Τραμπ: εννέα θυελλώδεις ημέρες στον Λευκό Οίκο

Όπως είπε μιλώντας προ ημερών στο ABC «θα μπορούσα να είμαι ο πιο προεδρικός πρόεδρος όλων των εποχών ...αλλά δεν είμαι σίγουρος ότι έτσι θα κάνω τη δουλειά μου σωστά».

Κάνοντας χρήση των εκτελεστικών του εξουσιών, ο Ντόναλντ Τραμπ βομβαρδίζει με αποφάσεις και δεν δείχνει να πτοείται από τις αντιδράσεις· μεταξύ άλλων, απέσυρε τις ΗΠΑ από τις διαπραγματεύσεις 12 χωρών του Ειρηνικού για τη δημιουργία της μεγαλύτερης ζώνης ελευθέρου εμπορίου (ΤΤΡ), άρχισε να ξηλώνει το πρόγραμμα ασφαλιστικής κάλυψης και υγειονομικής περίθαλψης του προκατόχου του (Obamacare), ξεκίνησε τη διαδικασία για το τείχος στη μεθόριο με το Μεξικό, ανέστειλε το πρόγραμμα υποδοχής προσφύγων, και χθες «έκλεισε» τις Ηνωμένες Πολιτείες σε πολίτες από τη Συρία και άλλες έξι χώρες όπου πλειοψηφούν οι μουσουλμάνοι. Παρά την αναταραχή που αυτό το τελευταίο έχει προκαλέσει εντός και εκτός συνόρων, εκείνος δηλώνει πως «δεν ισοδυναμεί με απαγόρευση στους μουσουλμάνους» αλλά συνιστά «εξονυχιστικό έλεγχο ο οποίος θα έπρεπε να γίνεται εδώ και χρόνια στη χώρα». Ομοσπονδιακός δικαστής, πάντως, επέτρεψε τα ξημερώματα την είσοδο στις ΗΠΑ σε όσους, με ισχύουσες βίζες ή καθεστώς πρόσφυγα, είχαν εγκλωβιστεί σε αεροδρόμια, ενώ μεταξύ των ηγετών που εξέφρασαν την αντίθεσή τους στο μέτρο ήταν και η Τερέζα Μέι -η πρώτη που τον επισκέφτηκε και προσβλέπει σε προνομιακή σχέση.

Διαμαρτυρία στο αεροδρόμιο του Λος Άντζελες - πηγή: REUTERS/Patrick T. Fallon

Προ ημερών κάλεσε στελέχη βιομηχανικών κολοσσών στο Λευκό Οίκο και τα προειδοποίησε ότι αν οι βιομηχανίες τους μεταφέρουν τη παραγωγή τους εκτός ΗΠΑ θα επιβαρυνθούν με φόρους.

Οι επενδυτές επικρότησαν την υπερδραστηριότητά του σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα και ο Dow Jones εκτοξεύτηκε, την περασμένη Τετάρτη, σε ιστορικό υψηλό.

Όπως σχολιάζεται στην Ουάσινγκτον, οι χειρισμοί του παραπέμπουν στη διαπραγματευτική του μέθοδο ως μπίζνεσμαν. Ποια είναι αυτή; Το έχει πει ο ίδιος στο βιβλίο «The Art of the Deal» που έχει γράψει με τον Τόνι Σβαρτζ: στόχευε ψηλά και μη σταματάς να πιέζεις, να πιέζεις, να πιέζεις.

Με άλλα λόγια, γνωρίζοντας ότι οι αποφάσεις του θα συναντήσουν αντίσταση, «μπαίνει» δυνατά. Η τακτική αυτή φάνηκε και στις δηκτικές -αντίθετα, δηλαδή με ό,τι υπαγορεύει η διπλωματία- αναφορές στο Μεξικό που έκανε μέσω τουίτερ παραμονές της συνάντησής του με τον Πρόεδρο της χώρας και οι οποίες οδήγησαν, πέραν της ματαίωσης της επίσκεψης, στην πρώτη του προστριβή με ξένο ηγέτη.

