Giuseppe Lavazza: Ο καφές έχει τη δύναμη να ενώνει όλο τον κόσμο

«Και μόνο που βρίσκομαι στο Roland-Garros είναι σαν να αναπνέω φρέσκο αέρα» είναι η πρώτη ατάκα του Giuseppe Lavazza την ώρα που αρχίζει η κουβέντα μας με φόντο το Γαλλικό Open του 2022.

Η συγκεκριμένη χρονιά είναι ιδιαιτέρως σημαντική για τον Όμιλο Lavazza, καθώς ολοκληρώνονται 40 χρόνια από τη χρονιά που ξεκίνησε να δραστηριοποιείται στη Γαλλία, αλλά και 7 χρόνια συνεργασίας με το γαλλικό Grand Slam του οποίου είναι και επίσημος υποστηρικτής.

«Είναι ευλογία να είμαι σε αυτή τη χώρα που έχει τόσο έντονη ζωντάνια», θα ολοκληρώσει ο Αντιπρόεδρος του Ομίλου, διάδοχος της διάσημης οικογένειας όπως μαρτυράει και το όνομά του.

Για αρκετούς ο συνδυασμός καφέ και αθλητισμού μοιάζει με ουτοπία, ωστόσο η Lavazza από το 2011 κατάφερε να τοποθετήσει το προϊόν-φίλο του ανθρώπου δίπλα στο τένις και μαζί να αποτελέσουν ένα ασύλληπτο δίδυμο, με εμπορική και όχι μόνο επιτυχία.

«Το τένις δεν είναι απλώς ένα άθλημα, αλλά ένα σπορ με κουλτούρα που ταιριάζει ακριβώς στις ιδέες και αξίες της Lavazza» λέει καθώς σταυρώνει τα χέρια του, εξοπλισμένος με το πλατύ χαμόγελο και την ιταλική φινέτσα που διαθέτει.

-Γιατί όμως επιλέξατε το τένις συγκεκριμένα;

Θέλαμε ένα σπορ που να είναι ενεργό καθ’ όλη τη διάρκεια της χρονιάς, χωρίς να διακόπτεται. Ένα άθλημα που να παίζεται σε μικρή επιφάνεια και όχι σε κάτι αντίστοιχο με του γκολφ που καμιά φορά αισθάνεσαι ότι δεν υπάρχουν όρια. Να μπορεί να προσελκύσει άντρες και γυναίκες, αλλά και περίπου 30 χιλιάδες φιλάθλους στο γήπεδο, χωρίς αντιπαλότητες και με υψηλό επίπεδο ανθρώπων.

Το τένις καλύπτει όλα εκείνα τα χαρακτηριστικά στα οποία θέλουμε σαν εταιρία να απευθυνθούμε καθώς είναι δημοκρατικό και πολύ θελκτικό για το κοινό.

Πίσω από κάθε επιτυχημένη σχέση -καλή ώρα αυτή του καφέ με το τένις- κρύβεται μια μικρή αλλά πάνω από όλα ενδιαφέρουσα ιστορία, μια ιδέα που για αρκετούς κάποτε έδειχνε ασήμαντη αλλά έκρυβε μέσα της ένα όραμα ικανό να αλλάξει τα πάντα.

Όπως αναφέρει ο Giuseppe Lavazza «το 2011 παρακολουθώντας ένα τουρνουά τένις ένιωσα πως η εμπειρία να το απολαμβάνεις από κοντά είναι σαν να βρίσκεσαι σε μια τεράστια καφετέρια όπου και θα βλέπεις τους αγώνες αλλά και θα ευχαριστιέσαι τον καφέ σου».

Ένας συνδυασμός που μέχρι τότε δεν μπορούσε καν να αντιληφθεί ο κόσμος, ωστόσο με τα χρόνια απεδείχθη ως η απόλυτη συνταγή της επιτυχίας, κάτι που αποδεικνύεται και με τη συχνή παρουσία του ονόματος Lavazza πλάι σε αυτό του Roland-Garros, με τη συνεργασία τους να ανανεώνεται μέχρι και το 2025. Άλλωστε ο καφές είναι όπως δηλώνει ο ίδιος «ένα προϊόν δίχως όρια».

-Τι σημαίνει όμως ο καφές για έναν άνθρωπο, όπως ο Giuseppe Lavazza;

Αρχικά είναι ένα προϊόν πολύ ευγενές και έχει τη δύναμη να ενώνει όλο τον κόσμο. Γεωγραφικά μιλώντας είναι ένα παγκόσμιο είδος που βρίσκεται στη ζωή των περισσότερων ανθρώπων και απλώνεται σε όλο το χάρτη, από την Ευρώπη, τις ΗΠΑ και τώρα στην Ανατολή και την Αφρική.

