Σε κρίση ρευστότητας η ΔΕΗ – Κρίσιμοι οι επόμενοι 15 μήνες

Η Δημόσια Επιχείρηση Ηλεκτρισμού αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα ρευστότητας και επειδή αποτελεί τον μεγαλύτερο παίκτη τόσο στην παραγωγή (περίπου 70% μερίδιο αγοράς), όσο και στη λιανική (κοντά στο 90%), τυχόν κατάρρευσή της δεν θα σημάνει την έξοδο ενός ανταγωνιστή, αλλά συστημικό κίνδυνο για την αγορά, τις επιχειρήσεις του κλάδου και γενικότερα για τη χώρα.

Τα ληξιπρόθεσμα χρέη των πελατών, ύψους 2,4 δισ. ευρώ, είναι η γενεσιουργός αιτία της έλλειψης ρευστότητας της επιχείρησης. Σε συνδυασμό με τον ήδη μεγάλο δανεισμό (καθαρός 3,8 δισ.), την αδυναμία παραγωγής cash flow, την απώλεια του ΑΔΜΗΕ που τις έδινε 180 εκατ. ευρώ κάθε χρόνο ζεστό χρήμα και κυρίως τις μνημονιακές δεσμεύσεις για μείωση των μεριδίων αγοράς στο 50% έως το 2020 δημιουργείται ένα εκρηκτικό μείγμα που ανά πάσα στιγμή μπορεί να προκαλέσει ατύχημα.

Η ΔΕΗ το 2018 δεν έχει σημαντικές λήξεις δανείων, αλλά το 2019 θα πρέπει να πληρώσει 2,2 δισ. ευρώ, σε ομόλογα που λήγουν 500 εκατ. ευρώ και σε τραπεζικό δανεισμό 1,7 δισ. ευρώ.

Με ετήσιες δαπάνες για τόκους 230 εκατ. ευρώ και έναν τζίρο που διαρκώς συρρικνώνεται, η πορεία της ΔΕΗ ενδέχεται να απειλήσει άμεσα τις ισορροπίες στο σύστημα. Και αυτό γιατί οφείλει πάντα περισσότερα από ό,τι εισπράττει στον λειτουργό της αγοράς (ΛΑΓΗΕ) κατά τη διάρκεια της εκκαθάρισης.

Η ΔΕΗ πωλεί ρεύμα που παράγει στον ΑΔΜΗΕ (70% μερίδιο αγοράς), δεδομένης όμως της αδυναμίας των πελατών της να πληρώνουν τα τιμολόγια και επειδή είναι ο μεγαλύτερος προμηθευτής λιανικής με 90%, το χρηματοδοτικό κενό που δημιουργείται υποχρεώνει τον ΛΑΓΗΕ να δημιουργεί πληρωτέα στους ιδιώτες παραγωγούς που τροφοδοτούν το σύστημα.

Σύμφωνα με το Βήμα, αν η ΔΕΗ υποχρεωθεί να βάλει «φιλέτα» λιγνιτικών ή και υδροηλεκτρικά -όπου εκτιμάται ότι θα εκδηλωθεί ενδιαφέρον - τότε θα χάσει αποδοτικές μονάδες, με αποτέλεσμα το πρόβλημα ρευστότητας που αντιμετωπίζει τώρα η εταιρεία να αυξηθεί με γεωμετρική πρόοδο στο μέλλον.