Μετάφραση: «Οι ΗΠΑ έχουν 60 δισ. δολάρια εμπορικό έλλειμα με το Μεξικό. Ήταν μια μονόπλευρη συμφωνία από την αρχή της ΝΑΦΤΑ με τεράστιες...»

Μετάφραση: «απώλειες σε δουλειές και επιχειρήσεις. Εάν το Μεξικό είναι απρόθυμο να πληρώσει για το τόσο απαραίτητο τείχος, τότε είναι καλύτερο να ακυρώσουμε την επερχόμενη συνάντηση.»

Μετάφραση: «Το Μεξικό έχει αντλήσει μεγάλα οφέλη επί μακρόν από τις ΗΠΑ. Τα τεράστια ελλείμματα και η ελάχιστη βοήθεια σε ό,τι αφορά την προβληματική μεθόριο πρέπει ν’ αλλάξουν ΤΩΡΑ!»

Ο Ντόναλντ Τραμπ περιστοιχίζεται στο Λευκό Οίκο από την ίδια ολιγομελή ομάδα που «έτρεξε» την προεκλογική του εκστρατεία. Όπως ο ίδιος, έτσι και οι στενοί του αυτοί συνεργάτες στερούνται πολιτικής εμπειρίας· διακρίνονται, όμως, για την αφοσίωσή τους σ' εκείνον. Ειδικά σε ό,τι αφορά τα θέματα της εξωτερικής πολιτικής, τα πρόσωπα που τα χειρίζονται είναι -όπως γράφει το Associated Press- δύο: ο γαμπρός του, Τζάρετ Κούσνερ και ο Στιβ Μπάνον, επικεφαλής, επί σειρά ετών, του υπερ-συντηρητικού ενημερωτικού σάιτ, Breitbart News. Αμφότεροι, σύμφωνα με το διεθνές πρακτορείο, την επομένη κιόλας της εκλογής Τραμπ, πήραν πάνω τους τις ευρωπαϊκές υποθέσεις, ξεκινώντας σειρά επαφών με διπλωμάτες και κυβερνητικούς αξιωματούχους. Μάλιστα, πηγές με γνώση της συνομιλίας που είχε ο Κούσνερ με βρετανούς επιτελείς όταν το Λονδίνο ψήφισε, τον περασμένο Δεκέμβρη, στο Συμβούλιο Ασφαλείας υπέρ της υιοθέτησης του σχεδίου απόφασης για τον τερματισμό των εβραϊκών εποικισμών στα Παλαιστινιακά εδάφη, μνημονεύουν το θυμό του.

Τηλεφωνική επικοινωνία με τη Μέρκελ - δεξιά ο Στίβ Μπάνον και πίσω του ο προσωπάρχης, Ρέινς Πρίμπους - πηγή: REUTERS/Jonathan Ernst

Παρότι εν γένει ανατρεπτικός, ο Τραμπ έχει τηρήσει κάποια βασικά τού πρωτοκόλλου. Προγραμμάτισε, για παράδειγμα, έγκαιρα τα επίσημα τηλεφωνήματά του στους ισχυρούς δυτικούς συμμάχους, δηλαδή τη Μέρκελ, τον Ολάντ, τον Άμπε (Ιαπωνία), τον Τέρνμπουλ (Αυστραλία). Από την άλλη πάλι, τα πραγματοποίησε την ίδια μέρα που επέλεξε να μιλήσει και με τον Πούτιν τον οποίον εξαίρει. Το πιο σημαντικό απ’ όσα είπαν; Ίσως αυτό που δεν αναφέρεται στις επίσημες ανακοινώσεις του Λευκού Οίκου και του Κρεμλίνου αλλά όλοι πιθανολογούν. Ότι έχει έρθει η ώρα της άρσης των αμερικανικών κυρώσεων στη Μόσχα για την επέμβαση, το 2014, στην Ουκρανία.