Η συγκλονιστική ιστορία της γυναίκας που έζησε 30 χρόνια ως σκλάβα (pics&vid)
Για μία γυναίκα 43 ετών η Guadalupe Pérez Castillo δείχνει εξαιρετικά ντροπαλή. Κάθε της συνάντηση με νέους ανθρώπους αποτελεί πρόκληση για εκείνη. Κοιτάει συνεχώς προς τα κάτω όταν μιλάει και κουνάει τα χέρια της νευρικά.
Ο θεραπευτής της και ο δικηγόρος της λένε ότι όλα αυτά συμβαίνουν γιατί η Pérez τώρα μαθαίνει να ζει ελεύθερη καθώς πέρασε 30 χρόνια από τη ζωή της σε αιχμαλωσία, δουλεύοντας ως σκλάβα.
«Έκλεψαν την αθωότητά μου και την ελπίδα μου να είμαι ένα άτομο με αυτοπεποίθηση» εξομολογείται η Pérez για τις δεκαετίες που πέρασε ως σκλάβα στο CNNi.
Η ιστορία της αρχίζει στο Las Aguijas, μία μικρή πόλη στον δήμο Tantoyuca στο Μεξικό. Το Las Aguijas είναι μία φτωχή περιοχή και όταν ήταν 10 ετών η Pérez πωλούσε φρούτα στην πλατεία για να βοηθήσει οικονομικά την οικογένειά της.
Όμως μία μέρα όλα άλλαξαν. Στο σπίτι της οικογένειας της Pérez βρέθηκε μία γυναίκα λέγοντας ότι ψάχνει μία κοπέλα για να φροντίζει τα παιδιά της ως babysitter. Ως αντάλλαγμα είπε ότι θα πληρώνει την Pérez και θα φροντίσει ώστε να φοιτήσει σε ένα καλό σχολείο στην μεγάλη πόλη. Επίσης, θα έστελνε στην φτωχή οικογένειά της ένα σημαντικό χρηματικό ποσό μηνιαίως.
«Αρχικά ήμουν ενθουσιασμένη γιατί θα βοηθούσα την οικογένειά μου χωρίς να χρειάζεται να πουλάω φρούτα. Ήθελα να σπουδάσω. Το όνειρό μου ήταν κάποια μέρα να κάνω τη δική μου καριέρα», λέει η Pérez.
(Πηγή: CNNi)
Η μητέρα της συμφώνησε και η Pérez ξεκίνησε τη νέα της ζωή. Η γυναίκα έδωσε κάποια χρήματα στην οικογένεια και έφυγε με την Pérez από το σπίτι.
Μόλις όμως έφτασε στο νέο της σπίτι η Pérez αντιλήφθηκε τις πραγματικές προθέσεις της οικογένειας. Την ανάγκασαν να ασχολείται όλη μέρα με τη φροντίδα του σπιτιού και των παιδιών. Η ίδια θυμάται ότι της έδιναν να τρώει τα αποφάγια της οικογένειας. Δεν κοιμόταν σε κρεβάτι αλλά στο πάτωμα.
«Μου έλεγε ότι εμείς οι ιθαγενείς έχουμε συνηθίσει να κοιμόμαστε στο πάτωμα όπως τα ζώα. Στο σπίτι υπήρχε καναπές αλλά δεν με άφηνε να κοιμηθώ εκεί. Μου έλεγε ότι θα τον καταστρέψω», λέει η Pérez.
Η Pérez προσπάθησε πολλές φορές να δραπετεύσει από τη φυλακή της αλλά στην πόλη όπου διέμενε δεν μιλούσε κανείς την τοπική διάλεκτο και δεν την καταλάβαιναν. Κάθε φορά δε, που έφευγε από το σπίτι την χτυπούσαν βάναυσα ενώ όπως κατέθεσε στο δικαστήριο ο άνδρας της οικογένειας την είχε κακοποιήσει σεξουαλικά πολλές φορές.
«Μετά από το ξύλο μου έλεγαν ότι αν προσπαθήσω πάλι να φύγω θα με σκοτώσουν, θα με κόψουν σε μικρά κομματάκια και θα με πετάξουν στο ποτάμι για να μην με βρει ποτέ η μητέρα μου», εξομολογείται η Pérez.
Μέχρι την εφηβική της ηλικία δεν προσπάθησε ξανά να δραπετεύσει αλλά, όπως λέει, τα βασανιστήρια και η σεξουαλική κακοποίηση δεν σταμάτησαν. «Μου τραβούσαν τα μαλλιά και κάποιες φορές έβγαζαν ένα κομμάτι παγωμένο κρέας από το ψυγείο και με χτυπούσαν με αυτό στο κεφάλι».
(Πηγή: CNNi)
Η καταναγκαστική εργασία, ο ξυλοδαρμός, η σεξουαλική κακοποίηση, η έλλειψη φαγητού και ο ύπνος στο πάτωμα έκαναν την Pérez να έχει χάσει την επαφή με την πραγματικότητα.
«Έχασα την ιδέα του χρόνου. Δεν ήξερα ποια ημέρα της εβδομάδας ήταν, αν ήταν πρωί ή βράδυ. Δεν ήξερα καν ποια ημέρα ήταν τα γενέθλιά μου» προσθέτει.
Όλα συνεχίστηκαν έως ότου η Pérez έφτασε την ηλικία των 40 και η κυρία του σπιτιού ήταν πλέον ηλικιωμένη. Τότε, βρήκε την ευκαιρία να δραπετεύσει από τη φυλακή της.
«Το βράδυ που έφυγα ο νεότερος γιος της οικογένειας είχε ένα ατύχημα. Όλοι πήγαν στο νοσοκομείο και εγώ βρήκα την ευκαιρία να φύγω» λέει η Pérez.
Τα λόγια της δικηγόρου της, Maria Teresa Paredes, στο CNNi, συγκλονίζουν: «Την πήρα μαζί μου σε ένα ταξίδι και είδα ότι ήταν παγιδευμένη στην παλιά της ζωή. Αν πηγαίναμε σε ένα εστιατόριο ήθελε να πάει να πλύνει τα πιάτα. Αν μέναμε σε ξενοδοχείο ήθελε να στρώσει τα κρεβάτια και να κάνει δουλειές. Πραγματικά της έκλεψαν 30 χρόνια από τη ζωή της».