Το μέλλον του Σόιμπλε: Οι πιθανοί διάδοχοί του και αυτοί που τον «μισούν»...

H TAZ θεωρεί καλή είδηση τη μετακίνηση Σόιμπλε στη Βουλή, ως πρόεδρος του σώματος για να συγκρατεί τους εθνολαϊκιστές. Άλλοι Γερμανοί σχολιαστές τον περιγράφουν ως τον πιο έγκυρο και έμπειρο υπουργό της Μέρκελ.

Υπουργός καγκελαρίας, δύο φορές υπουργός Εσωτερικών και 8 χρόνια υπουργός Οικονομικών, ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε είναι ο αρχιτέκτονας της γερμανικής επανένωσης, εφευρέτης των μηδενικών ελλειμμάτων, διαχειριστής της ευρωκρίσης και ο πιο ισχυρός και έμπειρος υπουργός της κυβέρνησης Μέρκελ. Μέσα σε λίγες γραμμές οι Γερμανοί αρθρογράφοι προσπαθούν να περιγράφουν το μεγάλο πολιτικό ανάστημα του ανδρός που θα γίνει πρόεδρος της βουλής, όπου καλείται να αντιμετωπίσει τους εθνολαϊκιστές του AfD.

Στη στήλη σχολίων της, η εφημερίδα Süddeutsche Zeitung του Μονάχου υποστηρίζει ότι το προφίλ του Σόιμπλε είναι το πιο ενδεδειγμένο για αυτόν τον ρόλο. «Επί 45 χρόνια στα βουλευτικά έδρανα διαθέτει την απαραίτητη εμπειρία, ηρεμία και κύρος», σημειώνει.

«Λόγω του συντηρητικού του προφίλ, τη σκληρή στάση του απέναντι στην Ελλάδα και τη συγκρατημένη στάση απέναντι στην προσφυγική πολιτική της Μέρκελ θα είναι δύσκολο για το AfD να τον στιγματίσει...Από καιρό έχει αποδείξει ότι μπορεί να εκφωνεί σπουδαίους λόγους. Το ότι η βουλή το 1991 αποφάσισε να μεταφερθεί από τη Βόννη στο Βερολίνο το οφείλει στην εμφάνιση τότε του Σόιμπλε».

(REUTERS/Hannibal Hanschke/φωτογραφία αρχείου)

Στο σχετικό άρθρο στην οικονομική επιθεώρηση Handelsblatt, υπάρχει φωτογραφία του Σόιμπλε με τον Γιάνη Βαρουφάκη από αυτές τις περιπετειώδεις συναντήσεις τους στο Βερολίνο το πρώτο εξάμηνο του 2015.

Και η εφημερίδα σημειώνει: «Λόγω της σκληρής γραμμής του στην ευρωκρίση ο χριστιανοδημοκράτης πολιτικός δεν είναι στην Ευρώπη αγαπητός, στην Ελλάδα μάλιστα τον μισούν. Υπό αυτήν την έννοια ίσως ορισμένες χώρες της νότιας Ευρώπης να ανασάνουν, επειδή δεν θα καθίσει κι άλλα 4 χρόνια ως υπουργός Οικονομικών στο Eurogroup. Ωστόσο, έχει και πολλούς φίλους στους οποίους θα λείψει. Με τον γάλλο ομόλογό του για παράδειγμα συνεργάζεται στενά», αναφέρει μεταξύ άλλων η εφημερίδα.

Όπως αναφέρει η Deutsche Welle, ευρηματική στον τίτλο για το αντίστοιχο σχόλιο η Tageszeitung του Βερολίνου με τη φράση «isch over» σε μεικτά αγγλικά και γερμανικά, στα οποία απάντησε ο Σόιμπλε, τον Φεβρουάριου του 2015 στην ερώτηση, εάν το τρέχον πρόγραμμα βοήθειας θα άλλαζε όπως επέμενε ο Βαρουφάκης.

