«Αντιγόνη» του Σοφοκλή στην κατεχόμενη Αμμόχωστο

Την παράσταση παρακολούθησαν ξένοι διπλωμάτες και προσωπικότητες από τον πολιτικό και καλλιτεχνικό χώρο των δύο κοινοτήτων, ενώ για την εξυπηρέτηση του κοινού είχαν διατεθεί και πούλμαν που τους μετέφεραν στην Αμμόχωστο.

Η παράσταση είναι συμπαραγωγή του Θεατρικού Οργανισμού Κύπρου με το Εθνικό Θέατρο της Ελλάδος και το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος σε συνεργασία με τον Σύνδεσμο της Εντός των Τειχών Πόλης της Αμμοχώστου (MASDER), ενώ ήταν υπερτιτλισμένη στην τουρκική και την αγγλική γλώσσα και τελέστηκε υπό την αιγίδα της Δικοινοτικής Τεχνικής Επιτροπής για τον Πολιτισμό.

Η Αντιγόνη για ακόμα μια φορά υπερασπίστηκε στο θέατρο της Σαλαμίνας τους οικουμενικούς νόμους των θεών, των ανθρώπων και της συνείδησής της, επιμένοντας να θάψει τον αδερφό της Πολυνείκη, παρά την απαγόρευση του βασιλιά Κρέοντα, ο οποίος, ως εξουσία, επέβαλε να θεωρηθεί προδότης.

Ωστόσο η επιλογή του θεάτρου προκάλεσε αντιδράσεις στην Κύπρο, καθώς ακούστηκαν και φωνές που εξέφρασαν τον προβληματισμό και την αντίθεσή τους για το ανέβασμα της «Αντιγόνης» στο αρχαίο θέατρο Σαλαμίνας.

Το βράδυ της Τετάρτης ομάδα περίπου 80 πολιτών έκανε ειρηνική διαμαρτυρία έξω από την ελληνική πρεσβεία στη Λευκωσία. Οι διαμαρτυρόμενοι κρατούσαν ελληνικές σημαίες και επέδωσαν ψήφισμα στην πρεσβεία το οποίο είναι διατυπωμένο με ιδιαίτερα καταγγελτικό λόγο κατά της ελληνικής κυβέρνησης, κάνοντας αναφορά σε «ξεπούλημα» της Κύπρου και «τραγωδία» του ελληνισμού.

Για παρακινδυνευμένη απόφαση έκανε λόγο ο Τάκης Χατζηδημητρίου, επικεφαλής της ελληνοκυπριακής αντιπροσωπείας στην μεικτή επιτροπή για την συντήρηση μνημείων, αναφέροντας ότι «για ακόμη μία φορά τίθεται το ερώτημα, νομιμοποιείται ή όχι ο εισβολέας με μία τέτοια ενέργεια; Πέρυσι στο αρχαίο θέατρο της Σαλαμίνας παρουσιάστηκε η τραγωδία του Ευριπίδη «Ιππόλυτος» από τον ΘΟΚ, μία παράσταση η οποία ειδώθηκε μέσα από διαφορετικά πρίσματα και αναγνώστηκε κατά το δοκούν».

Από πέρυσι έως σήμερα, είπε, δεν άλλαξε κάτι στο Κυπριακό, και εξέφρασε την γνώμη ότι και αυτή τη φορά θα γίνει το ίδιο. «Η τέχνη δεν είναι καρτοκινητή τηλεφωνία, και δεν πρέπει να τη μεταχειριζόμαστε ως τέτοια, την τέχνη πρέπει να την αφουγκραζόμαστε, αν θέλουμε να διδασκόμαστε», κατέληξε ο κ. Χατζηδημητρίου.