«Χορός ή θάνατος»: Ο χορευτής της Παλμύρας τα κατάφερε...

Πραγματοποιεί ένα όνειρο ζωής. Ουδέν του χαρίστηκε, όμως. Πάλεψε με νύχια και δόντια για να φτάσει εδώ που είναι τώρα. Έζησε τον πόλεμο, τη βία, την κακοποίηση, τον ρατσισμό, η ζωή του απειλήθηκε από τους τζιχαντιστές.

Έφυγε από την εμπόλεμη ζώνη στην ηλικία των 26 για να κυνηγήσει το όνειρό του και το δικαίωμα να χορεύει.

Η χορογραφία την οποία θα εκτελέσει με φόντο τον πύργο του Άιφελ είναι εμπνευσμένη από το τραγούδι “Dance or Die”, δηλαδή «Χορός ή Θάνατος». Είναι το μότο της ζωής του, φράση που έχει κάνει τατουάζ στον αυχένα του, στο σημείο -όπως λέει- που θα έπεφτε η σπάθα των τζιχαντιστών αν τον συνελάμβαναν και τον καταδίκαζαν σε θάνατο δια αποκεφαλισμού.

Η δύσκολη ζωή ενός χορευτή στη Συρία

Γεννήθηκε και μεγάλωσε στον πολύπαθο καταυλισμό παλαιστινίων προσφύγων Γιαρμούκ της Δαμασκού.

Όταν ήταν 17 ετών ο πατέρας του τον πέταξε στο δρόμο και χώρισε την μητέρα του γιατί στήριζε το πάθος του παιδιού τους για τον χορό. Ντρεπόταν γι' αυτόν, τον χτυπούσε, ήθελε να τον κάνει καθηγητή ή γιατρό, όμως ο ίδιος ανθίστατο. Συνέχισε τις σπουδές του στο Ινστιτούτο Θεάτρου και Καλών Τεχνών στη Δαμασκό.

Παράλληλα, δούλευε ως καθηγητής χορού για να συντηρεί τη μητέρα του. Έκανε μια προσπάθεια να αναδείξει το ταλέντο του σε ένα χορευτικό τηλεοπτικό σόου στο Λίβανο, όμως του είπαν πως, Παλαιστίνιος ων, δεν είχε τύχη.

Χορογραφούσε για μουσικά φεστιβάλ και την Όπερα της Συρίας ενώ στον ελεύθερό του χρόνο μάθαινε χορό σε ορφανά παιδιά με σύνδρομο Down αφιλοκερδώς.

Η ζωή του άλλαξε ριζικά τον Αύγουστο του 2016, όταν ένας Ολλανδός δημοσιογράφος γύρισε σε ντοκιμαντέρ τη ζωή του. Σε αυτό, εμφανίζεται να χορεύει στα ερείπια του προσφυγικού καταυλισμού όπου μεγάλωσε.

«Το έκανα για τις ψυχές των πέντε μελών της οικογένειάς μου που σκοτώθηκαν εκεί», είχε πει ο Αχμάντ.

Ακολούθησε και δεύτερο ντοκιμαντέρ, με τον Αχμάντ να χορεύει στα ερείπια του Ρωμαϊκού θεάτρου της Παλμύρας, εκεί όπου λίγους μήνες πριν οι τζιχαντιστές εκτελούσαν με μια σφαίρα στο κεφάλι όσους συνελάμβαναν.

Του είχαν διαμηνύσει ότι θα είναι ο επόμενος.

«Χορεύοντας στο θέατρο της Παλμύρας, ήταν ο τρόπος μου να δείξω ότι πολεμώ τον ISIS», λέει ο Αχμάντ

Μέσα από τα ντοκιμαντέρ η ιστορία του έγινε γνωστή και ο διευθυντής του Εθνικού Μπαλέτου της Ολλανδίας του έστειλε ένα 'χρυσό' εισιτήριο-πρόσκληση για να πάει εκεί για σπουδές και δουλειά. Αρχικά σκεφτόταν ν' αρνηθεί διότι δεν ήθελε να αφήσει μόνη της στη Συρία τη μητέρα του. Εκείνη όμως ήταν ανένδοτη. «Είτε θα πας στο στρατό, είτε στο Άμστερνταμ», του είπε.

Κι αυτό έκανε. Έφυγε για να κυνηγήσει το όνειρό του...

(Πηγή φωτογραφιών: Facebook/Ahmad Joudeh)