«Χρειάζομαι ειρήνη»: Μια 7χρονη από το Χαλέπι συγκλονίζει το Twitter

Πρόκειται για την Μπάνα αλ-Αμπέντ (Bana Alabed), μια επτάχρονη που μαζί με τη μητέρα της προσπαθούν να γίνουν η φωνή των πολιτών της Συρίας, μια φωνή που θα ακουστεί σε όλο τον κόσμο και θα ευαισθητοποιήσει τον πλανήτη για τον δράμα που ζουν οι Σύροι, εν μέσω βομβαρδισμών. Όλα αυτά, μέσω του Twitter.

«Είμαι η Μπάνα ένα κορίτσι επτά χρονών στο Χαλέπι. Εγώ και η μαμά μου θέλουμε να σας πούμε για τις βόμβες εδώ. Ευχαριστώ», αναφέρει η περιγραφή στον λογαριασμό της.

«Θέλω να κοιμηθώ. Θέλω να ζήσω». «Το διπλανό σπίτι καίγεται, το σπίτι μου μπορεί να είναι το επόμενο». «Αγαπητέ κόσμε ξεμένουμε από τρόφιμα και νοσοκομεία. Αγαπητέ κόσμε, γιατί το παρακολουθείς αυτό ασυγκίνητος»; Αυτό είναι ένα δείγμα από τις συγκλονιστικές αναρτήσεις της μικρής.

Με τους σφοδρούς βομβαρδισμούς να έχουν ξεκινήσει και πάλι, μετά από την κατάρρευση της εκεχειρίας, η Μπάνα και η μητέρα της, Φάτεμαχ, καταγράφουν τη ζωή τους υπό πολιορκία. Το πρώτο μήνυμα ήταν απλό, αλλά το πιο δυνατό. "Χρειάζομαι ειρήνη". "Χρειάζομαι ειρήνη, δεν μπορώ να αναπνεύσω". Κάποια από αυτά που ακολούθησαν τα υπογράφει η μητέρα, άλλα η επτάχρονη κόρη της.

Η Φάτεμαχ, έδωσε συνέντευξη στη Guardian μέσω Skype, όπου απαντά στην ερώτηση, γιατί δημιούργησαν το προφίλ αυτό:

Η Μπάνα με ρώτησε γιατί ο κόσμος δεν μας ακούει. Γιατί κανείς δεν μας βοηθάει. Για αυτό και δημιουργήσαμε το προφίλ αυτό. Για να μας ακούσει ο κόσμος.

Η μικρή Μπάνα και ο πεντάχρονος αδελφός της δεν πηγαίνουν πλέον στο σχολείο. Το βομβάρδισαν. Κάποτε, η μητέρα τους περνούσε την πρώτη γραμμή για να πάει στο πανεπιστήμιο, αλλά με τον δρόμο να γίνεται πλέον επικίνδυνος, προτίμησε να μείνει στο σπίτι, όπως αφηγείται.

Η Φάτεμαχ είχε αποφασίσει να μην φύγει από το Χαλέπι, γιατί πίστευε ότι ο πόλεμος θα κρατούσε 1-2 χρόνια και γιατί η πόλη είναι όλος ο κόσμος της, όπως λέει: «Εδώ έζησαν οι γονείς μου. Είναι η χώρα μου, το σπίτι μου».

Η ζωή κάθε άλλο παρά εύκολη είναι. Δεν υπάρχουν φρούτα ή λαχανικά, μετά από τόσους μήνες πολιορκίας. Υπάρχουν ελάχιστα καύσιμα για τις γεννήτριες προκειμένου να έχουν φώτα. Αλλά και η ίδια η Μπάνα έχει αλλάξει, όπως λέει η μητέρα της. Θέλει να βγει έξω, να πάει στο σχολείο, αλλά το μόνο που μπορεί να κάνει είναι να μένει στο σπίτι και να ζωγραφίζει.

«Είμαστε παιδιά. Αγαπάμε τη ζωή. Θέλουμε ο κόσμος να μας ακούσει», λέει το κοριτσάκι, δίπλα στη μητέρα της, στην επικοινωνία με την Guardian. Όσο για την Φάτεμαχ, το μόνο που θέλει είναι να επιστρέψουν τα παιδιά της στην κανονική ζωή. «Ο πόλεμος έχει εξαφανίσει ότι λέγεται ζωή. Τώρα έχουμε απομείνει να αναρωτιόμαστε αν θα ζήσουμε ως την επόμενη ημέρα», λέει.

Η μικρή θέλει όσο τίποτα άλλο να σταματήσει ο πόλεμος. Μάλιστα, το όνειρό της είναι να γίνει δασκάλα και είναι κάτι που το θέλει πολύ. Ελπίζει σε αυτό και δείχνει πόσο ώριμη είναι για την ηλικία των 7 ετών.

Αξίζει να σημειωθεί σε αυτό το σημείο, ή μάλλον να επαναληφθεί πως μόλις την περασμένη εβδομάδα, η Unicef ανακοίνωσε πως τουλάχιστον 100 παιδιά έχουν πεθάνει από τη βία του πολέμου και ο αριθμός φυσικά δεν είναι σταθερός, αλλά αυξάνεται. Αυξάνεται σταδιακά και δραματικά.

Ο λογαριασμός του Twitter άνοιξε την 1η Σεπτεμβρίου του 2016, έχει πάνω από 13.000 ακόλουθους ανάμεσά τους και τη Unicef. Μέσα μαζικής ενημέρωσης από όλο τον κόσμο –Guardian, CNN, Al Jazeera, The Intercept, Corriere della Sera - έκαναν γνωστή αυτή τη δράση που στην αρχή έμοιαζε ως μια απίστευτη ιστορία ή και ως ένα troll του Twitter.

Δεν είναι όμως, η οικογένεια αυτή θέλει να στείλει ένα συγκλονιστικό μήνυμα σε αυτόν τον κόσμο με προσωπικές μαρτυρίες, εμπειρίες και μέσω ενός πληκτρολογίου να εκθέσουν την ζωή τους, την εμπόλεμη ζωή τους.