Politico: Οι πέντε λόγοι που ο Κιμ δεν φοβάται τον Ντόναλντ Τραμπ

Συγκεκριμένα, το Politico δημοσιεύει ανάλυση του Τζον Γούλφσθαλ, ανώτερου συμβούλου της κυβέρνησης του Μπαράκ Ομπάμα και ειδικού αναλυτή στο Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ, ο οποίος αναλύοντας το πυρηνικό πρόγραμμα της Βόρειας Κορέας επισημαίνει πως η άποψη της πλειονότητας των Αμερικανών πως ο Κιμ είναι τρελός είναι εσφαλμένη.

«Ο Κιμ Γιονγκ Ουν δεν είναι τρελός. Είναι μεθοδικός και αρκετά προσεκτικός στην προώθηση των πυρηνικών και πυραυλικών του προγραμμάτων για να φανεί ότι αποθαρρύνεται από τις συντριπτικές στρατιωτικές ικανότητες της Αμερικής». Προσπαθεί να περάσει το προφίλ ότι δεν θέλει, προς το παρόν, να ξεκινήσει πόλεμο. Έχει μάθει πολύ καλά τόσα χρόνια πώς ακριβώς λειτουργούν οι ΗΠΑ, γι’ αυτό ακριβώς δεν φοβάται τον Τραμπ.

Στην συνέχεια, ο αναλυτής παραθέτει αναλυτικά πέντε λόγους στους οποίους στηρίζει το καθεστώς της Πιονγιάνγκ αυτή την στάση απέναντι στον νέο Αμερικανό πρόεδρο.

Πρώτον: Η Αμερική θέλει να φτάσει σε μία συμφωνία με το καθεστώς. Επί χρόνια οι Αμερικανοί ηγέτες επιβάλουν κυρώσεις στη Βόρεια Κορέα για την ανάπτυξη του πυρηνικού της προγράμματος, όμως όσο το πρόγραμμα «ευημερεί» τόσο αυξάνεται το πλεονέκτημα της Πιονγιάνγκ στις διαπραγματεύσεις με τον «εχθρό». Και αυτό γιατί υπάρχει διαχρονικά στο τραπέζι – από αμερικανικής πλευράς – το αίτημα διαλόγου μεταξύ των δύο πλευρών.

Δεύτερον: Παρότι οι ΗΠΑ συνεχίζουν να επιβάλουν οικονομικές κυρώσεις, η εισροή χρημάτων στην χώρα δεν σταματά. Η Κίνα συνεχίζει να αγοράζει άνθρακα, οι εργάτες που δουλεύουν στο εξωτερικό στέλνουν ποσά στην χώρα και οι πωλήσεις όπλων επιφέρουν σημαντικά κέρδη. Οι κυρώσεις είναι επιβλαβείς, όμως η οικονομία της Βόρειας Κορέας είναι σαφώς καλύτερη σήμερα σε σχέση με μία δεκαετία πριν.

Τρίτον: Παρότι η Αμερική απειλεί με πόλεμο, ο Κιμ είναι σίγουρος πως δεν θα προχωρήσει σε τόσο δραστική κίνηση, καθώς δεν το έκανε καν όταν η χώρα του δεν είχε στην διάθεσή της πυρηνικά όπλα. Μία παγκόσμια οικονομική υπερδύναμη δεν θα διακινδυνεύσει την ύπαρξή της απλώς για να ξεκινήσει έναν πόλεμο με τη Βόρεια Κορέα. Ακόμη και η Νότια Κορέα, επίσης πλούσια χώρα, δεν θα επιτρέψει στις ΗΠΑ να προχωρήσουν σε τέτοιο βήμα. Άρα η Πιονγιάνγκ μπορεί να συνεχίσει τα αργά αλλά σταθερά βήματά της στην βελτιστοποίηση του οπλοστασίου της.

Τέταρτον: Οι ΗΠΑ χάνουν έδαφος στην περιοχή και σύντομα οι σύμμαχοί τους (Ιαπωνία και Νότια Κορέα) θα πρέπει να επιλέξουν αν θα ταχθούν με το μέρους τους ή με αυτό της Κίνας, που ισχυροποιείται. Η Κίνα παραμένει κάθετη στις θέσεις της επί της έντασης στην Κορεατική Χερσόνησο, τονίζοντας πως η κατάρρευση της Βόρειας Κορέας θα είναι πιο καταστροφική από τις προκλήσεις της.

Πέμπτον: Αν η Πιονγιάνγκ εγκαταλείψει το πυρηνικό της πρόγραμμα χάνει το σημαντικότερο «όπλο» της. Τα παραδείγματα του Μουαμάρ Καντάφι στη Λιβύη και του Σαντάμ Χουσεΐν στο Ιράκ, που συμφώνησαν να εγκαταλείψουν τα όπλα τους, πείθουν τον Κιμ Γιονγκ Ουν πως τα πυρηνικά του είναι το πιο σίγουρο «χαρτί» στην επιτυχία της χώρας.