ΚΟΣΜΟΣ

35 δισ. δολάρια τον χρόνο βγάζουν οι διακινητές εκμεταλλευόμενοι τo προσφυγικό

35 δισ. δολάρια τον χρόνο βγάζουν οι διακινητές εκμεταλλευόμενοι τo προσφυγικό
REUTERS/Alkis Konstantinidis

Οι διακινητές ανθρώπων βγάζουν 35 δισεκατομμύρια δολάρια τον χρόνο παγκοσμίως κι αποτελούν μια από τις βασικές αιτίες της τραγωδίας των μεταναστών που πεθαίνουν προσπαθώντας να διαπλεύσουν τη Μεσόγειο και να φθάσουν σε χώρες της Ευρώπης, υπογράμμισε ο επικεφαλής του Διεθνούς Οργανισμού Μετανάστευσης (ΔΟΜ) σε μια συνέντευξη που παραχώρησε στο πρακτορείο ειδήσεων Ρόιτερς.

Ένας αυξανόμενος αριθμός μεταξύ των απελπισμένων μεταναστών, που εγκαταλείπουν τα σπίτια τους σε κράτη της Αφρικής, της Μέσης Ανατολής ή της Ασίας εξαιτίας ένοπλων συρράξεων και ανθρωπιστικών κρίσεων, χάνει τη ζωή του ενώ προσπαθεί να φθάσει στην Ευρώπη μέσω Λιβύης, συχνά με την ευθύνη των διακινητών.

Ο απολογισμός των νεκρών από τα ναυάγια πλεούμενων στη Μεσόγειο ήδη ανήλθε στους 1.700 μέχρι στιγμής φέτος, πριν καν από την έλευση του καλοκαιριού, όταν πολλοί περισσότεροι τολμούν να αποπειραθούν τον διάπλου της. Ο αριθμός των θυμάτων ήταν 3.700 όλο το 2015 και περίπου 5.000 το 2016, υπενθύμισε ο επικεφαλής του ΔΟΜ, ο Ουίλιαμ Λέισι Σουίνγκ.

«Αυτοί είναι οι άνθρωποι που το γνωρίζουμε ότι πέθαναν—πόσα άλλα πτώματα βρίσκονται στον βυθό της Μεσογείου, ή θαμμένα στην άμμο της Σαχάρας;» διερωτήθηκε ο επικεφαλής του ΔΟΜ, ο οποίος μίλησε στο Ρόιτερς στο περιθώριο μιας συνόδου για τη μετανάστευση.

«Αυτή είναι η τραγωδία, γι' αυτό είμαστε τόσο ανήσυχοι και προσπαθούμε να προειδοποιήσουμε τους μετανάστες για τους διακινητές. Οι διακινητές είναι στην πραγματικότητα το μεγάλο πρόβλημα. Το πρόβλημα είναι τα 35 δισεκ. δολάρια τον χρόνο (που βγάζουν οι διακινητές) και ξέρουμε πως βγάζουν πολλά λεφτά στη Μεσόγειο», επισήμανε ο Λέισι Σουίνγκ.

Η διακίνηση ανθρώπων είναι πλέον η τρίτη σημαντικότερη πηγή εσόδων για τις διεθνείς συμμορίες του οργανωμένου εγκλήματος, μετά την εμπορία όπλων και την παράνομη διακίνηση ναρκωτικών, διευκρίνισε ο ίδιος.

Η Λιβύη έχει μετατραπεί στον σημαντικότερο κόμβο για τους μετανάστες από χώρες της Αφρικής. Όμως στη Λιβύη επικρατεί ανομία που εξαπλώνεται, έξι χρόνια μετά την ανατροπή του καθεστώτος του Μουάμαρ Καντάφι, ενώ μετανάστες καταγγέλλουν ότι οι συνθήκες στα κυβερνητικά κέντρα κράτησης μεταναστών είναι φρικτές.

Έπειτα από μια επίσκεψή του στη Λιβύη τον Μάρτιο, ο Λέισι Σουίνγκ δήλωνε ότι ο οργανισμός του οποίου ηγείται είναι «έτοιμος» να στείλει προσωπικό του στη Λιβύη για να συνδράμει το έργο των αρχών στα κέντρα κράτησης μεταναστών, αλλά σημείωσε ότι ακόμη αυτό δεν έχει εγκριθεί από τα Ηνωμένα Έθνη.

Χθες Τρίτη ο ΔΟΜ και η Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες (UNHCR) παρουσίασαν στη Γενεύη σχέδια για να εντείνουν τη δράση τους στη Λιβύη. Ο Λέισι Σουίνγκ ανέφερε ότι ο ΔΟΜ είναι έτοιμος να βοηθήσει την κυβέρνηση της Λιβύης να αντιμετωπίσει το εγχώριο πρόβλημα των εκτοπισμένων και να διαχειριστεί το ζήτημα των κέντρων υποδοχής μεταναστών.

Παρατήρησε πως η κρίση της μετανάστευσης στην Ευρώπη επιδεινώθηκε από αυτό που χαρακτήρισε «ένα αίσθημα κατά των μεταναστών δίχως προηγούμενο, που τροφοδοτείται τώρα από τις υποψίες ότι ορισμένοι από αυτούς που φεύγουν για να σωθούν από την τρομοκρατία μπορεί να είναι οι ίδιοι τρομοκράτες».

Ακόμη κάλεσε τις κυβερνήσεις να προσπαθήσουν να αντιμετωπίσουν τις γενεσιουργές αιτίες της μετανάστευσης· τις συρράξεις, τις ελλείψεις νερού, τις μεγάλες ανισότητες μεταξύ των πλουσιότερων και των φτωχότερων κρατών.

«Στη διάρκεια της ζωής μου δεν γνώρισα ποτέ μια κατάσταση σαν και τη σημερινή, διότι έχουμε εννιά ένοπλες συρράξεις και ανθρωπιστικές κρίσεις από τη δυτική Αφρική ως τα Ιμαλάια», συμπλήρωσε.

Κατά τον επικεφαλής του ΔΟΜ, η Ευρώπη χρειάζεται να καταρτίσει ένα συνεκτικό σχέδιο για τη μετανάστευση, «διότι δεν το βλέπω να συμβαίνει στο εγγύς μέλλον», όπως σημείωσε καυστικά, προσθέτοντας ότι «πάντως θα κάνουμε ό,τι μπορούμε για να υποστηρίξουμε» τους Ευρωπαίους στο ζήτημα αυτό.

Ο Λέισι Σουίνγκ επισήμανε ακόμα ότι «η μετανάστευση δεν είναι πρόβλημα που πρέπει να επιλυθεί, είναι μια ανθρώπινη πραγματικότητα που πρέπει να τύχει διαχείρισης ή κυβερνητικών χειρισμών».

«Γνωρίζουμε ότι ιστορικά η μετανάστευση υπήρξε πάντα εξαιρετικά θετική» για τις χώρες υποδοχής, πρόσθεσε ο ίδιος.