Το δράμα των Ροχίνγκια σε Μιανμάρ και Μπαγκλαντές μέσα από τα μάτια του Ελληνοαμερικανού Π. Κολοβού

Μόνο κατά το διάστημα από 25 Αυγούστου ως 25 Σεπτεμβρίου, κατέφυγαν στο Μπαγκλαντές, έπειτα από ένα νέο κύμα στοχευμένης βίας απέναντι στους Ροχίνγκια, περισσότεροι από 480.000 άνθρωποι, μια εισροή προσφύγων που ήρθε να προστεθεί στους εκατοντάδες χιλιάδες Ροχίνγκια που είχαν ήδη περάσει τα σύνορα κατά τη διάρκεια βίαιων επεισοδίων τα προηγούμενα χρόνια.

Πρόκειται για μία από τις μεγαλύτερες συγκεντρώσεις προσφύγων στον κόσμο κι ενδεικτικό είναι το γεγονός ότι δύο από τους κύριους καταυλισμούς που προϋπήρχαν στο Κουτούπαλονγκ και το Μπαλούκαλι, έχουν πλέον συγχωνευτεί διαμορφώνοντας έναν τεράστιο πυκνοκατοικημένο καταυλισμό σχεδόν 500.000 προσφύγων, όπως εξήγησε ο κ. Κολοβός.

Πηγή:REUTERS/Cathal McNaughton

Οι περισσότεροι από τους πρόσφυγες που έφτασαν πρόσφατα στην περιοχή έχουν μετακινηθεί σε πρόχειρους καταυλισμούς, χωρίς επαρκή πρόσβαση σε καταλύματα, τρόφιμα, καθαρό νερό ή τουαλέτες.

Οριακή η κατάσταση στους καταυλισμούς

«Βρισκόμαστε αντιμέτωποι με μια επικείμενη ανθρωπιστική κρίση, με την υγεία του πληθυσμού να είναι ιδιαίτερα ευάλωτη, την παροχή βοήθειας να είναι περιορισμένη, αλλά και την πρόσβαση στο σημείο να είναι εξαιρετικά δύσκολη, καθώς υπάρχει μόνον ένας δρόμος που οδηγεί από και προς την συγκεκριμένη περιοχή», σημειώνει ο επικεφαλής στης αποστολής των Γιατρών Χωρίς Σύνορα στο Μπαγκλαντές, προσθέτοντας πως έναν μήνα μετά την έναρξη των προσφυγικών ροών, προτεραιότητα παραμένουν οι βασικές ανάγκες, όπως είναι το καθαρό νερό, οι συνθήκες υγιεινής, η ιατρική φροντίδα, η στέγη και το φαγητό, στο οποίο πολλές φορές περιορίζεται σε μόνο ένα γεύμα σκέτο ρύζι την ημέρα.

Ο επικεφαλής της αποστολης των Γιατρών Χωρίς Σύνορα στο Μπαγκλαντές, κ. Παύλος Κολοβός/Πηγή: Γιατροί Χωρίς Σύνορα/Jeroen Oerlemans

Καθώς το διαθέσιμο πόσιμο νερό είναι λίγο, οι άνθρωποι πίνουν νερό που συλλέγουν από ορυζώνες, λακκούβες ή ρηχά πηγάδια που σκάβουν με τα χέρια, τα οποία μολύνονται συχνά με ανθρώπινα περιττώματα. Στην ιατρική μονάδα των Γιατρών Χωρίς Σύνορα στο Κουτούπαλονγκ, από τις 6 έως τις 17 Σεπτεμβρίου προσήλθαν για νοσηλεία 487 ασθενείς με διαρροϊκές ασθένειες, ενώ σχεδόν καθημερινά παρέχουν βοήθεια σε ενηλίκους που είναι στα πρόθυρα του θανάτου από αφυδάτωση.

Πηγή:REUTERS/Cathal McNaughton

«Η νούμερο ένα ανησυχία μας στο Μπαγκλαντές, είναι οι συνθήκες διαβίωσης όσων βρίσκονται σε αυτοσχέδια καταλύματα», λέει ο κ. Κολοβός και κρούει τον κώδωνα του κινδύνου επισημαίνοντας πως πρόσφυγες και ευάλωτοι Μπαγκλαντεσιανοί αντιμετωπίζουν τους ίδιους κινδύνους από ένα ενδεχόμενο ξέσπασμα επιδημιών.

