Wimbledon και Stella Artois, οι survivors που αντέχουν στο χρόνο

Η πορεία της μπύρας από το Βέλγιο με σήμα κατατεθέν το μοναδικό chalice ποτήρι της και η ιστορία του μεγαλειώδους τουρνουά μπορεί να μοιάζουν φαινομενικά ασύνδετες, όμως στην πραγματικότητα έχουν περισσότερα κοινά από όσα θα μπορούσε κανείς να φανταστεί. Τα δύο μεγάλα ονόματα, ξεκίνησαν ταπεινά, κέρδισαν την εμπιστοσύνη του κοινού, ξεπέρασαν τις δυσκολίες και κατάφεραν να αγγίξουν την κορυφή με τη φήμη τους να απλώνεται σε ολόκληρο τον κόσμο.

Πώς δύο brands κατέκτησαν την Ευρώπη

Το τουρνουά Wimbledon ξεκινά το 1877 στο ομώνυμο προάστιο που βρίσκεται κοντά στο Λονδίνο, με ελάχιστους θεατές και μια εικόνα που δεν θυμίζει στο ελάχιστο το κατάμεστο γήπεδο πρόσφατων διοργανώσεων... Στους αγώνες συμμετείχαν 22 παίκτες, ενώ μόλις 200 θεατές συγκεντρώθηκαν για να παρακολουθήσουν τον τελικό με τον Σπένσερ Γκορ να επικρατεί του Γουίλιαμ Μάρσαλ.

Αντίστοιχα, το νήμα της ιστορίας της Stella Artois αρχίζει να πρωτοξετυλίγεται το 1708, όταν ο τίτλος του αρχιζυθοποιού απονέμεται στον Sebastian Artois και το εργοστάσιο παραγωγής μπύρας Den Horn, που μετρά ιστορία 7 αιώνων από το 1366, παίρνει το όνομά του. Το 1808 η οικογένεια Artois γιορτάζει έναν αιώνα στη διοίκηση, γίνεται ο μεγαλύτερος παραγωγός του είδους στη Γαλλική αυτοκρατορία και διακρίνεται με βραβεία ποιότητας. Κατά τον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο, εμφανίζεται στον δρόμο της η πρώτη δυσκολία, όταν συντελείται η καταστροφή του ζυθοποιείου, το οποίο ανακατασκευάζεται άμεσα και επαναλειτουργεί. Έτσι, το 1926, η βελγική μπύρα κυκλοφορεί για πρώτη φορά με την εμφάνιση που γνωρίζουμε σήμερα, ενώ το 1930 ξεκινούν οι εξαγωγές στην Ευρώπη.

Παράλληλα, ανοδική πορεία σημειώνει και το Wimbledon, το οποίο εκσυγχρονίζεται και δοκιμάζεται στο χρόνο. Το 1884 προστίθενται τα τουρνουά γυναικών, το 1913 τα μικτά τουρνουά και μερικά χρόνια αργότερα η διοργάνωση γίνεται ακόμη πιο «ανοιχτή» καθώς εκτός από τους ερασιτέχνες τενίστες στα παιχνίδια μπορούν να συμμετέχουν και επαγγελματίες αθλητές. Έτσι, το Wimbledon γίνεται ευρέως γνωστό και το 1905 βρίσκεται στο επίκεντρο των αθλητικών γεγονότων καθώς μετατρέπεται σε έναν διεθνή θεσμό που φιλοξενεί σημαντικά παιχνίδια και σπουδαίους αθλητές από όλο τον κόσμο.

Τα χρόνια που θα ακολουθήσουν, είναι δύσκολα και ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος έχει σοβαρές επιπτώσεις στην πορεία των δύο μεγάλων ονομάτων, χωρίς παρόλα αυτά να τα εμποδίσει να ορθοποδήσουν και να ανακτήσουν τη χαμένη τους δύναμη.

Και έπειτα ήρθε η αναγνώριση

Συγκεκριμένα, το 1943 η παραγωγή της Stella Artois διακόπτεται ολοκληρωτικά και το 1960, η εταιρεία καταφέρνει να επανέλθει με πωλήσεις που φτάνουν το 1 εκατομμύριο εκατόλιτρα, σημειώνοντας μια σημαντική επιτυχία, η οποία συνεχίστηκε με την πρωτότυπη καμπάνια με τίτλο Reassuringly Expensive που την έκανε γνωστή στο ευρύ κοινό.

Την ίδια περίοδο, τα γήπεδα του Wimbledon δεν γλιτώνουν από τις βόμβες καθώς βρίσκονταν πολύ κοντά στο κέντρο του Λονδίνου. Περί τις 1.200 θέσεις καταστρέφονται στο κεντρικό γήπεδο, αλλά η διεξαγωγή των αγώνων συνεχίζεται κανονικά και η αποκατάσταση της ζημιάς πραγματοποιείται τελικά το 1947. Από τότε μέχρι σήμερα, το Wimbledon συνεχίζει απρόσκοπτα τη λειτουργία του και διατηρήσει τις πλούσιες παραδόσεις του, με τους διοργανωτές να τηρούν με αυστηρότητα τους κανόνες, τους παίκτες να φορούν πάντοτε λευκά ρούχα σύμφωνα με τους ενδυματολογικούς κώδικες και να... αγωνίζονται στο γρασίδι!

Κάπως έτσι, παρά τις δυσκολίες, τα δύο μεγάλα ονόματα κατάφεραν να διαγράψουν μια επιτυχημένη πορεία, κάθε ένα στον τομέα του και να αποκτήσουν διεθνή αναγνώριση, κατακτώντας την εμπιστοσύνη ανθρώπων σε ολόκληρο τον κόσμο και εμπνέοντάς τους να δημιουργήσουν τη δική τους ιστορία, να υλοποιήσουν τα όνειρά τους και να αφήσουν το δικό τους αποτύπωμα!