Η δύναμη της θέλησης: Μετά τον ακρωτηριασμό, χορευτής σε κορυφαίο σώου του Βέγκας (video)
Την ευτυχία από την τραγωδία χωρίζει μία λεπτή κλωστή. Κι αυτό το ξέρει καλά ο Άντριου Μονγκόμερι. Ο νεαρός κατάφερε να υπερβεί τον εαυτό του, αποδεικνύοντας με τον πιο εντυπωσιακό τρόπο πως η δύναμη της ανθρώπινης θέλησης είναι ανεξάντλητη.
Ο Άντριου Μονγκόμερι, ένας εκκολαπτόμενος περφόρμερ, είδε πριν από εννέα χρόνια την παράσταση "Le Rêve" (Το Όνειρο) στο Λας Βέγκας και θαμπώθηκε. Έκτοτε, έγινε το δικό του όνειρο – κι όχι άπιαστο, όπως αποδείχτηκε. «Είχαμε δει περίπου 500 άτομα όταν ήρθε. Και είχε όλο το πακέτο», λέει η Λουάν Μαντόρμα, επικεφαλής casting της παράστασης και προσθέτει: «Είχε κάτι πραγματικά ξεχωριστό από την αρχή και όλοι ξέραμε πως ήταν ο άνθρωπος που αναζητούσαμε». Και πράγματι, μεταξύ εκατοντάδων καλογυμνασμένων και ταλαντούχων καλλιτεχνών, κατάφερε να πάρει μία θέση στην ομάδα των λίγων, χαρισματικών ακροβατών μιας εξαιρετικά απαιτητικής παράστασης.
Όμως, η χαρά τού πρώτου αυτού θριάμβου δεν κράτησε για πολύ. Μόλις τέσσερις ημέρες μετά την οντισιόν, η ζωή του Μοντγκόμερι πήρε μία τραγική τροπή: Ενώ επέστρεφε στο σπίτι του με τη μοτοσικλέτα του, τον χτύπησε αυτοκίνητο. Πέρασε 2,5 εβδομάδες στο νοσοκομείο όπου, σε έναν αγώνα δρόμου να σωθεί το πόδι του, υποβλήθηκε σε τρεις χειρουργικές επεμβάσεις. «Ο γιατρός μου μου είπε πως ο ακρωτηριασμός μοιάζει η καλύτερη λύση», λέει ο νεαρός σε ένα βίντεο από το κρεβάτι του νοσοκομείου, προσπαθώντας να συγκρατήσει τα δάκριά του. Οι γιατροί προχώρησαν στον ακρωτηριασμό του αριστερού του άκρου, κάτω από το γόνατο. «Όταν συμβαίνει μία τέτοιου είδους αλλαγή αλλαγή στη ζωή σου, το μόνο που σου απομένει είναι να επανεκτιμήσεις το πού βρίσκεσαι. Σκεφτόμουν πως δεν υπήρχε περίπτωση να πάρω μέρος στο σώου», έλεγε ο ίδιος κλινήρης.
Όταν τελικά επέστρεψε στο σπίτι από το νοσοκομείο, ο Μοντγκόμερι επέλεξε να μην παραδοθεί στον πόνο, την παραίτηση και τις προφάσεις παρά να παλέψει. Έβαλε στον εαυτό του «όριο πένθους» μίας εβδομάδας: «...κι έπειτα, από κει και πέρα, είπα πως δεν ξανακοιτάζω πίσω. Τότε, άρχισα τον αγώνα μου».
Andrew Montgomery/Facebook
Ο Μονγκόμερι περπάτησε την ίδια ημέρα που έβαλε το προσθετικό μέλος. Τρεις εβδομάδες αργότερα, ανεβοκατέβαινε τις σκάλες, έτρεχε και χόρευε. Όταν, κάποια στιγμή, πέρασε από τις πρόβες της παράστασης για να δει ένα φίλο, η επικεφαλής casting του είπε: «Όταν είσαι έτοιμος, αν μπορείς να κάνεις ό,τι έκανες στην οντισιόν, έχεις τη δουλειά». Οκτώ μήνες αφότου περπάτησε ξανά, ο Μοντγκόμερι διεκδικούσε, και πάλι επιτυχώς, τη θέση του στη σκηνή.
Μετακόμισε στο Λας Βέγκας και ζει το όνειρό του δύο φορές κάθε βράδυ, πέντε μέρες την εβδομάδα. «Σωματικά είναι εξαιρετικά απαιτητικό. ‘Πετάμε’ από δω και από κει, κρεμόμαστε από ύψος κοντά 30 μέτρων, μπαίνουμε και βγαίνουμε από το νερό», λέει ο ίδιος και εξηγεί πως χρησιμοποιεί τέσσερα διαφορετικά τεχνητά μέλη - ένα για τον εναέριο χωρό, ένα για τα ακροβατικά, άλλο για τις στιγμές που φορά παπούτσια κι ένα τέταρτο προληπτικά, στην περίπτωση που κάποιο καταστραφεί.
Όπως παραδέχεται ο ίδιος, ακριβώς επειδή τα είχε και τα έχασε όλα μέσα σε μία στιγμή, επειδή έχτισε από την αρχή όσα είχε καταρθώσει, δε θεωρεί τίποτα δεδομένο, πάνω στη σκηνή και εκτός. «Πίσω από κάθε πρόθεση, βρίσκεται ένας άνθρωπος που την κάνει να φαίνεται εύκολη», λέει με αφοπλιστική άνεση ο άνθρωπος που απέδειξε πως η πραγματική επιθυμία δε γνωρίζει εμπόδια.