Δρ. Dirk Stenkamp (TÜV NORD Group): H βιωσιμότητα είναι η 5η Βιομηχανική Επανάσταση

Πλέον, βασικός μας στόχος είναι η μείωση του ανθρακικού αποτυπώματος και ήδη, σε παγκόσμιο επίπεδο πραγματοποιούνται τεράστιες επενδύσεις με στόχο τη μείωση των εκπομπών Διοξειδίου του Άνθρακα.

Αυτό τονίζει, μιλώντας στο CNN Greece o Δρ. Dirk Stenkamp, Πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου του Ομίλου TÜV NORD, ο οποίος και βρέθηκε στη χώρα μας με αφορμή τη συμμετοχή του στον 39ο Αυθεντικό Μαραθώνιος Αθήνας και την απονομή των Πιστοποιητικών Συστημάτων Διαχείρισης του Trans Adriatic Pipeline (TAP), ενώ ταυτόχρονα επισκέφθηκε την θυγατρική του ομίλου στην Ελλάδα, η οποία συγκαταλέγεται ανάμεσα στις πιο επιτυχημένες παγκοσμίως.

Όπως μάλιστα εξηγεί, μολονότι πρόσφατα ξεκίνησε η 4η Βιομηχανική Επανάσταση -η οποία και εστιάζεται στην ψηφιακή συνδεσιμότητα-, έχουμε ήδη μπει στην 5η Βιομηχανική Επανάσταση, που αφορά στη βιωσιμότητα και είναι διακριτή από την προηγούμενη.

Εντούτοις, όπως τονίζει ο Δρ. Stenkamp «η ψηφιοποίηση, δηλαδή η 4η Βιομηχανική Επανάσταση είναι προϋπόθεση για την 5η, είναι κινητήριος δύναμη για να επιτευχθούν οι στόχοι». Και αυτό γιατί, για παράδειγμα χωρίς υψηλής ευαισθησίας αλγόριθμους δεν μπορείς να κατευθύνεις το ηλεκτρικό δίκτυο, προϋπόθεση απαραίτητη για την εξασφάλιση της βέλτιστης διαχείρισης της παραγόμενης ενέργειας.

Υπό αυτό το πρίσμα, στο μέλλον, θα είναι για παράδειγμα εφικτό να αξιοποιήσουμε την ύπαρξη των εκατομμυρίων ηλεκτρικών αυτοκινήτων που θα κυκλοφορούν στους δρόμους. Τα αυτοκίνητα αυτά θα μπορούν να λειτουργούν ως κινούμενες μπαταρίες, αποθηκεύοντας ηλεκτρική ενέργεια και επιστρέφοντάς τη στο δίκτυο, όταν δεν χρησιμοποιούνται. Εξασφαλίζοντας έτσι ενεργειακή επάρκεια αλλά και εξοικονόμηση πόρων. «Χωρίς την ψηφιοποίηση όμως, αυτό θα ήταν αδύνατο», εξηγεί ο Δρ. Stenkamp.

Έτσι, ο Όμίλος TÜV Nord, ο οποίος λειτουργεί για περισσότερα από 150 χρόνια καθώς ιδρύθηκε στην πρώτη βιομηχανική επανάσταση -στην εποχή του ατμού- επιδιώκει να χρησιμοποιήσει τη συσσωρευμένη γνώση και εμπειρία που έχει αποκτήσει προς όφελος των πελατών του, ώστε να αντιμετωπίσουν τις προκλήσεις.

«Τότε ιδρυθήκαμε ως μη κερδοσκοπικός οργανισμός, που επέβλεπε την ασφάλεια των μηχανών και συνεχίζουμε και στις τρεις επόμενες βιομηχανικές επαναστάσεις» τονίζει, και προσθέτει πως σήμερα, απασχολώντας 14.000 υπαλλήλους, με παγκόσμιο κύκλο εργασιών 1,4 δισ. ευρώ και λειτουργώντας σε 70 χώρες,

«θέλουμε να γίνουμε εταιρεία γνώσης. Το βασικό μας περιουσιακό στοιχείο είναι η γνώση των ανθρώπων μας»

Η πανδημία ήταν ο υπερ-επιταχυντής εξελίξεων

Καταλύτης για τις ραγδαίες εξελίξεις που βιώνει η ανθρωπότητα τα τελευταία χρόνια, σύμφωνα με τον Δρ. Stenkamp αποτέλεσε η πανδημία του κορονοϊού.

