Η Ζοζεφίν Μπέικερ το σημερινό Doodle της Google

Γνώρισε μεγάλη επιτυχία στο Broadway, ενώ τη δεκαετία του 1920 έμεινε στη Γαλλία, όπου έγινε μία από τις πιο δημοφιλείς και υψηλότερα αμειβόμενες καλλιτέχνιδες της Ευρώπης.

Κατά της διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, εργάστηκε στη γαλλική αντίσταση, ενώ τις δεκαετίες του ’50 και του ’60 αφιερώθηκε στην καταπολέμηση του ρατσισμού στις ΗΠΑ.

Η Μπέικερ, η οποία γεννήθηκε στις 3 Ιουνίου του 1906 στο Μιζούρι των ΗΠΑ, προερχόταν από μια φτωχή οικογένεια. Η μητέρα της ήταν πλύστρα και ο πατέρας της -ένας ντράμερ- τους εγκατέλειψε λίγο μετά τη γέννησή της.

Η Ζοζεφίν πέρασε δύσκολα παιδικά χρόνια και σε ηλικία οκτώ χρονών άρχισε να καθαρίζει σπίτια πλούσιων οικογενειών, ενώ πολλές φορές έπεσε θύμα κακοποίησης. Στα 13 της εγκατέλειψε το σπίτι της και βρήκε δουλειά ως σερβιτόρα σε ένα κλαμπ.

Εκεί ξεκίνησε να ασχολείται με το χορό, βελτιώνοντας τις χορευτικές της ικανότητες συνεχώς. Το 1919 έκανε την πρώτη περιοδεία της με τους Jones Family Band και Dixie Steppers. Το 1921 παντρεύτηκε τον Willie Baker, το όνομα του οποίου κράτησε για το υπόλοιπο της ζωής της.

Το 1923 συμμετείχε στο μιούζικαλ Shuffle Allong ως μέλος της χορωδίας και γνώρισε τρομερή επιτυχία στο ρόλο της. Μετακόμισε στη Νέα Υόρκη όπου πήρε μέρος στο Chocolate Dandies και μαζί με την Ethel Waters, γίνεται η αγαπημένη του κοινού.

Το 1925 γνώρισε επιτυχία στο Παρίσι με την παράσταση «Νέγρικη Επιθεώρηση», όπου ξεχώρισε στο γαλλικό κοινό καθώς τραγούδησε το Danse Sauvage φορώντας μόνο μια φούστα από φτερά.

Η Baker τραγούδησε επαγγελματικά για πρώτη φορά το 1930 και αρκετά χρόνια αργότερα, πήρε ρόλους σε ταινίες ως τραγουδίστρια στο Zou-Zou και Princesse Tam-Tam.

Το 1936 επέστρεψε στις ΗΠΑ και εμφανίστηκε στο Ziegfield Follies. Καθώς όμως συνάντησε ρατσιστική αντίδραση, γύρισε πάλι πίσω στη Γαλλία. Το 1937 έλαβε την γαλλική υπηκοότητα, όταν παντρεύτηκε για τρίτη φορά με τον Γάλλο βιομήχανο Ζαν Λιόν. Ο γάμος τους κράτησε ένα χρόνο.

Με τον τρίτο της σύζυγο υιοθέτησαν συνολικά 12 παιδιά από όλο τον κόσμο και καλούσε συχνά ανθρώπους στο κτήμα της για να τους αποδείξει ότι οι άνθρωποι από διαφορετικές φυλές μπορούν να ζήσουν μαζί αρμονικά.

Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1950, η Baker επέστρεψε στις Ηνωμένες Πολιτείες για να υποστηρίξει το Κίνημα των Πολιτικών Δικαιωμάτων, συμμετέχοντας σε διαδηλώσεις. Μάλιστα, το 1963 συμμετείχε μαζί με τον Martin Luther King Jr. και ήταν μεταξύ των πολλών σημαντικών ομιλητών εκείνη την αξέχαστη ημέρα. Προς τιμήν των προσπαθειών της, η NAACP τελικά ονόμασε την 20 Μαΐου «Josephine Baker Day».

Μετά από πολλές απορρίψεις από τους συμπατριώτες της και μαχόμενη για πολλά χρόνια τον ρατσισμό, το 1973 εμφανίστηκε στο Carnegie Hall στη Νέα Υόρκη και έγινε δεκτή με επευφημίες. Η παράσταση αυτή ήταν μια τεράστια επιτυχία και σηματοδότησε την επιστροφή της Baker στη σκηνή.

Στις 12 Απριλίου του 1975, η Ζοζεφίν Μπέικερ σε ηλικία 69 ετών πέθανε στον ύπνο της από εγκεφαλική αιμορραγία.

Την ημέρα της κηδείας της πάνω από 20.000 άνθρωποι βγήκαν στους δρόμους του Παρισιού για να παρακολουθήσουν την πομπή και η γαλλική κυβέρνηση την τίμησε, καθιστώντας την, την πρώτη αμερικανή γυναίκα στην ιστορία της Γαλλίας, που κηδεύτηκε με στρατιωτικές τιμές.