ΙΟΒΕ: Κάτω από το 1,5% η ανάπτυξη το 2017

Σύμφωνα με την τριμηνιαία έκθεσή του το Ίδρυμα Οικονομικών και Βιομηχανικών Ερευνών ο ρυθμός ανάπτυξης το 2017 θα κινηθεί σε πραγματικούς όρους ελαφρά κάτω του 1,5%.

Κατά την έρευνα η σημαντικότερη συμβολή στην αύξηση του ΑΕΠ είναι αυτή των εξαγωγών αγαθών και υπηρεσιών, λόγω του ευνοϊκού διεθνούς περιβάλλοντος και της βελτίωσης της διαρθρωτικής ανταγωνιστικότητας. Ωστόσο, επισήμανε ότι για άλλο ένα έτος, αναιμική είναι η συμβολή των επενδύσεων κυρίως από μεταβολές στα αποθέματα και όχι στα πάγια.

Σύμφωνα με εκτιμήσεις του ΙΟΒΕ που παρουσίασε ο γενικός διευθυντής του καθηγητής Νικόλαος Βέττας για το 2018 η πρόβλεψη για τον ρυθμό ανάπτυξης είναι 2% ενδεχομένως και ελαφρώς μεγαλύτερη.

Βασικός παράγοντας που θα στηρίξει την ανάπτυξη το επόμενο έτος είναι η διεύρυνση των εξαγωγών (+7%), ενώ θα ακολουθήσουν οι επενδύσεις (+12 έως 15%), το Πρόγραμμα Δημόσιων Επενδύσεων και οι αποκρατικοποιήσεις.

Κατά το ΙΟΒΕ η κατανάλωση των νοικοκυριών θα αυξηθεί το 2018, λόγω της κάμψης της ανεργίας και των λιγότερων νέων δημοσιονομικών μέτρων.

Όπως ανέφερε ο κ. Βέττας καθώς εξελίσσεται η εφαρμογή του προγράμματος, η αβεβαιότητα μειώνεται και η οικονομία επιστρέφει γενικά στις συνθήκες του 2014.

Ο ίδιος υπογράμμισε ότι σύμφωνα με εκτιμήσεις του ΙΟΒΕ, δεν διαφαίνεται πως θα υπάρξει πρόβλημα δημοσιονομικό κατά το τρέχον έτος, για το επόμενο όμως έτος οι στόχοι που τίθενται είναι φιλόδοξοι.

H ανεργία θα περιοριστεί το 2017 στο 21,7%, σύμφωνα με το ΙΟΒΕ ενώ το 2018 αναμένεται περαιτέρω αποκλιμάκωσή της, από ενίσχυση της απασχόλησης στους περισσότερους από τους τομείς οι οποίοι συνέβαλαν φέτος στην κάμψη της.

Ισχυρότερη στη νέα πτώση αναμένεται να είναι συμβολή του Κατασκευαστικού τομέα, ενώ μάλλον μικρότερη από φέτος θα είναι η δημιουργία θέσεων εργασίας στον Τουρισμό. Συνισταμένη των παραπάνω κλαδικών τάσεων, εκτιμά το ΙΟΒΕ, θα είναι η υποχώρηση του ποσοστού ανεργίας το προσεχές έτος στην περιοχή του 20%.

Το IOBE παρουσίασε επίσης ειδική μελέτη για την ελληνική ανώτατη εκπαίδευση που επεκτάθηκε σημαντικά τις τελευταίες δεκαετίες με τη δημιουργία ιδρυμάτων, σχολών και τμημάτων, σε κεντρικό και περιφερειακό επίπεδο.

Όπως επισημάνθηκε αποτελεί ένα από τα πιο ανοικτά συστήματα στην Ευρώπη και διεθνώς, δίνοντας πρόσβαση σε περισσότερους από το 60% νέων κάθε γενιάς. Ταυτόχρονα, η ανώτατη εκπαίδευση στην Ελλάδα παραμένει από τα πλέον συγκεντρωτικά συστήματα στην Ευρώπη και η ικανότητα των ιδρυμάτων να χαράσσουν στρατηγική είναι περιορισμένη.

Η μελέτη αποτελεί μια επισκόπηση, καταγραφή και τεκμηρίωση των επιπτώσεων της ελληνικής οικονομικής κρίσης και της διαχείρισής της στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Εξετάζει την εξέλιξη και τις μεταβολές που έχουν σημειωθεί στα βασικά χαρακτηριστικά και τις δραστηριότητες των ιδρυμάτων ανώτατης εκπαίδευσης από το ξεκίνημα της οικονομικής κρίσης.

Επιπλέον, η μελέτη περιλαμβάνει ένα σύνολο αναλυτικών συστάσεων και προτάσεων πολιτικής για την αποτελεσματική ανταπόκριση της ανώτατης εκπαίδευσης στις προκλήσεις που αντιμετωπίζει, στο πλαίσιο της διαμόρφωσης ενός εθνικού σχεδίου εξόδου από την κρίση και επιστροφής της χώρας σε μακροπρόθεσμα διατηρήσιμη και ισχυρή ανάπτυξη.