Το αφιέρωμα των New York Times στους Έλληνες αναρχικούς

Επτά χρόνια λιτότητας και μια τεράστια προσφυγική κρίση, που επωμίστηκε κυρίως η Ελλάδα, άφησαν την Ελληνική κυβέρνηση χωρίς πόρους και έκανε τους Έλληνες πολίτες να χάσουν την πίστη τους. Όσοι δεν πίστεψαν ποτέ... αποφάσισαν να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους... προς δυσαρέσκεια των αρχών.

Η αμερικανική εφημερίδα συναντήθηκε με εκπροσώπους του συγκεκριμένου πολιτικού χώρου. Ο Τάσος Σαγκρής 45 χρόνων, είναι μέλος της ελληνικής αναρχικής ομάδας Void Network και της αυτο-διαχειριζόμενης ομάδας του θεάτρου Embros που βρίσκεται στην πρώτη γραμμή του ακτιβισμού που γεμίζει που καλύπτει τα κενά της διοίκησης.

«Οι άνθρωποι μας εμπιστεύονται επειδή δεν τους βλέπουμε σαν πελάτες ή σαν ψηφοφόρους» λέει ο κ. Σαγκρής. «Κάθε αποτυχία του συστήματος αποδεικνύει ότι ιδέα της αναρχίας είναι αληθινή».

Η ιδέα, σύμφωνα με τους ΝΥΤ, δεν αφορά μόνο το χάος και την αποδυνάμωση των θεσμών του κράτους και της κοινωνίας, αλλά την αδιάλειπτη αυτο-βοήθεια και την δράση των πολιτών.

Ωστόσο, συνεχίζει το ρεπορτάζ, το κίνημα δεν έχει μία μόνο γραμμή. Ένα κομμάτι τονίζει την ανάγκη για κοινωνικό ακτιβισμό ενώ άλλοι δίνουν προτεραιότητα στην πάλη κατά της εξουσίας με βανδαλισμός και μάχες στον δρόμο με τις δυνάμεις της αστυνομίας. Κάποιοι προσπαθούν να συνδιάσουν και τα δύο.

Όποια και να ναι τα μέσα που χρησιμοποιεί το κάθε κίνημα, η ουσία είναι πως από το 2008 τα αυτοδιαχειριζόμενα κοινωνικά κέντρα «ξεφυτρώνουν» σαν τα μανιτάρια σε ολόκληρη την Ελλάδα. Συνήθως χρηματοδοτούνται από δωρεές ιδιωτών ή μουσικές συναυλίες, εκθέσεις ή ανοιχτά στο κοινό μπαρ. Σε ολόκληρη τη χώρα θα πρέπει να υπάρχουν περισσότερες από 250 αυτοδιαχειριζόμενες ομάδες.

Ορισμένοι ακτιβιστές έχουν επικεντρωθεί στην παροχή τροφίμων και φαρμάκων καθώς η φτώχια επιδεινώνεται από την κατάρρευση των δημοσίων υπηρεσιών.

Τους τελευταίους μήνες, αναρχικοί και ομάδες της αριστεράς επικεντρώθηκαν στην στέγαση των προσφύγων που «πλημμύρισαν» την Ελλάδα και «βάλτωσαν» στη συνέχεια στη χώρα από τότε που η Ευρώπη και τα Βαλκάνια έκλεισαν τα σύνορά τους. Περίπου 3.000 πρόσφυγες ζουν σήμερα σε 15 εγκαταλελειμμένα κτίρια που έχουν καταληφθεί από αναρχικούς στην πρωτεύουσα.

REUTERS/Darrin Zammit Lupi (φωτογραφία αρχείου)

πηγή: eurokinissi/ αρχείου

πηγή: eurokinissi/ φωτογραφία αρχείου

Η εφημερίδα προχωρά και σε μία σύντομη αναδρομή. Από την δικτατορία και το Πολυτεχνείο μέχρι την ένταξη αριστερών ομάδων στα Πανεπιστήμια τη δεκαετία του ‘80 για να προωθήσουν τις ιδέες και τον τρόπο ζωής τους, αλλά και την εκστρατεία τους εναντίον των Ολυμπιακών Αγώνων το 2004.

Όπως υποστηρίζει η αμερικανική εφημερίδα, το κίνημα εξακολουθεί να είναι ανεκτό σε μεγάλο βαθμό από το ευρύ κοινό αντικατοπτρίζοντας μια βαθιά δυσπιστία στην εξουσία, η οποία επιπροσθέτως τροφοδοτείται από τη λιτότητα.

