«Σημείο Nemo»: Το υδάτινο νεκροταφείο διαστημοπλοίων

Το «σημείο Nemo», όπως λέγεται,είναι ένας υδάτινος τάφος όπου βυθίζονται οι παροπλισμένοι δορυφόροι και τα διαστημόπλοια όταν παύουν να λειτουργούν.

Έχει ονομαστεί «σημείο Nemo», προς τιμή του πρωταγωνιστή του έργου του Ιουλίου Βερν «Είκοσι χιλιάδες λεύγες κάτω από τη θάλασσα», αν και επιισήμως το όνομά του είναι «ωκεάνιος απρόσιτος πόλος». Οι διαστημικές υπηρεσίες το αποκαλούν και σημείο «ακατοίκητη περιοχή του Νότιου Ειρηνικού» και η Ρωσία, η Ευρώπη και η Ιαπωνία το έχουν χρησιμοποιήσει επανειλημμένα ως «χώρο νεκροταφείου».

Τέσσερα χιλιόμετρα κάτω από τα κύματα, μεταφέρονται όσοι δορυφόροι δεν καταστρέφονται στην ατμόσφαιρα, όταν φτάσουν στο τέλος της λειτουργικής ζωής τους.

(Πηγή: Google)

Απέχει 2.688 χιλιόμετρα από την πλησιέστερες ακτές, το νησί Ducie του συμπλέγματος Πίτκερν, στα βόρεια, το Motu Nui, ένα από τα Νησιά του Πάσχα, προς τα βορειοανατολικά και το νησί Maher, μέρος της Ανταρκτικής, στο νότο.

Οι ειδικοί θεωρούν ότι το «σημείο Nemo» είναι το ιδανικό μέρος ταφής δορυφόρων γιατί είναι πολύ κοντά στο θαλάσσιο ρεύμα του νότιου Ειρηνικού, το οποίο εμποδίζει τα ψυχρότερα νερά, πλούσια σε θρεπτικά συστατικά να εισχωρήσουν στην περιοχή. Επειδή βρίσκεται τόσο μακριά από την ηπειρωτική χώρα, ο άνεμος δεν μπορεί να μεταφέρει μεγάλο ποσοστό οργανικής ύλης.

Μεταξύ 1971 και 2016, έχουν καταγραφεί πάνω από 263 « διαστημικές ταφές», και τα περισσότερα αντικείμενα είναι μη επανδρωμένα οχήματα ανεφοδιασμού φορτίου στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Στην ίδια περιοχή θα καταλήξει και ο ίδιος ο Διεθνής Διαστημικός Σταθμός όταν σταματήσει η λειτουργία του, που εκτιμάται ότι θα γίνει το 2028.

Η μεγαλύτερη «ταφή» πραγματοποιήθηκε στις 23 Μαρτίου 2001, όταν βυθίστηκε ο ρωσικός διαστημικός σταθμός Mir μετά από 15 χρόνια λειτουργίας.