30 χρόνια μετά το Τσερνόμπιλ τα μισά αγριογούρουνα είναι «ραδιενεργά»

Στην πραγματικότητα, το πρόβλημα προέρχεται από την τροφή των ζώων αυτών. Ο κρύος χειμώνας με τις πολλές χιονοπτώσεις τα αναγκάζει να τρέφονται με ψευδόυδνες, ένα είδος μανιταριού που αναπτύσσεται υπογείως και αφθονεί στον Βοημικό Δρυμό, μια οροσειρά που μοιράζονται τρεις γειτονικές χώρες, η Τσεχία, η Αυστρία και η Γερμανία.

Τα μανιτάρια αυτά απορροφούν υψηλά επίπεδα του ραδιενεργού ισοτόπου Καίσιο 137. Πριν από τρεις δεκαετίες, με το πυρηνικό δυστύχημα στο Τσερνόμπιλ, εκλύθηκε σημαντική ποσότητα Καισίου 137 που κατέληξε στα βουνά αυτά.

Πλέον, τα αγριογούρουνα τρώνε τα μανιτάρια και μέσω αυτών απορροφούν Καίσιο 137. Έτσι, το κρέας τους γίνεται ραδιενεργό, όπως είπε στο πρακτορείο Reuters ο Γίρι Ντράπαλ της κρατικής κτηνιατρικής υπηρεσίας. "Κατά κάποιο τρόπο, είναι εποχικό πρόβλημα", διευκρίνισε.

Ωστόσο, η εποχή αυτή μπορεί να κρατήσει πολύ. Ο χρόνος υποδιπλασιασμού του Καισίου 137 είναι 30 χρόνια: αυτό σημαίνει ότι πρέπει να περάσουν 30 χρόνια για να μειωθούν στο μισό οι αρχικές τιμές του ισοτόπου.

Τα αγριογούρουνα μπορεί να... λάμπουν για πολλά χρόνια ακόμη.
"Αναμένουμε ότι θα εντοπίζουμε (ραδιενεργή) τροφή για αρκετά χρόνια από σήμερα", πρόσθεσε ο Ντράπαλ.

Αυτό θα μπορούσε να δημιουργήσει προβλήματα στον εφοδιασμό της αγοράς με κρέας αγριογούρουνου που είναι πολύ δημοφιλές στην Τσεχία.

Συχνά οι Τσέχοι το χρησιμοποιούν στο παραδοσιακό γκούλας που σερβίρεται σχεδόν σε όλα τα εστιατόρια. Και τα αγριογούρουνα που καταλήγουν στο πιάτο θα πρέπει να είναι ασφαλή για κατανάλωση. Κάθε θήραμα, όχι μόνο τα αγριογούρουνα, πρέπει να επιθεωρείται πριν καταναλωθεί και το ραδιενεργό κρέας απαγορεύεται, επισήμανε ο Ντράπαλ.

Από τα 614 ζώα που εξετάστηκαν στο διάστημα 2014-16 σχεδόν τα μισά (ποσοστό 47%) διαπιστώθηκε ότι ξεπερνούσαν τα όρια.

Σύμφωνα με τον Ντράπαλ πάντως, ακόμη και το κρέας ραδιενεργών ζώων θα αποτελούσε κίνδυνο για την υγεία μόνο αν καταναλωνόταν σε πολύ μεγάλες ποσότητες.

Θα πρέπει δηλαδή να τρώει κανείς αγριογούρουνο πολλές φορές την εβδομάδα, για τουλάχιστον δύο μήνες, για να καταλήξει στο νοσοκομείο.