«Η πανδημία του κορονοϊού ήταν ο υπερ-επιταχυντής για τις ψηφιακές υπηρεσίες του μέλλοντος»,

τονίζει, καθώς επηρέασε όχι μόνο τη βιομηχανία μας αλλά ολόκληρη τη ζωή μας.

Ταυτόχρονα όμως έδωσε ώθηση σε νέες ψηφιακές τεχνολογίες. «Για παράδειγμα στην TÜV Nord αναπτύξαμε ένα νέο μοντέλο ψηφιακών, εξ’ αποστάσεως ελέγχων. Πλέον ο επιθεωρητής δεν απαιτείται να βρίσκεται στο σημείο που γίνεται ο έλεγχος και μπορεί να πραγματοποιήσει τη διαδικασία από το σπίτι του, αξιοποιώντας τελευταίας γενιάς τεχνολογίες. Είχαμε ξεκινήσει τη σχετική μεθοδολογία αρκετά χρόνια πριν αλλά την εφαρμόσαμε εν μέσω πανδημίας. Και τώρα πηγαίνουμε στο επόμενο βήμα, που επιτρέπει την ψηφιακή επιθεώρηση, που μάλιστα έχει σημαντικά πλεονεκτήματα, καθώς επιτρέπει στον επιθεωρητή να χρησιμοποιήσει drones και άλλες τεχνολογίες ώστε να αποκτήσει πρόσβαση ακόμα και σε σημεία που δεν θα μπορούσε να ελέγξει με φυσική παρουσία».

Μάλιστα, εμφανίζεται πεπεισμένος ότι δεν θα επιστρέψουμε στα προηγούμενα μοντέλα «όταν χρησιμοποιούσαμε μόνο επιτόπιους ελέγχους και επιθεωρήσεις».
Και αυτό είναι σημαντικό και σε επίπεδο βιωσιμότητας, καθώς δεν έχει νόημα ο επιθεωρητής να ταξιδεύει χιλιάδες χιλιόμετρα, ενώ μπορεί να το κάνει από το γραφείο και να εστιάζει τη γνώση του σε αυτό που μπορεί να κάνει καλά.
Γεγονός που με τη σειρά του ανεβάζει το επίπεδο της ποιότητας των εξ αποστάσεως ελέγχων, καθώς ο εκάστοτε επιθεωρητής εστιάζει περισσότερο στα τεχνικά θέματα που καλείται να καλύψει.

Ο «ζωολογικός κήπος» της βιωσιμότητας

Αναφερόμενος στο φλέγον ζήτημα της βιωσιμότητας, τονίζει πως αυτή τη στιγμή υπάρχει ένα κοινώς αποδεκτό ρυθμιστικό πλαίσιο αναφορικά με τους στόχους της Βιώσιμης Ανάπτυξης του ΟΗΕ. «Αυτό είναι λίγο πολύ κοινός τόπος στις δράσεις και τους τομείς που σχετίζονται με τη βιωσιμότητα», εξηγεί.

Εντούτοις, προσθέτει «υπάρχει ένας τεράστιος ζωολογικός κήπος και πολλά άγρια ζώα και τεράστιος αριθμός μοντέλων που μετρούν τη βιωσιμότητα».
«Για παράδειγμα εμείς μετράμε την βιώσιμη ανάπτυξή μας με βάση ένα μοντέλο που ονομάζεται EcoVadis, το οποίο έχουν υιοθετήσει εκατοντάδες χιλιάδες εταιρείες παγκοσμίως. Εντούτοις, είναι πολύ δύσκολο να διακρίνει κανείς ανάμεσα σε σταθερά μοντέλα και άλλα στα οποία δεν είσαι σίγουρος αν εμπίπτουν στο φάσμα του “greenwashing”. Και αυτό είναι πρόβλημα ακόμη και για εμάς ως εταιρεία διότι, υπάρχουν περιπτώσεις όπου δεν είναι ξεκάθαρο αν υπηρεσίες υπηρετούν ουσιαστικά τους στόχους βιωσιμότητας ή αν χρησιμοποιούνται για λόγους “greenwashing”. Για παράδειγμα, πριν λίγες ημέρες συμμετείχα σε μια συνάντηση που αφορούσε στην πιστοποίηση του υδρογόνου και σε ποιο βαθμό είναι "πράσινο". Υπάρχουν περισσότερα από 100 πρότυπα που αφορούν στο υδρογόνο. Και αυτό δείχνει το μέγεθος του προβλήματος, καθώς οι εταιρείες δεν μπορούν να συμφωνήσουν ποιο πρότυπο θα χρησιμοποιήσουν για την πιστοποίηση των δράσεων τους».

