Η ανησυχία του Μαξίμου πίσω από τα χαμόγελα με τον Μακρόν

Βεβαίως η γεωπολιτική, διπλωματική και οικονομική πραγματικότητα είναι απείρως πιο περίπλοκη και, κυρίως, αδυσώπητη. Μπορεί η γαλλική πολιτική να είναι σαφώς πιο ήπια από τη γερμανική, αλλά δεν διαφέρει στη γενική θεώρηση των οικονομικών πραγμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η Γαλλία δεν διαφωνεί γενικά με τη λιτότητα, απλώς δεν υιοθετεί τις «ακρότητες Σόιμπλε". Επιπλέον, δεν υπήρξε, δεν υπάρχει και δεν πρόκειται να υπάρξει η παραμικρή πιθανότητα να διακινδυνεύσει η γαλλική κυβέρνηση την προνομιακή σχέση της με την Καγκελαρία χάριν της Ελλάδας. Ελλάς - Γαλλία - συμμαχία, λοιπόν, αλλά μέχρις εκεί που θα ενοχλήσουμε την Άνγκελα.

Τι επιδιώκει η κυβέρνηση

Είναι φανερό ότι ο επικοινωνιακός μηχανισμός του Μαξίμου είναι "στο κόκκινο" για να μετατρέψει την επίσκεψη Μακρόν σε μεγάλο πολιτικό γεγονός. Η στοχοθεσία του επικοινωνιακού επιτελείου του πρωθυπουργού έχει δύο σκέλη: το κυβερνητικό και το κομματικό.

Σε ό,τι αφορά το κυβερνητικό σκέλος, το Μαξίμου θέλει να δείξει ότι:

1. Η Ελλάδα "έχει επιστρέψει στην ευρωπαϊκή κανονικότητα αφήνοντας πίσω τον εφιάλτη του Grexit και της χρεοκοπίας", για να χρησιμοποιήσουμε τα λόγια κυβερνητικού αξιωματούχου.

2. Γίνεται χώρα υποδοχής άμεσων ξένων επενδύσεων, όπως αυτές στο λιμάνι της Θεσσαλονίκης από τον γαλλικό όμιλο CMA.

3. Έχει διεθνή - ευρωπαϊκή στήριξη απέναντι στους τυχοδιωκτισμούς Ερντογάν.

Σε ό, τι αφορά το κομματικό σκέλος, ο Αλέξης Τσίπρας θέλει να στείλει το μήνυμα ότι:

1. Είναι ένας ηγέτης με διεθνή ακτινοβολία, ισότιμος συνομιλητής των "μεγάλων παιχτών".

2. Βρίσκεται στο επίκεντρο των πανευρωπαϊκών διεργασιών στο χώρο του "προοδευτικού Κέντρου", του οποίου ο νέος μεγάλος αστέρας είναι ο Εμμανουέλ Μακρόν.

Οι φόβοι του Μαξίμου

Πίσω, όμως, από τα αστραφτερά χαμόγελα και τις ωραίες εικόνες που θα δούμε σήμερα στην Πνύκα, όπου ο Γάλλος πρόεδρος θα μιλήσει για το μέλλον της Ευρώπη, πυκνώνουν τα μαύρα σύννεφα ενόψει της γ' αξιολόγησης. Τρεις είναι οι βασικές πηγές ανησυχίας του Μαξίμου:

1. Η μεγάλη υστέρηση στα έσοδα έναντι του μνημονιακού στόχου (656 εκ. ευρώ το πρώτο επτάμηνο του 2017) αυξάνει την πιθανότητα για νέα μέτρα ακόμα και μέσα στο 2018. Η υστέρηση σε μεγάλο βαθμό οφείλεται στα μειωμένα εισοδήματα που δήλωσαν οι ελεύθεροι επαγγελματίες (-20% σε σχέση με το 2015), κάτι που μπορεί να σημάνει απώλειες φόρου εισοδήματος και ασφαλιστικών εισφορών 1,5 δισ. ευρώ σε βάθος διετίας. Την πιθανότητα λήψης νέων μέτρων επιβεβαίωσε και πηγή της γαλλικής προεδρίας σε άτυπη ενημέρωση που έγινε προχτές στο "Ελιζέ".

2. Η επιμονή του ΔΝΤ να προχωρήσει σε δικό του AQR (Asset Quality Review – Έλεγχος Ποιότητας Ενεργητικού) στις ελληνικές τράπεζες. Αν καμφθούν οι αντιρρήσεις της ΕΚΤ (που θωρεί επαρκή τα δικά της stress tests) μπορεί να χρειαστεί να γίνει νέα ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών που θα επιβαρύνει δυσβάσταχτα τον κρατικό προϋπολογισμό.

3. Ο νέος συνδικαλιστικός νόμος που απαιτούν οι δανειστές θα φέρει περιορισμό του δικαιώματος στην απεργία και της ισχύος των συνδικάτων. Αποτελεί ερώτημα αν μια αριστερή κυβέρνηση μπορεί να αντέξει πολιτικά μια τέτοια "θατσερικού" τύπου νομοθετική ρύθμιση.