Δημοψήφισμα Ιταλία: τα δύο στρατόπεδα και η επόμενη ημέρα

Εάν υπερισχύσει το Ναι τότε θα γίνουν μεγάλες συνταγματικές μεταρρυθμίσεις, οι οποίες, καθώς έχουν εγκριθεί οριακά από το κοινοβούλιο, χρειάζεται η συγκατάθεση των πολιτών.

Στο ισχύον σύστημα υπάρχουν δύο σώματα στο κοινοβούλιο: η βουλή των αντιπροσώπων και η Γερουσία. Και τα δύο είναι ισάξια.

Για να περάσει ένα νομοσχέδιο θα πρέπει να εγκριθεί και από τα δύο σώματα -κάτι που σημαίνει ότι οι διαδικασίες είναι χρονοβόρες. Για παράδειγμα, ο νόμος που δίνει ίσα δικαιώματα στα παιδιά που γεννιούνται εκτός γάμου με εκείνα των παντρεμένων ζευγαριών έκανε να εγκριθεί απ' τη βουλή 1.300 ημέρες.

Με την προτεινόμενη μεταρρύθμιση η Γερουσία θα έχει μειωμένες εξουσίες. Η έγκρισή της δεν θα ζητείται παρά μόνο για μείζονα θέματα ενώ ο αριθμός των γερουσιαστών θα μειωθεί από 315 που είναι σήμερα σε 100 και οι οποίοι δεν θα εκλέγονται άμεσα. Κάποιοι θα επιλέγονται από τις περιφερειακές συνελεύσεις ενώ κάποιοι από τους δημάρχους θα ορίζονται και γερουσιαστές. Έτσι, υποστηρίζει ο πρωθυπουργός Ρέντσι, η νομοθετική διαδικασία θα απλοποιηθεί και ταυτοχρόνως θα επιταχυνθεί.

Το «στρατόπεδο» του Ναι

Πρωτίστως, ο πρωθυπουργός Ματέο Ρέντσι και η παράταξή του, το Δημοκρατικό Κόμμα, αν και όχι στο σύνολό της καθώς υπάρχουν διαφωνούντες.

Ο κόσμος των επιχειρήσεων έχει ταχθεί ανοικτά υπέρ του Ναι. Είναι ο μόνος τρόπος, λένε, για να γίνει η Ιταλία σταθερή.

Το «στρατόπεδο» του Όχι

Όλοι οι άλλοι και κυρίως το λαϊκιστικό Κίνημα των Πέντε Αστέρων του δημοφιλούς κωμικού Μπέπε Γκρίλο, η Φόρτσα Ιτάλια του Σίλβιο Μπερλουσκόνι και η ξενοφοβική Λέγκα του Βορρά του Ματέο Σαλβίνι. Γκρίλο και Σαλβίνι, ζητούν μεταξύ άλλων, Italexit.

Yποστηρίζουν ότι oι μεταρρυθμίσεις που προωθεί ο Ρέντσι θα δίνουν στον εκάστοτε Πρωθυπουργό υπερβολική εξουσία.

Ό,τι δηλαδή προσπαθεί να εμποδίσει το υπάρχον σύστημα, το οποίο θεσπίστηκε το 1948 από εκείνους που είχαν ζήσει την άνοδο του φασισμού στην Ιταλία.

Ο Μπέπε Γκρίλο - πηγή: REUTERS/Remo Casilli

Τι σημαίνει το Όχι

Μια νίκη του Όχι θα φέρει πιο κοντά τις επόμενες εκλογές, υποστηρίζουν πολλοί, αφής στιγμής ο Ρέντσι έχει συνδέσει το Ναι στο δημοψήφισμα με την παραμονή του στον θώκο του πρωθυπουργού.

Αν όντως παραιτηθεί, διότι μπορεί ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας να μην κάνει δεκτή την παραίτησή του και να του αναθέσει εντολή σχηματισμού νέας κυβέρνησης, θα παραμείνει επικεφαλής της παράταξής του -συνεπώς θα εξακολουθήσει να έχει ισχυρή παρουσία στα ιταλικά πράγματα. Σε μια τέτοια περίπτωση, το στοίχημά του θα είναι να κερδίσει την επόμενη εκλογική αναμέτρηση -είτε εντός του '17 ή το αργότερο στις αρχές του '18- στην οποία βασικό του αντίπαλο θα έχει τον Μπέπε Γκρίλο. Παρότι αν επικρατήσει το Όχι η χώρα θα ζήσει ακόμη μια πολιτική κρίση, αρκετοί είναι οι αναλυτές εκείνοι που υποστηρίζουν πως αυτή θα είναι βραχύβια.

Αν στην πορεία επικρατήσει η φωνή των αντισυστημικών του Μπέπε Γκρίλο, αναμφίβολα θα υπάρξουν αναταράξεις στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Ακόμα κι έτσι, όμως, δεν σημαίνει ότι η Ιταλία θα βγει από το ευρώ. Ο μόνος που μπορεί να το αποφασίσει αυτό είναι ο ιταλικός λαός, οπότε θα πρέπει να διενεργηθεί νέο δημοψήφισμα με αυτό το ερώτημα.

Ο Ματέο Ρέντσι - πηγή:REUTERS/Alessandro Bianchi

Ματέο Ρέντσι

Όταν ανέλαβε την εξουσία το Φεβρουάριο του 2014 ήταν πάρα πολύ δημοφιλής.

Είχε υποσχεθεί ότι θα έπαιρνε μέτρα τα οποία θα έφερναν επενδύσεις, θα άνοιγαν νέες θέσεις εργασίας και γενικότερα θα γινόταν επανεκκίνηση της οικονομίας.

Η δημοτικότητα του πήρε την κατιούσα όταν η χώρα βυθίστηκε στην ύφεση. H ανεργία είναι 11,4% στο γενικό πληθυσμό αλλά 37,1% μεταξύ των νέων 15 - 24. Επίσης, οι Ιταλοί του χρεώνουν ατυχείς χειρισμούς στο μεταναστευτικό.