Πηγή: Γιατροί Χωρίς Σύνορα/Madeleine Kingston

«Το ξέσπασμα μιας επιδημίας σε ένα τέτοιο περιβάλλον, θα μπορούσε εύκολα να αποδειχθεί καταστροφικό, εξαιτίας του μεγέθους του πληθυσμού, που είναι ασφυκτικά συγκεντρωμένος σε ένα σημείο, αλλά και λόγω των περιορισμών που υπάρχουν στην πρόσβαση για την προσφορά ιατρικής φροντίδας και ανθρωπιστικής βοήθειας», σημειώνει.

Πηγή:REUTERS/Cathal McNaughton

Λόγω της τεράστιας και ταχύτατης αύξησης του πληθυσμού, καθώς και της γνωστής χαμηλής εμβολιαστικής κάλυψης στην κοινότητα των Ροχίνγκια στη Μιανμάρ, υπάρχει πολύ υψηλός κίνδυνος ξεσπάσματος επιδημιών στην περιοχή. Πρέπει να ξεκινήσουν άμεσα ολοκληρωμένες εκστρατείες εμβολιασμού κατά της ιλαράς και της χολέρας.

Πηγή: Γιατροί Χωρίς Σύνορα/Madeleine Kingston

Ως προληπτικό μέτρο, οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα έχουν προετοιμάσει μια μονάδα απομόνωσης στην ιατρική μονάδα του Κουτούπαλονγκ για τον ταχύτατο περιορισμό πιθανών ή ταυτοποιημένων περιστατικών χολέρας ή ιλαράς.

Πηγή:REUTERS/Cathal McNaughton

Εν τω μεταξύ, οι ιατρικές μονάδες, συμπεριλαμβανομένων των κλινικών των Γιατρών Χωρίς Σύνορα, κατακλύζονται από ασθενείς. Μεταξύ της 25ης Αυγούστου και της 17ης Σεπτεμβρίου, οι κλινικές των Γιατρών Χωρίς Σύνορα δέχτηκαν συνολικά 9.602 ασθενείς στα εξωτερικά ιατρεία, 3.344 ασθενείς στα επείγοντα, 427 ασθενείς που χρειάστηκαν νοσηλεία, 225 ασθενείς με τραυματισμούς που σχετίζονται με βιαιοπραγίες και 23 περιστατικά σεξουαλικής βίας.

Πηγή:REUTERS/Cathal McNaughton

«Εκατοντάδες χιλιάδες πρόσφυγες ζουν σε εξαιρετικά επισφαλείς συνθήκες και υπάρχουν όλες οι προϋποθέσεις για μια καταστροφή της δημόσιας υγείας», αναφέρει από την πλευρά του Ρόμπερτ Όνους, συντονιστής της επείγουσας παρέμβασης των Γιατρών Χωρίς Σύνορα και προσθέτει: «Πιθανότατα δεν έχουμε δει ακόμα όλες τις επιπτώσεις αυτής της κρίσης στην υγεία. Υπάρχει τεράστια ανάγκη για μια μαζική ανθρωπιστική παρέμβαση που να επικεντρώνεται στην παροχή τροφίμων, καθαρού νερού, καταλυμάτων και εγκαταστάσεων υγιεινής, ενώ απαιτείται μια λύση για τη μείωση του μεγέθους αυτών των μαζικών καταυλισμών».

Αντιμέτωποι με πρωτοφανή βία οι Ροχίνγκια στην Μιανμάρ

Τραγική είναι η κατάσταση και στην αντίπερα όχθη του Ναφ, του ποταμού που αποτελεί το φυσικό σύνορο της Μιανμάρ με τον Μπαγκλαντές, στα νερά του οποίου έχουν χάσει τη ζωή τους πολλοί Ροχίνγκια, στην προσπάθειά τους να βρουν ασφαλές καταφύγιο.

Κανείς δεν κλαίει για τον «Άλαν Κούρντι» της Βιρμανίας (video)

Αν και οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα έχουν πλέον περιορισμένη πρόσβαση στις περιοχές της βόρειας Ραχίν, της επαρχίας που έχει ρημαχθεί από την πρόσφατη «έκρηξη» βίας κατά των Ροχίνγκια, έχουν εικόνα της κατάστασης που επικρατεί στην περιοχή, μέσα από αυτά που τους διηγούνται όσοι καταφέρνουν να φτάσουν με ασφάλεια στο Μπαγκλαντές, καθώς πολλοί είναι εκείνοι που βρίσκουν τραγικό θάνατο στο δύσκολο αυτό ταξίδι, και κάνουν λόγο για πρωτοφανή βία σε πολίτες.

