Εκλογές ΗΠΑ 2016: Ο Ντόναλντ, η Χίλαρι και ο ...Μέρφι, η κατσίκα του Έλληνα μετανάστη

Βρίσκομαι στις ΗΠΑ. Το δημοσιογραφικό μικρόβιο με συνοδεύει παντού κι έτσι επιχειρώ να καταγράψω και να αποκωδικοποιήσω όσα παρακολουθώ στα αμερικανικά μέσα ενημέρωσης, όσα ακούγονται στις καθημερινές συζητήσεις και όσα βλέπω γύρω μου στους δρόμους. Ή -όπως αποδεικνύεται όσο περνούν οι ημέρες- όσα ...δεν βλέπω.

Νέα Υόρκη, Μανχάτταν. Εδώ που χτυπάει η καρδιά των ΗΠΑ, τίποτα δε θυμίζει εκλογές. Οι Νεοϋορκέζοι πηγαινοέρχονται βιαστικοί και σιωπηλοί στις δουλειές τους και οι τουρίστες φωτογραφίζονται αμέριμνοι με φόντο τα επιβλητικά κτίρια. Πουθενά αφίσα, πουθενά φωτογραφία, πουθενά σημαία. Μόνο κατά την παρέλαση για την Ημέρα του Κολόμβου, στην κεντρική 5η λεωφόρο, περνούν σαν αστραπή από μπροστά μου, κραδαίνοντας αυτοσχέδια πλακάτ, μια αράδα υποστηρικτές του Ντόναλντ Τραμπ. Κινούνται τόσο γρήγορα, σχεδόν τρέχουν. Ώσπου να βγάλω από την τσέπη το κινητό για να απαθανατίσω το προεκλογικό στιγμιότυπο, έχουν γίνει καπνός...

Ημέρα του Κολόμβου - Πηγή: Άντζελα Καραγεώργου

Παρακολουθώ διαδικτυακή διάλεξη του καθηγητή του Χάρβαρντ, Τόμας Πάτερσον, στο πλαίσιο σειράς μαθημάτων με τίτλο “Αμερικανική Διακυβέρνηση”: “Όταν αρχίζει η εκστρατεία, οι περισσότεροι ψηφοφόροι έχουν ήδη κάνει την επιλογή τους, ακόμη και αν δεν το παραδέχονται. Όταν έρχεται η μέρα των εκλογών, η μεγάλη πλειοψηφία των ρεπουμπλικάνων, θα υποστηρίξει τον υποψήφιο του κόμματός τους, ενώ οι δημοκρατικοί θα ευθυγραμμιστούν στη συντριπτική πλειοψηφία τους με τον υποψήφιο του κόμματός τους. Κατά καιρούς μάλιστα, στην Αμερικανική ιστορία, ένα κόμμα έχει καταγράψει τέτοιο προβάδισμα έναντι του άλλου, που ο υποψήφιος για την Προεδρία θα μπορούσε να μείνει στο σπίτι του και να κερδίσει”.

Ποιος θα είναι λοιπόν ο τελικός νικητής; Ουδείς μπορεί να πει με βεβαιότητα. Συζητώ με τον Ελληνοαμερικανό Πιτ Μπέρτσο, ομογενή δεύτερης γενιάς και πατέρα τριών παιδιών: “Κανείς δεν ξέρει τι θα γίνει. Ελπίζουμε μόνο ότι ο επόμενος πρόεδρος θα βάλει τα δυνατά του/της για να βοηθήσει την Ελλάδα”.

Συνέντευξη με τον ομογενή Πιτ Μπέρτσο - Πηγή: Άντζελα Καραγεώργου

Ο 82χρονος, Γιάννης Αρβανίτης, που ήρθε στις ΗΠΑ μικρό παιδί, μου λέει: “Κανείς δε μπορεί να προδικάσει το αποτέλεσμα. Ας ελπίσουμε ότι θα κερδίσει εκείνος που μπορεί να ανταποκριθεί στην κρισιμότητα των καιρών”.

Βράδυ Παρασκευής στο Σικάγο. Πρώτο θέμα στα αμερικανικά ΜΜΕ η απόφαση του FBI να ανοίξει εκ νέου την υπόθεση με τα email της Χίλαρι Κλίντον. Η εκστρατεία της υποψήφιας των Δημοκρατικών δέχεται σοβαρό πλήγμα και ο Ντόναλντ Τραμπ χαιρετίζει την εξέλιξη. Παρά τη σοβαρότητα της είδησης, οι κάτοικοι της όμορφης μεγαλούπολης ασχολούνται περισσότερο με τον κρίσιμο αγώνα μπέιζμπολ των Σικάγο Καμπς. Έχουν φωτίσει ακόμη και τα κτίρια τους με υποστηρικτικά μηνύματα για την αγαπημένη ομάδα τους, αλλά πουθενά δε βλέπεις προεκλογικό υλικό.

Συνθήματα υπέρ των Σικάγο Καμπς σε φωτισμένα κτίρια - Πηγή: Άντζελα Καραγεώργου

Όπως περιγράφει ο εκφωνητής του αγώνα, οι Καμπς αφήνουν επιτέλους πίσω τους μια ελληνική “κατάρα” με ρίζες στο 1945. Τότε, ένας Έλληνας μετανάστης, ο Μπίλυ Σιάνης, ιδρυτής της αλυσίδας εστιατορίων Billy Goat Tavern, αγοράζει δύο εισιτήρια και φέρνει στο γήπεδο την αγαπημένη του κατσίκα, τον Μέρφι. Ελπίζει να φέρει γούρι στον αγώνα της ομάδας. Τον σταματούν στην είσοδο, γιατί η μυρωδιά του Μέρφι ενοχλεί τους φιλάθλους. Σύμφωνα με το μύθο, ο Έλληνας καταριέται τους Καμπς να μην ξανακερδίσουν παχνίδι σε εθνικό πρωτάθλημα ή στο World Series, δηλαδή τη μεγάλη κατηγορία. Η κατάρα κρατάει 71 χρόνια, ώσπου οι Καμπς, μόλις πριν από λίγα 24ωρα κατατροπώνουν τους Λος Άντζελες Ντότζερς με 5-0 και εισέρχονται σε τροχιά διεκδίκησης τίτλου. Έχουν περάσει 46 χρόνια από το θάνατο του Σιάνη. Οι κάτοικοι του Σικάγο παραληρούν και παρακολουθούν με αγωνία τους αγώνες που απομένουν. Τα πολιτικά και οι εκλογές περνούν σε δεύτερη μοίρα.

*Η Άντζελα Καραγεώργου είναι δημοσιογράφος