθεί θα αποχωρήσει μια και καλή από το πρόγραμμα, όπως και η «ρετσινιά» που κουβαλά τα τελευταία 8 χρόνια η Ελλάδα ως η μόνη ανεπτυγμένη χώρα που λαμβάνει στήριξη από το ΔΝΤ.

Από την άλλη πλευρά τα διακρατικά δάνεια της Ευρωζώνης είναι μεγάλα σε όγκο και ωριμάζουν σε περιόδους που οι χρηματοδοτικές ανάγκες της Ελλάδος είναι αυξημένες (για τα χρόνια μετά το 2030). Επί πρόσθετα από πολιτικής άποψης είναι λογικό οι Ευρωπαίοι υπουργοί Οικονομικών να θελήσουν να μειώσουν την έκθεση των χωρών τους στον ελληνικό χρέος μεταφέροντος τον κίνδυνο στον ESM. Η μεταφορά δε αυτή θα μπορούσε να απλώσει σε ακόμη μεγαλύτερες διάρκειες ένα μεγάλο κομμάτι του ελληνικού χρέους διευκολύνοντας ακόμη περισσότερο την αποπληρωμή του.

Άλλες εισηγήσεις προτείνουν να εφαρμοστούν και τα δύο σενάρια. Και να αποπληρωθούν τα 12 δισ. ευρώ του ΔΝΤ και να διατεθεί το υπόλοιπο ποσό για την αποπληρωμή των δανείων του Greek Loan Facility. Το τι θα γίνει στο τέλος θα εξαρτηθεί εν πολλοίς από τις συνθήκες που θα επικρατούν τότε στις αγορές και κυρίως από το εάν η ελληνική κυβέρνηση θα έχει προχωρήσει στην εφαρμογή των συμπεφωνημένων, ειδικά δε στο μέτωπο των ιδιωτικοποιήσεων.