Αλλάζει το τοπίο το ακριβό δολάριο
Η υποχώρηση του ευρώ έναντι του δολαρίου στα χαμηλότερα επίπεδα των τελευταίων 14 ετών μπορεί να τροφοδοτεί τις ευρωπαϊκές εξαγωγές και να καθιστά χώρες όπως η Ελλάδα πιο ελκυστικές για τους Αμερικανούς τουρίστες, αλλά εγκυμονεί και κινδύνους δεδομένου ότι η ενίσχυση του δολαρίου αυξάνει το κόστος χρήματος για τα κράτη διεθνώς.
Μπορεί η ταχεία άνοδος του δολαρίου – η ταχύτερη εδώ και 40 χρόνια – και η διαμόρφωση του στα 1,0352 έναντι του ευρώ να είναι επώδυνη για πολλές χώρες της ευρωζώνης και μεγάλες επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στο εξωτερικό, ωστόσο οι χώρες των αναδυόμενων αγορών πλήττονται αναμφισβήτητα περισσότερο.
Πέραν των συναλλαγματικών δεινών, οι αναπτυσσόμενες χώρες αντιμετωπίζουν επίσης πολιτικά προβλήματα, τους φόβους για αύξηση των επιτοκίων της Ομοσπονδιακής Τράπεζας των ΗΠΑ, και την πτώση των τιμών των εμπορευμάτων. Το αποτέλεσμα είναι ότι οι επενδυτές αρχίζουν να τις αποφεύγουν.
Από το 2010, οι αναδυόμενες αγορές κατά μέσο όρο λάμβαναν πολύ περισσότερα κεφάλαια σε επενδύσεις, περίπου 22 δισεκατομμύρια δολάρια το μήνα. Αυτό δεν συμβαίνει πλέον. Αυτό είναι μεγάλο πρόβλημα για τις αναδυόμενες χώρες και τις επιχειρήσεις που έχουν χρέος που είναι εκφρασμένο σε δολάρια ΗΠΑ. Η αποπληρωμή αυτού του χρέους σε δολάρια γίνεται όλο και πιο ακριβή, καθώς πληρώνουν με το τοπικό τους νόμισμα που χάνει γρήγορα την αξία του.
Χώρες όπως η Τουρκία, το Μεξικό και η Ινδονησία έχουν 20% ή μεγαλύτερο ποσοστό του δημόσιου χρέους τους εκφρασμένο σε νόμισμα που δεν είναι δικό τους. Για τις εισηγμένες στο χρηματιστήριο εταιρείες, το πιο ακριβό χρέος σημαίνει χαμηλότερα κέρδη και πτώση των τιμών των μετοχών.
Και αν και οι μετοχές των αναδυόμενων αγορών είναι σχετικά φθηνές σε σύγκριση με τις μετοχές στην Αμερική, η συναλλαγματική πτώση διώχνει τους ξένους επενδυτές. Απλά διότι όταν θελήσουν να μετατρέψουν τα κέρδη τους σε δολάρια, ένα νόμισμα που βρίσκεται σε πτώση θα μειώσει μέρος ή το σύνολο των κερδών.