SOS για τα κοράλλια της Μεσογείου (pics & vid)
Με εξαφάνιση απειλούνται πάνω από το 13% των κοραλλιών της Μεσογείου, σύμφωνα με πρόσφατη έκθεση της Κόκκινης Λίστας των Ανθόζωων που δημοσιεύθηκε από τη Διεθνή Ένωση Διατήρησης της Φύσης (IUCN).
Η έκθεση προειδοποιεί ότι τα μεσογειακά είδη ανθοζώων υποφέρουν από βλάβες από μη βιώσιμες τεχνικές αλιείας, ιδίως με τράτες βυθού και ρυμουλκούμενες δράγες. Η αύξηση των θερμοκρασιών του θαλάσσιου ύδατος, η απορροή ρύπων στα παράκτια ύδατα, η εξάπλωση των εξωτικών «εισβολέων» ειδών και η εμπορική συλλογή ορισμένων ανθοζώνων ασκούν επίσης σημαντική πίεση.
Η λέξη ανθόζωα αναφέρεται στα ζώα - λουλούδια, δηλαδή τα κοράλλια. Περιλαμβάνει 212 είδη σκληρών και μαλακών κοραλλιών, μαύρων κοραλλιών, ανεμώνων και αλκυονοειδών που κατοικούν στη Μεσόγειο θάλασσα. Το ανησυχητικό γεγονός όμως, που τονίζει η έκθεση, είναι ότι η σημερινή γνώση των μεσογειακών ανθόζωων είναι πολύ περιορισμένη. Από τα 142 είδη που αξιολογήθηκαν, τα 69 χαρακτηρίστηκαν ως ελλιπή δεδομένων. Αυτό σημαίνει ότι οι ειδικοί δεν είναι σε θέση να κρίνουν τον τρόπο με τον οποίο απειλούνται καθώς δεν υπάρχουν επαρκείς πληροφορίες σχετικά με τη διανομή, το μέγεθος του πληθυσμού και τις τάσεις τους.
Η νέα έκθεση αποκαλύπτει ότι 17 είδη ανθόζωων απειλούνται με εξαφάνιση στη Μεσόγειο, μεταξύ των οποίων δύο είδη που προέρχονται μόνο από τη Μεσόγειο και ορισμένα που έχουν κατανομή περιορισμένη στη Μεσόγειο θάλασσα.
(Πηγή: ure Gasparic/ Dreamstime.com/ iucn.org)
«Τα κοραλλιογενή και τα μαύρα κοραλλιογενή δάση αποτελούν μια από τις πιο εμβληματικές θαλάσσιες κοινότητες της Μεσογείου τόσο σε ρηχά και βαθιά νερά, λόγω της μεγάλης ποικιλομορφίας και πολυπλοκότητάς τους. Η διατήρησή τους είναι ζωτικής σημασίας για τη διατήρηση της βιοποικιλότητας που φιλοξενούν», αναφέρει η Marzia Bo από το Πανεπιστήμιο της Γένοβα. Πολλά κοράλλια και άλλα είδη ανθόζωων διαδραματίζουν ζωτικό ρόλο ως βιο-κατασκευαστές, δημιουργώντας οικοτόπους που λειτουργούν ως καταφύγιο για πολλούς άλλους οργανισμούς.
Η ομάδα εμπειρογνωμόνων της Μεσογείου που πραγματοποίησε την αξιολόγηση καταλήγει στο συμπέρασμα ότι τα κατάλληλα μέτρα διατήρησης των οικοτόπων για τη βελτίωση της ανθεκτικότητας των τοπικών ειδών και της ικανότητάς τους να ανακάμψουν, μπορούν να βελτιώσουν την κατάσταση διατήρησης αυτών των πολύτιμων ειδών.
Το κοράλλι μπαμπού (Isidella elongata), είναι από τα μεγαλύτερα ζωντανά είδη στη Μεσόγειο. Αυτήν τη στιγμή βρίσκεται υπό κρίσιμο κίνδυνο, την υψηλότερη κατηγορία κινδύνου εξαφάνισης στον κόκκινο κατάλογο των απειλούμενων ειδών της IUCN.
Τέλος, η έκθεση συνιστά επείγοντα μέτρα διατήρησης του φυσικού κεφαλαίου στην περιοχή της Μεσογείου, ενισχύοντας την εθνική και διεθνή νομική προστασία των απειλούμενων ειδών, επιβάλλοντας αλιευτικούς περιορισμούς, προσδιορίζοντας εργαλεία για τη μείωση των παρεμπιπτόντων ειδών και βελτιώνοντας τη γνώση των απειλούμενων και λιγότερο γνωστών ειδών.
Πατήστε εδώ και διαβάστε τη Διεθνή Ένωση Διατήρησης της Φύσης (IUCN)
Η υπερθέρμανση σκοτώνει τον Μεγάλο Κοραλλιογενή Ύφαλο της Αυστραλίας
Καμία πιθανότητα να συνέλθουν δεν έχουν τα κοράλλια στο Μεγάλο Κοραλλιογενές Φράγμα που υπέστησαν για δεύτερη συνεχή χρονιά ένα επεισόδιο λεύκανσης εξαιτίας της αύξησης της θερμοκρασίας, όπως προειδοποιούν Αυστραλοί επιστήμονες.
Ερευνητές ανακοίνωσαν τον Μάρτιο ότι οι ύφαλοι του Μεγάλου Κοραλλιογενούς Φράγματος στην Αυστραλία είχαν γνωρίσει ένα πρωτοφανές επεισόδιο λεύκανσης, για δεύτερη συνεχή χρονιά.
Οι φόβοι τους επιβεβαιώθηκαν από τις αεροπορικές παρατηρήσεις της περιοχής αυτής, η οποία περιλαμβάνεται στην Παγκόσμια Κληρονομιά της Unesco από το 1981.
(Πηγή: REUTERS/David Gray/File Photo)
Το οικοσύστημα που εκτείνεται σε 2.300 χλμ. - το μεγαλύτερο στον κόσμο - είχε ήδη υποστεί το 2016 το σοβαρότερο επεισόδιο λεύκανσης που έχει καταγραφεί ποτέ, εξαιτίας της αύξησης των θερμοκρασιών του ωκεανού τον Μάρτιο και τον Απρίλιο.
«Κοράλλια που έχουν ασπρίσει δεν είναι κατ’ ανάγκην νεκρά. Αλλά στο κεντρικό τμήμα (του Μεγάλου Κοραλλιογενούς Φράγματος), αναμένουμε πολύ μεγαλύτερες απώλειες», δήλωσε ο βιολόγος Τζέιμς Κέρι του Πανεπιστημίου James Cook, ο οποίος συντόνισε τις παρατηρήσεις από αέρος και πρόσθεσε:
Χρειάζεται τουλάχιστον μια δεκαετία για την πλήρη αποκατάσταση των κοραλλιών.