Όπως αναφέρουν, το κέντρο τους είναι η συνοικία των Εξαρχείων, με τη δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου να έχει δώσει ώθηση στο κίνημα και να έχει ανοίξει το δρόμο για τη δημιουργία αρκετών αντάρτικων ομάδων αναβιώνοντας την εγχώρια τρομοκρατία.

Σχετικά με τις καταλήψεις κτιρίων, σύμφωνα με το δημοσίευμα, οι αναρχικοί υποστηρίζουν πως είναι μια εναλλακτική λύση με ανθρώπινο πρόσωπο στον αντίποδα των καταυλισμών του κράτους. Στα Εξάρχεια, μία από τις καταλήψεις, όπως αναφέρουν οι NYT, περιλαμβάνει ένα εγκαταλελειμμένο γυμνάσιο, όπου σήμερα φιλοξενούνται περίπου 250 Σύροι πρόσφυγες.

«Οι καταληψίες λειτουργούν ως αυτο-οργανωμένες κοινότητες, ανεξάρτητες από το κράτος και τις μη κυβερνητικές οργανώσεις», δήλωσε η 28χρονη Λόρεν Λάπιντζ, κοινωνική ακτιβίστρια που ήρθε στην Ελλάδα το 2015 στο αποκορύφωμα της κρίσης και συμμετέχει ενεργά σε πολλά κατεχόμενα κτίρια.

«Είναι ζωντανοί οργανισμοί: Τα παιδιά πηγαίνουν σχολείο, μερικοί γεννήθηκαν σε καταλήψεις, είχαμε και γάμους», λέει.

Οι NYT αναφέρονται και στο πολιτικό περίπτερο, όπως το αποκαλούν οι αναρχικοί, στο κέντρο των Εξαρχείων, από το οποίο διανέμουν τρόφιμα, φάρμακα και πωλούν λογοτεχνικά βιβλία περί αναρχίας.

Η 49χρονη Βασιλική Σπαθάρα, ζωγράφος και αναρχική μίλησε στην αμερικανική εφημερίδα, και τόνισε πως αυτή η πρωτοβουλία είναι απαραίτητη επειδή οι τοπικές αρχές δεν θα επενέβαιναν ούτε για να αλλάξουν λάμπες στην πλατεία.

«Οι αρχές θέλουν να υποβαθμίσουν την περιοχή επειδή είναι οργανωμένη και έχει αντικαθεστωτική ταυτότητα», λέει.

«Θέλουμε οι άνθρωποι να αντισταθούν με κάθε τρόπο, από το να φροντίζουν τους πρόσφυγες μέχρι να κάψουν τράπεζες και το Κοινοβούλιο», λέει ο κ. Σαγρής, που συγκεντρώνει χρήματα για τη στέγαση προσφύγων. «Οι αναρχικοί χρησιμοποιούν όλες τις τακτικές βίαιες και μη», προσθέτει.

Τονίζει, βέβαια, πως έχουν την «ηθική υποχρέωση» να βεβαιώνονται πως δεν θα υπάρξουν τραγωδίες, παρόμοια με αυτή της Μαρφίν όπου τρεις άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους. Αν και κατηγορήθηκαν αναρχικοί, ουδείς εξ αυτών καταδικάστηκε αλλά τρία στελέχη της τράπεζας για ανθρωποκτονία από αμέλεια λόγω παραβιάσεων ασφαλείας.

Από το ρεπορτάζ των NYT για τους αναρχικούς δεν λείπει ο Ρουβίκωνας. Η αμερικανική εφημερίδα αναφέρεται στην πρόσφατη αίτησή του στο δικαστήριο για την ίδρυση «πολιτιστικού συλλόγου» αλλά και την εκδήλωση που έγινε για την παρουσίαση της πολιτικής του ταυτότητας, αν και επιμένει πως δεν αποτελεί κόμμα.

«Οι αναρχικοί προφανώς και δεν μπορούν να σχηματίσουν κόμμα», λέει ο Σπύρος Δαπέργολας, graphic designer, που ανήκει στον Ρουβίκωνα. «Αλλά έχουμε τα δικά μέσα για να μπούμε στο πολιτικό κέντρο. Θέλουμε να γίνουμε μεγαλύτεροι», υποστηρίζει.

Μακροπρόθεσμος στόχος της αναρχικής συλλογικότητας είναι o «μαχητικός συνδικαλισμός», όπως τονίζει, ωστόσο παραδέχθηκε πως δεν είναι «εύκολο για τους ανθρώπους να οργανωθούν». Παράλληλα, δήλωσε πως «αυτό που κάνει ο Ρουβίκωνας μπορεί να το κάνει οποιοσδήποτε».

πηγή φωτογραφιών: Reuters/ ΣΤΕΛΙΟΣ ΜΙΣΙΝΑΣ