Πηγή:REUTERS/Mohammad Ponir Hossain

Ο Παύλος Κολοβός «μοιράστηκε» με το CNN Greece την ιστορία ενός 49χρονου πατέρα, όπως εκείνος την διηγήθηκε στους ανθρώπους της οργάνωσης μόλις έφθασε στον καταυλισμό:

«Έφυγα από την πατρίδα μου, με όλη την οικογένειά μου. Όμως καθώς εγκαταλείπαμε το σπίτι μας, ο γιος μου τραυματίστηκε από πυροβολισμούς. Τον έφερα στο νοσοκομείο, εδώ στο Μπαγκλαντές, όμως αναγκάστηκα να αφήσω πίσω στη Μιανμάρ την υπόλοιπη οικογένειά μου. Κρύβονται και προσπαθούν να επιβιώσουν σε ένα δάσος... χωρίς στέγη... δεν έχω νέα τους εδώ και μέρες... δεν ξέρω τι να κάνω, νιώθω απελπισμένος».

Πηγή:REUTERS/Stringer/File Photo

Δυστυχώς, αυτή η ιστορία δεν είναι μοναδική, λέει ο Παύλος Κολοβός, ο οποίος σημειώνει πως υπάρχουν εκτιμήσεις για σημαντικό εσωτερικό εκτοπισμό των Ροχίνγκια, αλλά και άλλων μειονοτήτων στη Μιανμάρ, όπου σπίτια και ολόκληρα χωριά έχουν παραδοθεί στις φλόγες, μεταξύ των οποίων και οι δυο από τις τέσσερις κλινικές των Γιατρών Χωρίς Σύνορα.

«Φοβόμαστε ότι οι άνθρωποι που παραμένουν εκεί, δεν έχουν πρόσβαση σε βοήθεια», λέει ο κ. Κολοβός, σύμφωνα με τον οποίο πριν το νέο ξέσπασμα της βίας οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα προσέφεραν τις υπηρεσίες τους σε δύο πόλεις στην βόρεια επαρχία Ρακίν, όμως αναγκάστηκαν να σταματήσουν. «Συνεχίζουμε να ζητάμε πρόσβαση σε τραυματίες και ασθενείς στην περιοχή, ώστε να εξασφαλίσουμε ότι θα λάβουν ιατρική φροντίδα και κάθε είδους ανθρωπιστική βοήθεια», σημειώνει.

Πηγή:REUTERS/Cathal McNaughton

Οι Ροχίνγκια, είναι μουσουλμανική μειονότητα στη βουδιστική Μιανμάρ, στην οποία αν και ζουν επί αιώνες, θεωρούνται παράτυποι μετανάστες από το Μπαγκλαντές. Οι κοινότητές τους είναι περιθωριοποιημένες και δεν έχουν πρόσβαση στην εκπαίδευση, την υγεία και την αγορά εργασίας.

Παρόμοια αντιμετώπιση έχουν οι Ροχίνγκια και στο κυρίως μουσουλμανικό Μπανγκλαντές, όπου δεν είναι καθόλου ευπρόσδεκτοι. Η αστυνομία τους κατηγορεί ότι επιδίδονται σε διάφορες εγκληματικές δραστηριότητες, όπως εμπόριο ναρκωτικών.

Οι Ροχίνγκια βιώνουν έναν από τους μεγαλύτερους διωγμούς παγκοσμίως με τον στρατό της Μιανμάρ να έχει διαπράξει μια σειρά εγκλημάτων εναντίον τους. Μαζικές δολοφονίες, ομαδικοί βιασμοί, επιδρομές σε χωριά, είναι μερικά από αυτά που περιγράφονται στις αναφορές οργανώσεων ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Η μεταχείριση του περίπου 1,1 εκατομμυρίου Ροχίνγκια, έχει αναχθεί στο πιο ακανθώδες ανθρωπιστικό ζήτημα για τη Μιανμάρ που προσπαθεί να κάνει τη μετάβαση από ένα σκληρό στρατιωτικό καθεστώς προς μια πιο δημοκρατική διακυβέρνηση.