Πραξικόπημα Τουρκία: Πάνω από 60 στρατιωτικοί στο εδώλιο υπό δρακόντεια μέτρα ασφαλείας

Πρόκειται για την πρώτη δίκη, στην οποία θα κριθεί η τύχη συνολικά 62 στρατιωτικών, 28 εκ των οποίων είναι αξιωματικοί και υπαξιωματικοί που έχουν προφυλακιστεί, που κατηγορούνται ότι τη νύχτα της 15ης Ιουλίου επιχείρησαν να καταλάβουν το διεθνές αεροδρόμιο Σαμπιχά Γκιοκτσέν της Κωνσταντινούπολης. Καθένας από τους κατηγορουμένους κινδυνεύει να του επιβληθούν τρεις ποινές ισόβιας κάθειρξης.

Οι στρατιωτικοί δικάζονται από ένα δικαστήριο απέναντι στη φυλακή της Σηλυβρίας (Σιλιβρί), στις παρυφές της Κωνσταντινούπολης, όπου έχει αναπτυχθεί σημαντική δύναμη ασφαλείας, διαπίστωσαν δημοσιογράφοι του Γαλλικού Πρακτορείου.

Η δίκη άρχισε με την ανάγνωση από τον πρόεδρο του δικαστηρίου Αλί Οζτούρκ των ονομάτων των κατηγορουμένων και των αδικημάτων που τους καταλογίζονται, σύμφωνα με το πρακτορείο ειδήσεων Dogan.

Σύμφωνα με τον Οζτούρκ, τον οποίο επικαλείται το Dogan, πολλοί στρατιώτες, οι οποίοι δικάζονται χωρίς να είναι προφυλακισμένοι, δεν κατέστη δυνατό να κληθούν στο δικαστήριο επειδή αυτή τη στιγμή συμμετέχουν στις τουρκικές στρατιωτικές επιχειρήσεις εναντίον ενός προπυργίου της οργάνωσης Ισλαμικό Κράτος στη βόρεια Συρία.

Οι δικαστικές διαδικασίες που έχουν αρχίσει μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα είναι έκτασης πρωτοφανούς για την Τουρκία, όπου περισσότεροι από 43.000 άνθρωποι έχουν συλληφθεί στο πλαίσιο των διώξεων που άρχισαν μετά τις 15 Ιουλίου και την κήρυξη της χώρας σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης.

Στην αρχή του μήνα δικαστήριο καταδίκασε σε ισόβια κάθειρξη δύο χωροφύλακες που κρίθηκαν ένοχοι για ανάμιξη στην απόπειρα πραξικοπήματος. Ήταν η πρώτη δικαστική απόφαση για την υπόθεση αυτή.

Η απόπειρα πραξικοπήματος αποδίδεται από την Άγκυρα στον μουσουλμάνο ιεροκήρυκα Φετουλάχ Γκιουλέν, που είναι εγκατεστημένος στις ΗΠΑ και αρνείται κατηγορηματικά οποιαδήποτε ανάμιξη.

Εκτός από τους ύποπτους ως πραξικοπηματίες, οι διώξεις που άρχισαν μετά την 15η Ιουλίου έχουν στόχο τους φιλοκουρδικούς κύκλους και τα μέσα ενημέρωσης, πράγμα που οδήγησε τις ΜΚΟ να κατηγορήσουν την εξουσία ότι επωφελείται από την κατάσταση έκτακτης ανάγκης για να πνίξει κάθε κριτική φωνή.