«Το ότι ο Σόιμπλε δεν θα παραμείνει υπουργός Οικονομικών, αλλά θα γίνει πρόεδρος της Βουλής θα μπορούσε να είναι μια καλή είδηση», επισημαίνει ο σχολιαστής της. «Κατά βάθος με την σκληρή του στάση σε ευρωπαϊκό επίπεδο συνέβαλε στο να γίνει μόνιμη κατάσταση η κρίση στη νότια Ευρώπη, με συνεχή προγράμματα λιτότητας. Έπνιξε τη συζήτηση για κοινή δημοσιονομική πολιτική χωρίς την οποία το ευρώ δεν μπορεί να λειτουργήσει μακροπρόθεσμα. Εάν ο Σόιμπλε κρατήσει μελλοντικά προς το AfD την ίδια αμείλικτη στάση του και τον βίαιο κυνισμό, με τους οποίους ώθησε τους Έλληνες συνεχώς σε κοινωνικές αγριότητες, θα είναι ένα κέρδος. Αυτό είναι το καθήκον μιας ισχυρής προσωπικότητας. Για την Ευρώπη, η αποχώρηση Σόιμπλε δεν σημαίνει αυτόματα ότι τα πράγματα θα γυρίσουν προς το καλύτερο. Το αντίθετο. Αν ο πρόεδρος του FDP Κρίστιαν Λίντνερ καταφέρει να αποσπάσει το υπουργείο Οικονομικών, ο ρόλος της Γερμανίας στις Βρυξέλλες μπορεί να γίνει πιο καταστροφικός. Βέβαια για τον Σόιμπλε το Grexit ήταν μια επιλογή, για τον Λίντνερ είναι ρητή απαίτηση».

(REUTERS/Ralph Orlowski/φωτογραφία αρχείου)

Και καταλήγει η εφημερίδα: «Εάν οι Χριστιανοδημοκράτες και οι Πράσινοι θέλουν να δώσουν έμφαση στην ευρωπαϊκή ιδέα, δεν θα πρέπει να αφήσουν σε καμιά περίπτωση το υπουργείο στα χέρια του FDP... Και οι Πράσινοι θα πρέπει να σκεφτούν τι τους είναι πιο σημαντικό, η δημοτικότητα του υπουργείου Εξωτερικών ή το υπουργείο Οικονομικών. Διότι, στο τελευταίο δεν θα συνέβαλαν μόνο στην ιδέα μιας αλληλέγγυας Ευρώπης, αλλά θα κρατούσαν ένα σημαντικό μοχλό για μια πιο δίκαιη δημοσιονομική πολιτική. Πόση ισχύ απορρέει από αυτό το πόστο, το έδειξε ο Σόιμπλε τα τελευταία 8 χρόνια με εντυπωσιακό τρόπο».

Ο διάδοχος του Σόιμπλε το ΥΠΟΙΚ

Με την υποψηφιότητα Σόιμπλε ως προέδρου της βουλής ανοίγει ο δρόμος για τη διαδοχή του στο υπουργείο Οικονομικών. Θα προέρχεται από τους Φιλελευθέρους ή μήπως από τους Χριστιανοδημοκράτες ο επόμενος υπουργός;

«Χαιρόμαστε που ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε αποδέχθηκε την υποψηφιότητα για πρόεδρος της γερμανικής Βουλής», δήλωσε σήμερα ο πρόεδρος της Κ.Ο. των Γερμανών συντηρητικών Φόλκερ Κάουντερ ξεκαθαρίζοντας και τις τελευταίες ασάφειες ως προς την υποψηφιότητα του νυν υπουργού Οικονομικών για το δεύτερο τη τάξη αξίωμα του γερμανικού κράτους. Στην εκλογή προέδρου στις 24 Οκτωβρίου που θα πραγματοποιηθεί στην πρώτη συνεδρίαση της νέας βουλής, ο Β. Σόιμπλε μπορεί να υπολογίζει στην στήριξη των Συντηρητικών, των Σοσιαλδημοκρατών και των Φιλελευθέρων. Πράσινοι και Εναλλακτική για τη Γερμανία κρατούν ακόμα κλειστά τα χαρτιά τους.
Με την υποψηφιότητα Σόιμπλε, ως προέδρου του κοινοβουλίου, η καγκελάριος Άγκελα Μέρκελ θέτει τα θεμέλια μιας κυβερνητικής συνεργασίας με τους Φιλελευθέρους, μιας και ανοίγει πλέον ο δρόμος για να αναλάβουν εκείνοι το νευραλγικό υπουργείο Οικονομικών. Παράλληλα διασφαλίζει ότι στη νέα βουλή αναλαμβάνει πρόεδρος ένας έμπειρος πολιτικός, ο οποίος είναι σε θέση να αντιμετωπίσει τους εθνικιστές του AfD.

