Χριστούγεννα: Η «πλούσια» ιστορία του φυτού-συμβόλου των γιορτών
Η ιστορία του φυτού ίληξ στην Χριστουγεννιάτικη παράδοση είναι περίπλοκη. Αντίθετα με τον Άγιο Βασίλη, τις κάλτσες που κρέμονται στο τζάκι και τις άλλες εορταστικές παραδόσεις, ο ελαιόπρινος ή λιόπρινο ή αρκουδοπούρναρο έκανε ολόκληρους κύκλους για να «τρυπώσει» στην παράδοση.
Το φυτό, που διατηρεί την ζωντάνια του καθόλη την διάρκεια του χειμώνα, εξελίχθηκε σε φυσική επιλογή για εορτασμούς τις προχριστιανικές εποχές.
Η ρωμαϊκή γιορτή Saturnalia ήταν προς τιμήν του θεού της γεωργίας, της δημιουργίας, του χρόνου, και του περάσματος στην ηλιοφάνεια και την άνοιξη. Κατά την διάρκεια της οι Ρωμαίοι στόλιζαν τα σπίτια τους με γιρλάντες από δέντρα και έδεναν το φυτό στα δώρα που αντάλλασσαν.
Οι Κέλτες της αρχαίας Γαλατίας έβλεπαν ένα είδος μαγείας στο «ιερό» κόκκινο φυτό με τα λαμπερά φύλλα. Το φορούσαν σε μορφή γιρλάντας σε πολλές τελετές και γιορτές, θεωρώντας το προστάτη από τα κακά πνεύματα.
Η εξάπλωση του Χριστιανισμού στην σημερινή Ευρώπη ήταν περίπλοκη. Ο κόσμος δυσκολεύτηκε να αποτινάξει τις συνήθειες του με αποτέλεσμα πολλοί από τους ιεραποστόλους να κρατήσουν παγανιστικές παραδόσεις και να τις εντάξουν στην νέα πραγματικότητα ώστε να πείσουν ευκολότερα το κοινό τους.
Σήμερα, μερικοί συνδέουν τον ελαιόπρινο με τον θάνατο και όχι την γέννηση του Ιησού. Συγκρίνουν τα αγκαθωτά φύλλα του φυτού με το ακάνθινο στεφάνι του Χριστού και το κόκκινο χρώμα του καρπού με αυτό του αίματος του.
Οι περισσότεροι βέβαια απλά το χαίρονται γιατί είναι ένα χαρούμενο, γραφικό και ζωντανό φυτό που ζει σε μια εποχή που η φύση νεκρώνει.