ΚΟΣΜΟΣ

Δέκα χρόνια Αραβική Άνοιξη: «Χαμένη δεκαετία, αλλά η διαδικασία εξελίσσεται»

Χρήστος Γαβαλάς Χρήστος Γαβαλάς - CNN Greece

Σε έναν απολογισμό της κατάστασης που επικρατεί στη Μέση Ανατολή δέκα ακριβώς χρόνια μετά το ξέσπασμα των διαδηλώσεων με αιτήματα την ελευθερία και τη δημοκρατία που έμεινε γνωστή ως "Αραβική Άνοιξη" προχώρησε μιλώντας στο CNN Greece, ο διακεκριμένος Αιγύπτιος συγγραφέας και αρθρογράφος της Washington Post, Εζεντίν Φίσερ.

Όπως εξήγησε, ο αραβικός κόσμος σήμερα είναι «πιθανώς όσο εγκλωβισμένος ήταν και τον Ιανουάριο του 2011» καθώς ακούγονται ακόμα φωνές και αιτήματα και όνειρα «για ελευθερία, κατά της διαφθοράς, για καλύτερη διαχείριση και διακυβέρνηση», αλλά από την άλλη υπάρχει πλέον «η συνειδητοποίηση αυξανόμενου αριθμού ανθρώπων από όλες τις πλευρές ότι η διατήρηση της δημοκρατίας είναι πολύ πιο περίπλοκη και ότι η ανατροπή προέδρων, βασιλιάδων ή γενικά ηγετών δεν είναι το μόνο πράγμα που έχεις να κάνεις έτσι ώστε να πραγματοποιήσεις αυτά τα όνειρα».

Σημείωσε παράλληλα ότι «τα θέματα από μόνα τους είναι δύσκολα» και πως «το να επιτύχεις την εγκαθίδρυση της δημοκρατίας είναι δύσκολο, το να κινηθείς προς μια καλή διακυβέρνηση δεν είναι εύκολο, είναι μια σύνθετη διαδικασία».

Υπό αυτή την έννοια, παραδέχτηκε ότι επί της ουσίας η "Αραβική Άνοιξη" είναι μια διαδικασία σε εξέλιξη.

Ερωτηθείς σχετικά με τα εξαγόμενα αποτελέσματα των εξεγέρσεων που έλαβαν χώρα πριν δέκα χρόνια και τα οποία οδήγησαν στην ανατροπή ηγετών όπως ο Μπεν Άλι στην Τυνησία και ο Χόσνι Μουμπάρακ στην Αίγυπτο, αναγνώρισε ότι «η πολιτική κουλτούρα στον αραβικό κόσμο ειδικότερα έχει αλλάξει» και «δεν είναι η ίδια, απαθής κουλτούρα που είχαμε δει καθώς μεγαλώναμε».

«Οι απλοί άνθρωποι νιώθουν ότι έχουν μερίδιο στο κράτος. Ότι οι κυβερνήσεις έχουν ευθύνη για αυτούς. Γνωρίζουν ότι η πολιτική μετράει. Και αναμένουν από την εξουσία, από τις αρχές να ανταποκριθούν στα αιτήματά τους», τόνισε.

Ακόμη, αναφέρθηκε στην Αίγυπτο λέγοντας ότι σύμφωνα με τα στοιχεία της Παγκόσμιας Τράπεζας, το 70% του πληθυσμού ζει με ημερομίσθιο χαμηλότερα από τα 5,5 δολάρια, κάτω δηλαδή από το όριο της φτώχειας ή το όριο επισφάλειας. Θέλησε με αυτόν τον τρόπο να τονίσει πως ακόμα και να επιτευχθεί η εγκαθίδρυση της δημοκρατίας σε κάποιο κράτος, εάν δεν μπορεί μια κυβέρνηση να ανταποκριθεί στις κοινωνικοοικονομικές δυσκολίες και στα αιτήματα της πλατιάς μάζας της κοινωνίας για καλύτερη ζωή, τότε το αποτέλεσμα θα είναι το ίδιο.

«Η "Αραβική Άνοιξη" αφορά σε δύο ζητήματα αλλά δείχνουμε να ξεχνάμε το ένα από αυτά. Η Αραβική Άνοιξη έχει να κάνει με τη δημοκρατία και την ελευθερία αλλά και με το ψωμί και την αξιοπρέπεια. Και αυτό το δεύτερο σκέλος είναι πολύ δυσκολότερο να επιτευχθεί», είπε καταληκτικά.