Μυτιληναίος: Η πρόκληση της βιομηχανικής ανταγωνιστικότητας της Ευρώπης

Εκεί, ο Πρόεδρος της Eurometaux κ. Μυτιληναίος αναδεικνύει τις μεγάλες προκλήσεις που αντιμετωπίζει η ευρωπαϊκή βιομηχανία, ιδιαίτερα στον τομέα των μη σιδηρούχων μετάλλων, έναν κλάδο που αποτελεί τη ραχοκοκαλιά της ενεργειακής και ψηφιακής μετάβασης, αλλά και της αμυντικής θωράκισης της Ευρώπης.

«Η βιομηχανία μη σιδηρούχων μετάλλων αποτελεί τη ραχοκοκαλιά της ενεργειακής και ψηφιακής μετάβασης της Ευρώπης και, όλο και περισσότερο, της αμυντικής μας θωράκισης. Όπως επισήμανε ο Mario Draghi, οφείλουμε να εξασφαλίσουμε μεγαλύτερη στρατηγική αυτονομία σε έναν ολοένα και πιο ασταθή κόσμο, με τον πόλεμο να έχει φθάσει στα σύνορα της Ευρώπης. Η βιομηχανία μας είναι η κινητήρια δύναμη για την ανθεκτικότητά μας, αλλά θα χρειαστούμε υποστήριξη για την επίτευξη αυτού του στόχου» αναφέρει χαρακτηριστικά.

Παράλληλα, υπογραμμίζει την ανάγκη για άμεσες πολιτικές δράσεις που θα μειώσουν το ενεργειακό κόστος και θα ενισχύσουν τη στρατηγική αυτονομία της Ευρώπης, όπως το Green Pool και η απλούστευση των διαδικασιών για τα PPAs.

Ο κ. Μυτιληναίος επισημαίνει ότι η ενεργειακή κρίση έχει οδηγήσει στο κλείσιμο 15 βιομηχανικών μονάδων αλουμινίου, πυριτίου και ψευδαργύρου στην Ευρώπη, τονίζοντας ότι αν δεν αναληφθούν άμεσα μέτρα, η Ευρώπη θα συνεχίσει να χάνει κρίσιμους κλάδους βιομηχανίας.

Ακόμη, αναφέρεται στην ανάγκη χρηματοδοτικής υποστήριξης για την επίτευξη των στόχων της Ευρωπαϊκής Πράξης για τις Κρίσιμες Πρώτες Ύλες (CRMA), όπως η δημιουργία νέων ορυχείων και εγκαταστάσεων ανακύκλωσης, καθώς και στην υιοθέτηση ενός Ταμείου Κυριαρχίας που θα στηρίζει στρατηγικά έργα.

«Οι τιμές της ενέργειας αποτελούν κορυφαία ανησυχία, αλλά αναγνωρίζουμε, επίσης, την επείγουσα ανάγκη να εφαρμοστεί και να αρχίσει να αποδίδει καρπούς η Ευρωπαϊκή Πράξη για τις Κρίσιμες Πρώτες Ύλες (CRMA)» σημειώνει και προσθέτει:

«Η Eurometaux εκτιμά ότι, προκειμένου να επιτύχουμε τους στόχους της CRMA, ο κλάδος μας χρειάζεται 10 νέα ορυχεία, 15 νέες εγκαταστάσεις επεξεργασίας και 15 νέες μονάδες ανακύκλωσης στην Ευρώπη μέχρι το 2030. Προφανώς, πρέπει επίσης να επαναλειτουργήσουν και οι 15 μονάδες που έχουν κλείσει ή περιορίσει τη λειτουργία τους.

Αυτό απαιτεί χρηματοδότηση, και χρειαζόμαστε ευέλικτους και προσιτούς μηχανισμούς χρηματοδότησης για τη στήριξη των ευρωπαϊκών εταιρειών. Πιστεύω ότι οφείλουμε να διασφαλίσουμε τα εξής:

1. Θέσπιση κατευθυντήριων γραμμών για τις Κρατικές Ενισχύσεις στις Πρώτες Ύλες με έμφαση τόσο στις λειτουργικές (OPEX) όσο και στις κεφαλαιουχικές (CAPEX) δαπάνες, συμπεριλαμβανομένης της επέκτασης της παραγωγής κρίσιμων πρώτων υλών και της διευκόλυνσης της κατανάλωσης απανθρακοποιημένης ηλεκτρικής ενέργειας, εν μέρει με βάση το σχετικό κεφάλαιο του Προσωρινού Πλαισίου Κρίσης και Μετάβασης.
2. Δημιουργία ενός Ταμείου Κυριαρχίας (Sovereignty Fund) για την βιομηχανική παραγωγή, ισχυρά προσανατολισμένο στις πρώτες ύλες και ικανό να αναμετρηθεί με τους παγκόσμιους ανταγωνιστές μας.
3. Δημιουργία μιας Τράπεζας Πρώτων Υλών, στα πρότυπα της Τράπεζας Υδρογόνου, η οποία θα παρέχει χρονικά περιορισμένη στήριξη με βάση την παραγωγή (output), τόσο για το λειτουργικό όσο και για το κεφαλαιουχικό κόστος των στρατηγικών έργων.»

Το άρθρο καταλήγει με την προσδοκία ότι η νέα Ευρωπαϊκή Επιτροπή θα προωθήσει άμεσα την «Πράξη για την Καθαρή Βιομηχανία», παρέχοντας ουσιαστική στήριξη στις ευρωπαϊκές επιχειρήσεις και εργαζομένους.