Ο επόμενος υπΟικ θα μπορούσε να είναι ο Βέρνερ Χόιερ ή ο Γενς Σπαν

Το μεγάλο ερώτημα που τίθεται τώρα είναι ποιος θα διαδεχθεί τον Β. Σόιμπλε στο υπουργείο Οικονομικών. Στους πιθανούς υποψηφίους ανήκει ο φιλελεύθερος Βέρνερ Χόιερ, σήμερα πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων. Σε περίπτωση που το υπουργείο Οικονομικών παραμένει σε χριστιανοδημοκρατικά χέρια δεν αποκλείεται να το αναλάβει ο σήμερα υφυπουργός Οικονομικών Γενς Σπαν, τον οποίο ο Β. Σόιμπλε έχει χαρακτηρίσει «μεγάλη ελπίδα των Χριστιανοδημοκρατών».

Στη Γερμανία ο πρόεδρος του ομοσπονδιακού κοινοβουλίου εκλέγεται παραδοσιακά όταν συσταθεί σε Σώμα η νέα βουλή, 30 μέρες μετά τις γενικές εκλογές. Συνηθίζεται ο πρόεδρος του κοινοβουλίου να προέρχεται από την ισχυρότερη κοινοβουλευτική ομάδα. Σε περίπτωση που δεν είναι εφικτή η εκλογή προέδρου με απόλυτη πλειοψηφία στον πρώτο γύρο, τότε διεξάγεται και δεύτερος. Αν χρειαστεί και τρίτος τότε εκλέγεται αυτός που συγκεντρώνει τις περισσότερες ψήφους. Στην απίθανη περίπτωση ισοπαλίας το γερμανικό σύνταγμα προβλέπει κλήρωση.

(REUTERS/Fabrizio Bensch/φωτογραφία αρχείου)

Εσωκομματικές πιέσεις στον Β. Σόιμπλε

Στο προοίμιο των σημερινών εξελίξεων συντηρητικοί βουλευτές άσκησαν πιέσεις στον Β. Σόιμπλε να αναλάβει πρόεδρος της νέας βουλής, διότι επιθυμούσαν μια ισχυρή φωνή στις κοινοβουλευτικές συνεδριάσεις που θα μπορεί να αντιταχθεί στις κορώνες και τις προσπάθειες εντυπωσιασμού των λαϊκιστών της «Εναλλακτικής για τη Γερμανία», που αναδείχθηκε τρίτη δύναμη στο νέο κοινοβούλιο. Γερμανικά μέσα ενημέρωσης μετέδωσαν μάλιστα ότι ακόμα και η καγκελάριος προσπάθησε να πείσει προσωπικά τον Β. Σόιμπλε να αναλάβει το σημαντικό αυτό αξίωμα.

Από το περιβάλλον του υπουργού Οικονομικών είχε ωστόσο διαρρεύσει ότι ο Β. Σόιμπλε ήθελε να παραμείνει στο τιμόνι του νευραλγικού υπουργείου Οικονομικών, μιας και πρόκειται για το πλέον καθοριστικό υπουργείο, τόσο όσον αφορά την γερμανική εσωτερική πολιτική, όσο και την ευρωπαϊκή πολιτική. Φαίνεται ωστόσο ότι εν τέλει ο Β. Σόιμπλε πείστηκε από το κόμμα του να μην είναι τελικά μέλος του επόμενου υπουργικού συμβουλίου.