Το ναζιστικό έγκλημα στο χωριό Φορνέλι που πληρώνει η Ιταλία και όχι η Γερμανία
Τον Οκτώβριο του 1943 η Ιταλία συνθηκολογεί και σταματά να αποτελεί μέλος του άξονα και στενό συνεργάτη της ναζιστικής Γερμανίας.
Τα εδάφη στα οποία έχει εισβάλει η Ιταλία περνούν στον έλεγχο των Γερμανών, αλλά και η Γερμανική ναζιστική μηχανή ουσιαστικά εισβάλει και έχει υπό κατοχή και την άλλοτε σύμμαχο χώρα. Τα εγκλήματα που θα διαπράξουν οι ναζί στην Ιταλία είναι ακραία, όπως άλλωστε σε όλες τις χώρες στις οποίες εισέβαλαν. Οι μαζικές εκτελέσεις Ιταλών στρατιωτών αλλά και πολιτών θα γίνει η τραγική πραγματικότητα και για τους Ιταλούς μέχρι και το τέλος του Β' Παγκοσμίου πολέμου.
Το μικρό χωριό Φορνέλι στα νότια της χώρας, μερικές εκατοντάδες χιλιόμετρα βόρεια της Νάπολης είναι ένα από τα πολλά στα οποία τα SS έχουν διαπράξει στυγερά εγκλήματα και δολοφονίες. Ο θάνατος ενός Γερμανού στρατιώτη το 1943 κάτω από αδιευκρίνιστες συνθήκες στο χωριό, θα φέρει τα γνωστά αντίποινα από τις Γερμανικές κατοχικές δυνάμεις. Έξι άνδρες ηλικίας από 16 μέχρι και 50 ετών θα κρεμαστούν από τους ναζί στην μικρή πλατεία του χωριού μπροστά στα μάτια των συμπολιτών και των οικογενειών τους.
Μπορεί να έχουν περάσει 80 χρόνια από την συγκεκριμένη βαρβαρότητα και το χωριό Φορνέλι να μην έχει βιώσει όσα το Δίστομο ή τα Καλάβρυτα, αλλά φαίνεται πως στην Ιταλία η θηριωδία δεν ξεχάστηκε και οι συγγενείς των θυμάτων 8 δεκαετίες μετά συνεχίζουν να ζητούν δικαίωση. Μέσα από αυτή τους την προσπάθεια λοιπόν κατάφεραν και κέρδισαν επίσημα την καταβολή του ποσού των 12 εκατομμυρίων ευρώ στις οικογένειες των έξι ανθρώπων που κρέμασαν οι ναζί στο χωριό.
Τα χρήματα αυτά όμως δεν θα τα καταβάλει στα θύματα το Γερμανικό δημόσιο αναλαμβάνοντας την ιστορική ευθύνη που το βαραίνει, αλλά η ιταλική Κυβέρνηση (!).
Η Γερμανία παρά τις νομικές κινήσεις τόσο από την ιταλική πλευρά, όσο και από εβραϊκές οργανώσεις, δεν έχει πειστεί για το δίκαιο του συγκεκριμένου αιτήματος και μέσω νομικών χειρισμών αρνήθηκε ακόμη και την παράσταση στην έκθεση του συγκεκριμένου ζητήματος, όπως πράττει άλλωστε από τα τέλη της δεκαετίας του 90 και μετά σε κάθε παρόμοιο ζήτημα.
Για την ιστορία το 1962 η Γερμανία και η Ιταλία υπέγραψαν διμερή συμφωνία με την οποία το Βερολίνο πλήρωσε 40 εκατομμύρια Γερμανικά μάρκα στην Ιταλία ως πολεμικές αποζημιώσεις και το ζήτημα νομικά έκλεισε. Οι ιταλικές αρχές αποφάσισαν από τα συγκεκριμένα γερμανικά κεφάλαια να δημιουργήσουν ένα ταμείο για συντάξεις στους επιζώντες της γερμανικής θηριωδίας αλλά και τις οικογένειες των θυμάτων. Πάνω στην συγκεκριμένη συμφωνία το Βερολίνο ισχυρίζεται πως το ζήτημα είναι ρυθμισμένο και η υπόθεση έχει λήξει. Από την Γερμανική πλευρά υπάρχει ξεκάθαρη ρήτρα στην συμφωνία του 1962, σύμφωνα με την οποία δεν θα αναγνωρίζονται μετέπειτα αξιώσεις ακόμη και εάν βρεθούν νέα στοιχεία για γερμανικά εγκλήματα πολέμου.
Αξίζει να σημειωθεί πως την υπόθεση «Φορνέλι» δεν προσπάθησε να «κλείσει» μόνο η Γερμανία, αλλά και η ίδια η Ιταλία. Οι πολίτες του Φορνέλι και οι οικογένειες των θυμάτων προχώρησαν σε επίσημη καταγγελία το 2015 και μέχρι το 2022 κανένα δικαστήριο στην γείτονα δεν δεχόταν την ακρόαση των δικηγόρων και τον έλεγχο των αποδεικτικών στοιχείων. Η πρόσφατη απόφαση για την καταβολή αποζημίωσης από την ιταλική πλευρά είναι μόνο κατά 50% δικαίωση για όσους ακόμη και σήμερα παλεύουν να κλείσουν τις πληγές του πλέον ακραίου πολέμου στα ανθρώπινα χρονικά.