Το κόμμα της Μέρκελ εξαπολύει πυρά σε βάρος του Σουλτς

Ο Πέτερ Τάουμπερ, γενικός γραμματέας και επικεφαλής της προεκλογικής εκστρατείας της CDU, δήλωσε ότι το κόμμα σκοπεύει να υπενθυμίσει στους ψηφοφόρους ενόψει της εκλογικής μάχης της 24ης Σεπτεμβρίου πως ο Σουλτς, ο πρώην πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, τάσσεται εδώ και καιρό υπέρ των ευρωομολόγων, κάτι που βρίσκει αντίθετους πολλούς στη Γερμανία.

«Είναι ο άνθρωπος ο οποίος τασσόταν υπέρ της αμοιβαιοποίησης του χρέους», υπογράμμισε ο Τάουμπερ μιλώντας σε δημοσιογράφους στο Βερολίνο. Δήλωσε επίσης πως ο Σουλτς είναι «ο άνθρωπος που ήθελε να επιτρέψει στην Τουρκία να ενταχθεί στην Ευρωπαϊκή Ένωση», άλλο ένα ζήτημα που θορυβεί μεγάλο μέρος των ψηφοφόρων, ιδίως των συντηρητικών.

Οι Γερμανοί φοβούνται ότι τα ευρωομόλογα θα αύξαναν τα επιτόκια για τη Γερμανία, τη μεγαλύτερη οικονομία της Ευρώπης και τη χώρα που καταγράφει τη μεγαλύτερη ευημερία, και θα χαλαρώσει την πίεση που αντιμετωπίζουν χώρες όπως η Ελλάδα, η Ιταλία και η Ισπανία προκειμένου να εφαρμόσουν τα προγράμματα λιτότητας που έχουν δεσμευθεί να προωθήσουν.

Στην προεκλογική της εκστρατεία το 2013 η Μέρκελ είχε ταχθεί ανοικτά και επανειλημμένα εναντίον των ευρωομολόγων και της αμοιβαιοποίησης του χρέους των κρατών μελών της ευρωζώνης.

Ο Τάουμπερ παρουσίασε ένα φάκελο εννέα σελίδων που περιέχει στοιχεία που κρίνονται επιβαρυντικά για τον Σουλτς και η CDU σχεδιάζει να χρησιμοποιήσει στην προεκλογική εκστρατεία.

Σύμφωνα με τον φάκελο αυτό, ο Σουλτς είχε πει την 30ή Ιανουαρίου 2012:

«Θέλουμε ευρωομόλογα. Η έκδοση κοινού χρέους με χαμηλότερο επιτόκιο θα μπορούσε να εξουδετερώσει τους κινδύνους της κρίσης χρέους (των κρατών μελών της ευρωζώνης) και να σταθεροποιήσει το τραπεζικό σύστημα. Τα ευρωομόλογα είναι ένα ισχυρό όπλο εναντίον της κερδοσκοπίας και των εκρηκτικά αυξανόμενων επιτοκίων».

Εξάλλου ο Σουλτς είχε δηλώσει επίσης το 2012 στο περιοδικό Der Spiegel ότι η έκδοση ευρωομολόγων της ευρωζώνης θα ήταν ο καλύτερος τρόπος για να ελαφρυνθεί το επιτοκιακό βάρος για χρεωμένες χώρες μέλη της νομισματικής ένωσης στον νότο.

Όμως είχε επίσης επισημάνει πως αυτή ήταν «μια θεωρητική συζήτηση» διότι οι χώρες του βορρά τάσσονταν εναντίον της λήψης ενός τέτοιου μέτρου από μέρους της ΕΕ.

Οι επιθέσεις της CDU εναντίον του Σουλτς είναι κάτι εξαιρετικά ασυνήθιστο, ειδικά τόσο νωρίς στην προεκλογική εκστρατεία.

Για το SPD, η σπουδή των συντηρητικών οφείλεται στο γεγονός ότι η CDU έχει θορυβηθεί διότι ο Σουλτς εκμηδένισε τη διαφορά των δέκα μονάδων που διέθεταν οι Χριστιανοδημοκράτες και οι Χριστιανοκοινωνιστές (CSU) ως πολύ πρόσφατα.

Το SPD, ο ήσσων εταίρος του κυβερνητικού «μεγάλου συνασπισμού» υπό τη Μέρκελ, επί χρόνια υπολειπόταν των συντηρητικών στις δημοσκοπήσεις και έχει να συγκεντρώσει περισσότερες ψήφους από αυτούς από τις εκλογές του 2002.

Εξάλλου ο Τάουμπερ κατηγόρησε τον Σουλτς, ο οποίος υπόσχεται να δώσει μάχη για την κοινωνική δικαιοσύνη και να καταπολεμήσει τον λαϊκισμό της άκρας δεξιάς, ότι «κακολογεί τη Γερμανία».

Ο Σουλτς έχει επικρίνει το διευρυνόμενο χάσμα μεταξύ των πλουσίων και των φτωχών στη Γερμανία κι έχει επισημάνει πως πολλοί χρειάζονται δύο δουλειές για να τα βγάζουν πέρα.