Πλέον ο στόχος της εταιρείας είναι να θεσπίσει έναν οδικό χάρτη που θα οδηγήσει εν τέλει στην εφαρμογή ενοποιημένων προτύπων. Γιατί αυτό που θέλει εν τέλει είναι ένα οικουμενικά αποδεκτό πρότυπο, τουλάχιστον εντός της Ευρώπης.

Η μάχη της πράσινης ανάπτυξης

Σε κάθε άλλη περίπτωση, όπως εξηγεί ο Δρ. Stenkamp η αγορά αυτή δεν θα αναπτυχθεί με τους ρυθμούς που απαιτούνται για την επίτευξη των στόχων της πράσινης μετάβασης και της επίτευξης βιωσιμότητας στην Ευρώπη. Και ήδη υπάρχουν χώρες όπως οι Ηνωμένες Πολιτείες που σκοπεύουν να επενδύσουν 390 δισ. δολάρια στον τομέα της ενέργειας, με στόχο να μειώσουν το περιβαλλοντικό τους αποτύπωμα κατά 40%. Ταυτόχρονα επιχορηγούν το υδρογόνο με 3 δολάρια ανά κιλό για τα επόμενα τρία χρόνια, ανεξάρτητα από το χρώμα του.

Έτσι, ο κίνδυνος που ελλοχεύει είναι ότι οι ΗΠΑ αγοράζουν όλη την παραγωγική δυνατότητα στο κομμάτι υδρογόνου από την Ευρώπη, η οποία τώρα οδηγείται προς την άλλη όχθη του Ατλαντικού.

Αντίστοιχες κινήσεις κάνει και το Κατάρ, με τις δύο χώρες να χρησιμοποιούν τους φυσικούς πόρους τους για να παράξουν «μπλε υδρογόνο» και να το επαναπωλήσουν σε στην Ευρώπη. Και επιπλέον στις ΗΠΑ, με νομοθετικά κίνητρα συνδυάζουν την ανάπτυξη του υδρογόνου πολύ έξυπνα με την τοπική παραγωγή. Γεγονός που θα φέρει την Ευρώπη σε εξαιρετικά δύσκολη θέση σε γεωπολιτικό επίπεδο αναφορικά με την πράσινη ενέργεια.

Πέραν των παραπάνω, ευρύτερα οι ΗΠΑ αποκτούν «θυρίδες παραγωγής» μηχανημάτων και παραγωγικών εγκαταστάσεων «πράσινης ενέργειας», απειλώντας να κλειδώσουν τις χώρες της Ευρώπης εκτός της πράσινης μετάβασης.

Έτσι, υπό αυτό το πρίσμα, η Ευρώπη καλείται να αναλάβει άμεσα πρωτοβουλίες, ώστε να αντιστρέψει τη διαμορφούμενη κατάσταση, εξασφαλίζοντας την παροχή ενέργειας.
«Μετά από αυτό που γίνεται στην Ουκρανία, η Ευρώπη βρίσκεται υπό τεράστια πίεση προκειμένου να αυξήσει την ενεργειακή της επάρκεια. Αυτό εντείνει τη σημασία των ΑΠΕ καθώς το φυσικό αέριο δεν έχει μακροπρόθεσμο ρόλο. Και επαναφέρει το ερώτημα αν η πυρηνική ενέργεια είναι απαραίτητη» τονίζει ο Δρ. Στενκαμπ.

«Δεν υπήρχε ποτέ τόσο συμπιεσμένη περίοδος, με τόσα ερωτήματα και τόσο σημαντικές συνέπειες αν δεν δράσουμε άμεσα και αποφασιστικά» καταλήγει.