Κώστας Βουτσάς: «Έχασε το γέλιο της όλη η Ελλάδα» - Συντετριμμένη η Δέσποινα Στυλιανοπούλου

Newsroom

Τετάρτη, 26 Φεβρουαρίου 2020 11:01

Κώστας Βουτσάς: «Έχασε το γέλιο της όλη η Ελλάδα» - Συντετριμμένη η Δέσποινα Στυλιανοπούλου — Facebook/Κώστας Βουτσάς

«Είμαι τόσο ταραγμένη, τόσο συγκινημένη. Νομίζω ότι έχασε το γέλιο της όλη η Ελλάδα πλέον». Αυτό δήλωσε η ηθοποιός Δέσποινα Στυλιανοπούλου, μιλώντας για την απώλεια του Κώστα Βουτσά.

Ο αγαπημένος ηθοποιός πέθανε τα ξημερώματα, μετά από πολυήμερη νοσηλεία στο νοσοκομείο Αττικόν.

Η Δέσποινα Στυλιανοπούλου, μιλώντας στον ΑΝΤ1 για τον αγαπημένο της φίλο, ξέσπασε σε λυγμούς.

«Του έλεγα “Κώστα μου θες να πάμε κάπου, 5-6 μέρες στην εξοχή”; Και μου έλεγε: “Μη μου το ξαναπείς αυτό, γιατί δεν θα σου μιλήσω! Εγώ δεν φεύγω από τη σκηνή μέχρι να πεθάνω”», θυμήθηκε.

«Έφυγε πάνω στη σκηνή, όπως ήθελε. Θα πάει πάνω να τους διασκεδάσει. Καλό σου ταξίδι Κώστα μου! Περίμενα να βγω στο θέατρο να γελάσω, όχι να κλάψω. Κλαίω! Λυπάμαι!”, είπε κλαίγοντας η Δέσποινα Στυλιανοπούλου.

Το βιογραφικό του αγαπημένου ηθοποιού

Ο Κώστας Βουτσάς (Σαββόπουλος ήταν το οικογενειακό του όνομα) γεννήθηκε τον Δεκέμβριο του 1931 στην Αθήνα, σε προσφυγική οικογένεια με καταγωγή από τους Επιβάτες της Ανατολικής Θράκης, που σήμερα ανήκουν στο έδαφος της Τουρκίας. Μεγάλωσε στην Θεσσαλονίκη, όπου εγκαταστάθηκε η οικογένεια του. Ο πατέρας του εργάστηκε ως εργάτης οδοποιΐας κι ο μικρός Κώστας επινόησε διάφορες δουλειές του ποδαριού για επιβίωση. Στα χρόνια της Κατοχής μοίραζε προκηρύξεις στους κινηματογράφους μαζί με άλλα «Αετόπουλα» της ΕΠΟΝ.

Μετά τον πόλεμο, ασχολήθηκε με διάφορες μορφές αθλητισμού, όπως στίβο, κωπηλασία, βόλεϊ και μπάσκετ. Η πρώτη του θεατρική εμπειρία, όπως έχει πει, ήταν στα σχολικά του χρόνια όταν ο προπονητής του τον είχε στείλει για προπόνηση στη Μηχανιώνα κι έλαβε μέρος στην παράσταση της καστασκήνωσης. Έκανε ένα αρνητικό σχόλιο για το παιδί που υποδύονταν τον μεθυσμένο κι όταν ο υπεύθυνος του θεατρικού τον προκάλεσε αν μπορεί να το κάνει καλύτερα βρέθηκε τελικά με τον ρόλο.

Σε ηλικία 18 ετών σπούδασε στη Δραματική Σχολή του Μακεδονικού Ωδείου, συμμετείχε σε επιθεωρήσεις στο Στρατιωτικό Θέατρο Θεσσαλονίκης κι αφού περιπλανήθηκε με τα μπουλούκια δύο χρόνια σε χωριά και κωμοπόλεις της Μακεδονίας « η Καλή Καλό (καλλιτεχνικό ψευδώνυμο της θεατρίνας Καλλιόπης Δαμβέργη) τον κατέβασε Αθήνα» έχει πει ο ίδιος. Έδωσε εξετάσεις για να πάρει την άδεια ασκήσεως επαγγέλματος, την οποία τελικά του έδωσαν στην τρίτη προσπάθεια αφού η επιτροπή τον είχε απορρίψει δύο φορές, επειδή δεν «έκανε για ηθοποιός» όπως του είχαν πει.

Η πρώτη ταινία που συμμετείχε, ως κομπάρσος, ήταν στην κωμωδία «Ο μπαμπάς εκπαιδεύεται» (1953, του Γιώργου Λαζαρίδη).Ακολούθησε η συμμετοχή του στην ταινία του Αλέκου Σακελλάριου «Η κυρά μας η μαμή» (1958) με την οποία μπήκε πρώτη φορά στα στούντιο της Φίνος Φιλμ, «Για την αγάπη της βοσκοπούλας» του Φρίξου Ηλιάδη (1959), η «Αλίκη στο Ναυτικό» (1960, Αλέκος Σακελλάριος), «Κατήφορος» (1961, Γιάννης Δαλιανίδης), «Ο φίλος μου ο Λευτεράκης» (1962, Αλέκος Σακελλάριος ) κ.ά.

Στη μικρή οθόνη πρωτοεμφανίστηκε το 1973 στο σίριαλ «Βαριετέ« της τότε ΥΕΝΕΔ για να ακολουθήσουν πολλές εμφανίσεις σε τηλεοπτικές σειρές όπως «Ο Ανδροκλής και τα λιοντάρια του», «Για μια θέση στον ήλιο», «Γιούγκερμαν», «Δέκα Μικροί Μήτσοι»,«Επτά θανάσιμες πεθερές», «Η πολυκατοικία» κ.ά.