Είναι ένας πολύ καλός φίλος για τον άνθρωπο που μπορεί να πάρει μάλιστα και διάφορες μορφές. Ένα προϊόν που το βρίσκεις παντού στην καθημερινότητα, από την κουζίνα σου μέχρι και στη δουλειά σου.

Επίσης συνεχώς μετατρέπεται και επεξεργάζεται σε κάτι καινούργιο, παίρνοντας διάφορες μορφές. Από τον απλό εσπρέσο, στον καπουτσίνο ή τον φρέντο εσπρέσο που πίνετε στην Ελλάδα.

-Υπάρχει όμως σωστός ή λάθος καφές; Ρωτάω με αφορμή τον φρέντο εσπρέσο ή τον φρέντο καπουτσίνο που συνηθίζουμε στην Ελλάδα…

Όπως το τένις είναι δημοκρατικό, έτσι και ο καφές δεν έχει όρια. Ο φρέντο εσπρέσο που προτιμάτε στην Ελλάδα για παράδειγμα είναι κάτι που μπορεί να μην ταιριάζει στην κουλτούρα του κάθε επισκέπτη ωστόσο σε προκαλεί να τον δοκιμάσεις. Άσε που δικαιολογείται λόγω των υψηλών θερμοκρασιών της χώρας σας.

Ο πόλεμος και η βιωσιμότητα

Η πανδημία του κορονοϊού και ο πόλεμος στην Ουκρανία άλλαξε τα πάντα στην καθημερινότητα των ανθρώπων, όπως άλλωστε και τη στρατηγική αρκετών επιχειρήσεων. Ο Όμιλος Lavazza για παράδειγμα αναγκάστηκε να παραβλέψει το γεγονός ότι είχε μια αρκετά επικερδή συνεργασία με τη Ρωσία, κόβοντας κάθε επαφή με τη συγκεκριμένη χώρα. Το ίδιο όμως συνέβη και με την αντίστοιχη της Ουκρανίας.

-Τι ήταν όμως πραγματικά αυτό που οδήγησε τη Lavazza να διακόψει τις συγκεκριμένες συνεργασίες;

Πήραμε αυτή την απόφαση όταν η Ρωσία άρχισε τους βομβαρδισμούς. Την επόμενη μέρα διακόψαμε τη συνεργασία μας με κάθε κομμάτι της Ρωσίας, παρότι είχαμε χτίσει αρκετά καλή και επικερδή σχέση. Όσον αφορά την Ουκρανία ήταν περισσότερο αναγκαστική η διακοπή της συνεργασίας καθώς τίποτα δεν λειτουργούσε πλέον. Αυτό που κάναμε όμως ήταν να βοηθήσουμε και εμείς με τον τρόπο μας τη συγκεκριμένη χώρα με ανθρωπιστική βοήθεια. Οργανώσαμε πτήσεις προκειμένου να μεταφερθούν πρόσφυγες στο Τορίνο και από εκεί στα νοσοκομεία της πόλης. Ήταν υποχρέωσή μας να βοηθήσουμε από τη μία, αλλά ταυτόχρονα δεν μπορούσαμε να συνεχίσουμε τις συγκεκριμένες συνεργασίες που είχαμε με τις δύο αυτές χώρες.

-Σε μια περίοδο που δεν μετράει μονάχα η οικονομική ευημερία αλλά απαιτείται ταυτόχρονα κοινωνική και περιβαλλοντική ευαισθητοποίηση, πόσο σημαντικός είναι ο όρος «sustainability» για το πρεστίζ και την εξέλιξή της;

Δεν μπορείς να έχεις μεγάλες βλέψεις και να μην σε απασχολούν οι συγκεκριμένοι παράγοντες. Είναι απαραίτητο για να εξασφαλιστεί το μέλλον του ομίλου. Στο επίκεντρο λοιπόν της στρατηγικής μας είναι να δώσουμε στους καταναλωτές μας και γενικότερα στον κόσμο την εντύπωση ότι η εταιρία μας είναι κάτι παραπάνω από μία επιχείρηση αλλά ενδιαφέρεται για την τοπική κοινότητα, το περιβάλλον, γενικότερα τον πλανήτη όλο.

Στον σύγχρονο κόσμο είναι απόλυτο όχημα για να έχεις μελλοντική επιτυχία.