Η «αόρατη» ανθρωπιστική κρίση στην Κεντρική Αμερική (vid&pics)

Υπολογίζεται ότι περισσότεροι από 500.000 άνθρωποι κάθε χρόνο, διασχίζουν όλο το Μεξικό για να φθάσουν στις ΗΠΑ. Λίγοι από αυτούς το καταφέρνουν, λιγότεροι φτάνουν στα σύνορα κι ακόμα πιο λίγοι καταφέρνουν να περάσουν στις ΗΠΑ, λέει στο CNN Greece ο Βασίλης Τάκος, συντονιστής πεδίου των Γιατρών Χωρίς Σύνορα στο Μεξικό.

Εκτός από τους ανθρώπους εγκαταλείπουν την πατρίδα τους με όνειρο μια καλύτερη ζωή στις ΗΠΑ, υπάρχουν κι εκείνοι που φεύγουν από τον τόπο τους για να γλιτώσουν από την ακραία βία με την οποία βρίσκονται αντιμέτωποι. Ολόκληρες οικογένειες, ακόμη και παιδιά μόνα τους, επιχειρούν να διασχίσουν μια τεράστια χώρα, όπως είναι το Μεξικό, εκτεθειμένοι σε κάθε είδους κινδύνους.

Δολοφονίες, απαγωγές, απειλές, στρατολόγηση από μη κυβερνητικές ένοπλες ομάδες, εκβιασμοί, σεξουαλική βία και βίαιες εξαφανίσεις: αυτά που έχουν να αντιμετωπίσουν οι άνθρωποι σε αυτή την περιοχή της Κεντρικής Αμερικής δεν διαφέρουν από όσα βιώνουν οι άνθρωποι στις ζώνες εμπόλεμων συγκρούσεων.

Πηγή: REUTERS/Carlos Jasso

Τις προάλλες, στην περιοχή της Βέρα Κρουζ εδώ στο Νότο, μια συμμορία έπιασε έξι μετανάστες από την Ονδούρα κι επειδή δεν είχαν τα χρήματα που τους ζήτησαν για να τους δώσουν τους έκοψαν τα δάχτυλα του ενός χεριού, λέει ο Βασίλης Τάκος, περιγράφοντας ένα ενδεικτικό περιστατικό της ακραίας βίας με την οποία βρίσκονται αντιμέτωποι αυτοί οι άνθρωποι.

Πηγή: MSF/AnnaSurinyach

Οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα επιχειρούν να στρέψουν την προσοχή σε αυτή τη γωνιά του πλανήτη, όπου λαμβάνει χώρα μια άγνωστη ανθρωπιστική κρίση, και με την σχετική έκθεσή τους που δημοσιεύθηκε πρόσφατα αναδεικνύουν την ακραία βία που υφίστανται οι άνθρωποι που εγκαταλείπουν το Βόρειο Τρίγωνο, καθώς και την ανάγκη για μεγαλύτερη φροντίδα και προστασία των μεταναστών και των προσφύγων στη διαδρομή που ακολουθούν.

Πηγή: REUTERS/Jorge Duenes

Από τους 467 ανθρώπους που μίλησαν στους Γιατρούς Χωρίς Σύνορα, το 39,2% ανέφεραν ευθείες επιθέσεις ή απειλές εναντίον των ίδιων ή της οικογένειάς τους, καθώς και εκβιασμό ή αναγκαστική στρατολόγηση σε συμμορίες ως τους κύριους λόγους που έφυγαν από τη χώρα τους.

Πηγή: REUTERS/Jorge Duenes

Επιπλέον, το 68,3% ανέφεραν ότι υπέστησαν βία όταν διέσχιζαν το Μεξικό. Συνολικά, το 92,2% των μεταναστών και προσφύγων που είδαν οι ομάδες ψυχικής υγείας των Γιατρών Χωρίς Σύνορα το 2015 και το 2016 είχαν βιώσει ένα βίαιο συμβάν στη χώρα τους ή στη διαδρομή. Επιπλέον, η αναφορά των Γιατρών Χωρίς Σύνορα δείχνει ότι η πρόσβαση σε ολοκληρωμένη φροντίδα υγείας, η περίθαλψη των θυμάτων σεξουαλικής βίας και οι υπηρεσίες ψυχικής υγείας στη διάρκεια του ταξιδιού είναι ελάχιστες ή ανύπαρκτες.

Πηγή: MSF/ChristinaSimons

Ο συντονιστής πεδίου των Γιατρών Χωρίς Σύνορα στο Μεξικό, χαρακτηρίζει την ανθρωπιστική κρίση που λαμβάνει χώρα στην Κεντρική Αμερική αόρατη και σημειώνει ότι "κάτι πρέπει να γίνει. Εμείς καλούμε τις κυβερνήσεις των χωρών όλης της περιοχής, από τον Καναδά και τις ΗΠΑ, το Μεξικό και τις χώρες της Κεντρικής Αμερικής να συνεργαστούν, να βρουν ένα τρόπο ώστε να προστατευθούν αυτοί οι άνθρωποι, για να μη γίνονται θύματα βασανιστηρίων".

Παρόλο που η βία που υφίστανται είναι από τις χειρότερες στον κόσμο σήμερα, οι περισσότεροι άνθρωποι που διαφεύγουν από την περιοχή του Βόρειου Τριγώνου εξακολουθούν να θεωρούνται οικονομικοί μετανάστες στις χώρες όπου βρίσκουν καταφύγιο. Έχουν περιορισμένη πρόσβαση στο καθεστώς ασύλου στις ΗΠΑ και το Μεξικό, παρά τις ανάγκες τους και το νομικό πλαίσιο που υπάρχει για τα θέματα αυτά.

Πρόσφυγες και μετανάστες συχνά δεν γνωρίζουν τα δικαιώματά τους, λέει ο Βασίλης Τάκος και προσθέτει: "εδώ στο Μεξικό υπάρχουν οι νόμοι που τους προστατεύουν. Παρ’ όλα αυτά στην πράξη αυτό δεν συμβαίνει. Όπως επίσης εδώ έχουν τη δυνατότητα πρόσβασης στα νοσοκομεία. Αν αρρωστήσουν μπορούν να πάνε, αλλά πραγματικά στην πράξη δεν το βλέπουμε αυτό".

Πηγή: MSF/GustavoGraf

ΟιΓιατροί Χωρίς σύνοραπαρέχουν από το 2012 ιατρική φροντίδα και φροντίδα ψυχικής υγείας στο Μεξικό σε μετανάστες και πρόσφυγες που εγκαταλείπουν την Ονδούρα, τη Γουατεμάλα και το Ελ Σαλβαδόρ, κι έχουν προσαρμόσει την παρέμβασή τους στις συνθήκες που επικρατούν, από την παρουσία σε καταυλισμούς μεταναστών και με κινητές μονάδες δίπλα στις σιδηροδρομικές γραμμές σε διάφορα σημεία κατά μήκος των μεταναστευτικών και προσφυγικών οδών του Μεξικού, μέχρι τη δημιουργία ενός κέντρου για θύματα βασανιστηρίωνκαι ακραίας βίας στην Πόλη του Μεξικού.