Σάλος από την πρόταση Κουρτς για πλήρες κλείσιμο της Διαδρομής της Μεσογείου για τους πρόσφυγες

Ο κ. Κουρτς, που είχε πρωταγωνιστήσει τον Μάρτιο του 2016 στο κλείσιμο της Διαδρομής των Βαλκανίων προκαλώντας τότε έντονες κριτικές, ζητά τώρα οι πρόσφυγες που διασώζονται στη Μεσόγειο να μεταφέρονται άμεσα σε κέντρα υποδοχής στην Τυνησία ή στην Αίγυπτο, κάτι που έχει απορριφθεί κατηγορηματικά από την πρώτη ενώ έντονες επιφυλάξεις εκφράζει η δεύτερη.

Σύμφωνα με την πρόταση του υπουργού Εξωτερικών, για τους πρόσφυγες από εμπόλεμες περιοχές τα προγράμματα μετεγκατάστασης θα ήταν ο μόνος δρόμος για να φθάνουν στην Ευρώπη, και προς τούτο θα πρέπει να γίνεται από διεθνείς οργανισμούς στις περιοχές κρίσης η επιλογή των ανθρώπων για μετεγκατάσταση. Κατά την άποψή του, με τον τρόπο αυτό η Ευρώπη θα βοηθούσε περισσότερο στοχευμένα τους αδύναμους, και όχι εκείνους οι οποίοι έχουν τη δυνατότητα να πληρώσουν τους παράνομους διακινητές «από τους οποίους πρέπει να αφαιρεθούν οι βάσεις για τη δράση τους και να τερματιστούν οι θάνατοι στη θάλασσα».

Με παλαιότερη πρωτοβουλία του, ο Σεμπάστιαν Κουρτς είχε ζητήσει από την Ευρωπαϊκή Ένωση την υιοθέτηση του «αυστραλιανού μοντέλου» στο προσφυγικό ζήτημα και την μετατροπή της Μυτιλήνης και της Λαμπεντούζα σε στρατόπεδα κράτησης προσφύγων, κάτι που είχε προκαλέσει τότε θύελλα διαμαρτυριών από πολλές πλευρές. Αντιδρώντας έντονα ο δήμαρχος, Σπύρος Γαληνός, του είχε διαμηνύσει πως οι προτάσεις του «είναι απαράδεκτες, προσβλητικές και συκοφαντούν το νησί μου, μετατρέπουν τη Μυτιλήνη και την Ελλάδα συνολικά σε μία αποθήκη ψυχών, ενώ συνιστούν για εμάς κήρυξη πολέμου και δεν θα επιτρέψουμε να γίνει η Μυτιλήνη ένα δεύτερο Αλκατράζ, αλλά θα αντισταθούμε με όλα τα μέσα». Δριμεία κριτική, καταγγέλλοντας τες ως «εξαιρετικά παράτολμες», όπως επίσης ως «παράνομες και αντισυνταγματικές», είχε ασκήσει στις προτάσεις του Αυστριακού υπουργού Εξωτερικών, ο γνωστός για την ιδιαίτερα φιλοπροσφυγική πολιτική του, δήμαρχος και τοπικός κυβερνήτης του ομόσπονδου κρατιδίου της Βιέννης, Μίχαελ Χόιπλ.

(Πρόσφυγες στη Μυτιλήνη – Φωτογραφία αρχείου. Πηγή: EUROKINISSI)

Υπενθυμίζεται πως ο Αυστριακός υπουργός Εξωτερικών, σε σχέση με την προσφυγική κρίση, έχει κατηγορήσει επανειλημμένα στο παρελθόν την Αθήνα για «ανικανότητα» διαφύλαξης των εξωτερικών συνόρων της ΕΕ, ζητώντας μάλιστα τη λήψη μέτρων εναντίον της, ενώ δεν είχε προσκαλέσει την Ελλάδα στην αποκαλούμενη Διάσκεψη της Βιέννης για τα Δυτικά Βαλκάνια, πέρυσι τον Φεβρουάριο στη Βιέννη. Σύμφωνα με τους τότε ισχυρισμούς του επικεφαλής της αυστριακής διπλωματίας, τις οποίες είχε κάνει επανειλημμένα και στο παρελθόν, «η ελληνική πλευρά δεν έχει δείξει έως τώρα προθυμία για μείωση της προσφυγικής ροής, αλλά ενδιαφερόταν μόνον για την κατά το δυνατόν παραπέρα μεταφορά των προσφύγων».

Οι αντιδράσεις

Την έντονη αντίδραση του ομοσπονδιακού καγκελάριου της Αυστρίας και αρχηγού των Σοσιαλδημοκρατικών, Κρίστιαν Κερν, προκάλεσε η πρόταση του Σεμπάστιαν Κουρτς, ο οποίος έκανε λόγο για «συνθήματα που ακούγονται καλά, αλλά με τα οποία δεν επιλύεται η πρόκληση της μετανάστευσης».

Επίσης τόνισε ότι η πρόταση είναι αδύνατο να εφαρμοστεί, παραπέμπει στο υψηλό κόστος, στον κίνδυνο τρομοκρατίας, στην πιθανή αποσταθεροποίηση της Βόρειας Αφρικής και στην ανάγκη να γίνουν επενδύσεις στις χώρες αυτές και να δημιουργηθούν κανονικές συνθήκες μετανάστευσης.

Την πρόταση Κουρτς απορρίπτει κατηγορηματικά ως μη εφαρμόσιμη, σε σημερινές συνεντεύξεις του σε αυστριακά ΜΜΕ, και ο ειδικός σε θέματα προσφύγων και στέλεχος της Διεθνούς Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες, Κίλιαν Κλάινσμιντ, ο οποίος είχε διατελέσει στο παρελθόν σύμβουλος σε ζητήματα μετανάστευσης τόσο της αυστριακής όσο και της γερμανικής κυβέρνησης.

Ο ίδιος παραπέμπει στις χιλιάδες χιλιομέτρων βορειοαφρικανικών ακτών από κάθε σημείο των οποίων είναι δυνατή η αναχώρηση προσφύγων με λέμβους με κατεύθυνση την Ευρώπη, επισημαίνοντας πως ακόμη και εάν ήταν δυνατή η αποτροπή της στις λιβυκές ακτές, οι ενδιαφερόμενοι θα αναχωρούσαν από τις γειτονικές χώρες. Επιπλέον διερωτάται εάν μετά τη διάσωσή τους οι πρόσφυγες θα πρέπει να μεταφέρονται σε στρατόπεδα σκλάβων κάτω από τρομερές συνθήκες στη Λιβύη.