Η ζωή και τα όνειρα ενός 16χρονου πρόσφυγα από το Ιράν κέρδισαν το πρώτο βραβείο φωτογραφίας

Newsroom

Σάββατο, 24 Ιουνίου 2017 07:20

Η ζωή και τα όνειρα ενός 16χρονου πρόσφυγα από το Ιράν κέρδισαν το πρώτο βραβείο φωτογραφίας — CNN

Θα μπορούσε να είναι μία εικόνα της καθημερινότητας. Ένας έφηβος σε ένα γήπεδο ποδοσφαίρου, φορά τα χρώματα της ομάδας του, ένα ζευγάρι αθλητικά παπούτσια κρέμονται στους ώμους του. Αλλά αυτός δεν είναι ένας συνηθισμένος ποδοσφαιριστής ούτε η φωτογραφία τραβήχτηκε από όποιον κι όποιον.

Ο Arshia είναι πρόσφυγας από το Ιράν. Ζει στο Λίβερπουλ και περιμένει απάντηση για την αίτηση ασύλου που έχει καταθέσει. Η φωτογραφία του, που απεικονίζει έναν νεαρό μαθητή ντυμένο με τα χρώματα της ποδοσφαιρικής ομάδας Kingsley United με έδρα το Λίβερπουλ, δηλαδή το μπλε και το μαύρο, με τα παπούτσια κρεμασμένα στους ώμους, κέρδισε το πρώτο βραβείο φωτογραφίας στον διαγωνισμό - θεσμό που έχει καθιερώσει η Barcelona FC.

Την φωτογραφία του Arshia συμπεριέλαβε ο βραβευμένος φωτογράφος Craig Easton ως μέρος του έργου του «Δεκαέξι» το οποία αποτυπώνει τις ζωές, τα όνειρα, τις φιλοδοξίες και τους φόβους 16χρονων που προέρχονται από διαφορετικά κοινωνικά υπόβαθρα της Βρετανίας. Η κριτική επιτροπή δήλωσε ότι θαύμασε την ευαισθησία της φωτογραφίας και πώς αυτή αποτύπωσε το ακανθώδες ζήτημα της προσφυγιάς - μετανάστευσης.

Σχεδόν 50 εκατομμύρια παιδιά παγκοσμίως έχουν ξεριζωθεί από τις πατρίδες τους εξαιτίας της βίας, της φτώχειας και άλλων παραγόντων, σύμφωνα με σχετική έκθεση των Ηνωμένων Εθνών.

«Δεν αφήνω κανένα πρόβλημα να με κρατήσει μακριά από τα όνειρά μου»

Η κριτική επιτροπή εξέφρασε το θαυμασμό της για τον αντισυμβατικό τρόπο με οποίο ο Easton παρουσιάζει την ιστορία του εφήβου.

Σε μια χειρόγραφη επιστολή στη μητρική του γλώσσα, τοποθετημένη δίπλα στην εικόνα, ο Arshia αφηγείται την ιστορία του. Μιλά για την αγάπη του για το ποδόσφαιρο και το σχολείο και για το όνειρό του να γίνει χειρουργός.

«Είμαι ευτυχισμένος αλλά μερικές φορές απογοητεύομαι. Ένα πράγμα που κάνω πάντα με χαρά και αγάπη είναι το ποδόσφαιρο. Είμαι τρία χρόνια στην Βρετανία, υπάρχουν κάποιες λέξεις που ακόμα δεν καταλαβαίνω, όμως τα προφορικά μου είναι πολύ καλά. Ένα από τα προβλήματα που έχουμε είναι ότι δεν μπορούμε να πάμε διακοπές γιατί δεν μας επιτρέπεται να ταξιδέψουμε. Ακόμα κι αν είχαμε χρήματα δεν μπορούμε να αγοράσουμε αυτοκίνητο καθώς ο μπαμπάς μου δεν μπορεί να βγάλει δίπλωμα οδήγησης, ούτε του επιτρέπεται να δουλέψει», λέει ο νεαρός πρόσφυγας.

«Ανήκουμε σ' εκείνους που έχουν αιτηθεί ασύλου. Δεν μπορούμε να πάρουμε καμιά απόφαση για το μέλλον μας. Και αυτό δεν είναι καθόλου καλό για αγόρια στην εφηβεία σαν κι εμένα. Δεν μπορώ να πάω ούτε στο πανεπιστήμιο. Αυτό είναι ένα λάθος της κυβέρνησης του Ηνωμένου Βασιλείου. Σκεφτείτε πως αν γινόμουν γιατρός θα μπορούσα να σώσω εκατοντάδες ζωές. Μου αρέσει να σώζω ζωές, να βοηθάω τους συνανθρώπους μου να φέρνω χαμόγελα στα πρόσωπα των ανθρώπων. Ειδικά στα πρόσωπα των φτωχών ανθρώπων που χρειάζονται βοήθεια. Και αυτό ήταν που εισέπραξα από τους ανθρώπους όταν ήμουν και εγώ σε ανάγκη. Συνεχίζω με ελπίδα. Δεν αφήνω κανένα πρόβλημα να με κρατήσει μακριά από τα όνειρά μου».

Ο φωτογράφος στον οποίο απονέμεται το πρώτο βραβείο παίρνει 40.000 ευρώ. Άλλοι 29 φιναλίστ λαμβάνουν από 1000 ευρώ. Στους νικητές συμπεριλαμβάνονται: η φωτογραφία παιδιών που παίζουν ποδόσφαιρο σε ένα πλημμυρισμένο γήπεδο στον Αμαζόνιο, εκείνη παλαιστινίων με καλυμμένα τα πρόσωπα που παίζουν ποδόσφαιρο στους δρόμους της Βηθλεέμ καθώς κι αυτή μ' έναν μικρό Ινδό που παίζει κρίκετ.