Νέα Ζηλανδία: Το ερώτημα που εξόργισε την νεαρή υποψήφια πρωθυπουργό
«Απαράδεκτο» για μία σύγχρονη γυναίκα επαγγελματία, χαρακτήρισε το ερώτημα εάν επιθυμεί να αποκτήσει παιδιά, η νέα χαρισματική ηγέτις των Εργατικών στη Νέα Ζηλανδία.
Μια από τις πρώτες ερωτήσεις που δέχθηκε η Άρντερν ήταν εάν έχει επιλέξει ανάμεσα στην καριέρα και την απόκτηση παιδιών, με την πολιτικό να δηλώνει ότι έχει ήδη αναφερθεί στο δίλημμα που πολλές γυναίκες αντιμετωπίζουν.
Η 37χρονη Τσασίντα Άρντερν, η νεότερη ηγέτης των Εργατικών ανέλαβε χθες, έπειτα από ομόφωνη ψήφο τα καθήκοντά της αφού, ο προκάτοχός της παραιτήθηκε ύστερα από τα ‘ανησυχητικά’ αποτελέσματα των δημοσκοπήσεων, αφήνοντάς της μόλις επτά εβδομάδες για να χαράξει μια στρατηγική, προκειμένου να τερματίσει τη δεκαετή παραμονή του κεντροδεξιού Εθνικού Κόμματος στην εξουσία.
Ωστόσο, στο επίκεντρο της διεθνούς γνώμης έχει βρεθεί -αντί για τις προγραμματικές της δηλώσεις-το ενδιαφέρον που τα τοπικά μέσα ενημέρωσης επιδεικνύουν στο εάν η 37χρονη επιθυμεί να κάνει παιδιά.
«Είναι απόφαση κάθε γυναίκας το πότε θα επιλέξει να αποκτήσει παιδιά, δεν θα πρέπει να προκαθορίζει αυτό το εάν θα της προσφερθεί μια δουλειά ή θα έχει εργασιακές ευκαιρίες», δήλωσε στον πανελίστα της εκπομπής AM Show Μαρκ Ρίτσαρντσον συνεχίζοντας πως, «είναι εντελώς απαράδεκτο εν έτει 2017 να λέμε ότι μια γυναίκα οφείλει να απαντήσει σε μία τέτοια ερώτηση στο χώρο εργασίας της».
Τα ερωτήματα αυτά έρχονται σε αντίθεση με τη φήμη της Νέας Ζηλανδίας ως προοδευτικού κράτους, καθώς, ήταν η πρώτη χώρα που έδωσε δικαίωμα ψήφου στις γυναίκες το 1893.
Μάλιστα, η Άρντερν ενδέχεται να γίνει η τρίτη γυναίκα πρωθυπουργός της Νέας Ζηλανδίας ενώ αρκετές χώρες όπως η ΗΠΑ, δεν έχουν ακόμα δει μία γυναίκα σε ύπατο αξίωμα. Χαρακτηριστικό είναι πως, το ένα τρίτο των μελών του κοινοβουλίου της χώρας το 2014 αποτελούνταν από γυναίκες, με την χώρα να βρίσκεται μπροστά από την Αυστραλία και τη Βρετανία αλλά πίσω από πολλές σκανδιναβικές χώρες στο θέμα αυτό, σύμφωνα με την Διακοινοβουλευτική Ένωση (Inter Parliamentary Union).
Ωστόσο, η ανάληψη της ηγεσίας των Εργατικών από την Άρντερν, αποτελεί την μόνη ελπίδα τους στις εκλογές της 23η Σεπτεμβρίου που μέχρι τώρα θεωρούνταν «περίπατος» για το Εθνικό Κόμμα του πρωθυπουργού Μπιλ Ίνγκλις.