Αδελφική αντιπαλότητα - Οι γονείς προτιμούν τα μεγαλύτερα παιδιά και τις κόρες αποκαλύπτει μελέτη
Το φύλο αλλά και η σειρά με την οποία έχουν γεννηθεί τα παιδιά στην οικογένεια έχει τελικά σημασία όπως προκύπτει από έρευνα επιστημόνων.
Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι οι κόρες, τα μεγαλύτερα παιδιά και εκείνα που είναι πιο ευσυνείδητα ή ευχάριστα είναι πιθανό να τύχουν προνομιακής μεταχείρισης.
Οι συντάκτες της μελέτης λένε ότι τα ευρήματα έχουν σημαντικές επιπτώσεις, προσθέτοντας ότι προηγούμενες εργασίες έχουν δείξει ότι η διαφορετική μεταχείριση μεταξύ των αδελφών μπορεί να έχει αρνητικές συνέπειες για την ανάπτυξη των παιδιών, ιδίως για εκείνα που ευνοούνται λιγότερο όπως αναφέρει σε δημοσίευμά του ο Guardian.
«Οι γονείς και οι γιατροί θα πρέπει να γνωρίζουν ποια παιδιά σε μια οικογένεια τείνουν να ευνοούνται ως ένας τρόπος αναγνώρισης δυνητικά επιζήμιων οικογενειακών προτύπων», γράφουν.
Γράφοντας στο περιοδικό Psychological Bulletin, οι Αλεξάντερ Τζένσεν και ΜακΚελ Γιόργκενσεν Γουέλς από το Πανεπιστήμιο Brigham Young στις ΗΠΑ και το Πανεπιστήμιο Western στον Καναδά αντίστοιχα, αναφέρουν πώς ανέλυσαν δεδομένα από πλήθος πηγών -συμπεριλαμβανομένων 30 άρθρων - που περιλάμβαναν 19.469 διαφορετικούς συμμετέχοντες από τις ΗΠΑ, τη Δυτική Ευρώπη και τον Καναδά.
Οι επιστήμονες εξέτασαν τη σειρά γέννησης, το φύλο που δήλωσαν οι ίδιοι, την ιδιοσυγκρασία και την προσωπικότητά τους και διερεύνησε κατά πόσον αυτά σχετίζονται με διάφορες πτυχές της γονικής εύνοιας.
Στις περισσότερες περιπτώσεις, οι πηγές χρησιμοποίησαν μόνο τις αναφορές των παιδιών για τη γονική ευνοιοκρατία, αν και ορισμένες συμπεριέλαβαν αναφορές των γονέων.
Διαπίστωσαν ότι τα μεγαλύτερα αδέλφια τείνουν να προτιμώνται από τους γονείς, τουλάχιστον όσον αφορά τους τομείς ελέγχου, με τους απογόνους αυτούς να τείνουν να έχουν μεγαλύτερη αυτονομία και να ελέγχονται λιγότερο από τα μικρότερα αδέλφια τους.
Τέτοιες διαφορές, σημειώνουν, θα μπορούσαν να έχουν σημαντικές επιπτώσεις.
«Μια πρόκληση που αντιμετωπίζουν οι γονείς είναι ότι ο διαφορικός έλεγχος, ανεξάρτητα από το αν είναι αναπτυξιακά κατάλληλος ή όχι, έχει συνδεθεί με χαμηλότερη αυτοεκτίμηση και περισσότερες προβληματικές συμπεριφορές μεταξύ των λιγότερο ευνοημένων αδελφών τόσο στην παιδική όσο και στην εφηβική ηλικία», γράφουν.
Επιπλέον, οι γονείς ανέφεραν ότι ευνοούσαν τις κόρες, αν και αυτό δεν παρατηρήθηκε από τα παιδιά - με τους συγγραφείς να σημειώνουν ότι αυτό μπορεί να υποδηλώνει ότι τα κορίτσια είναι πιο εύκολα στη διαπαιδαγώγηση, κατά μέσο όρο.
Τα αποτελέσματα δείχνουν επίσης ότι τα ευσυνείδητα παιδιά ευνοούνταν ελαφρώς περισσότερο από τους γονείς, ενώ παρατηρήθηκε μια μικρή προκατάληψη προς τα πιο ευχάριστα παιδιά.
Ωστόσο απαιτείται περαιτέρω εργασία για να διερευνηθεί κατά πόσον τα πρότυπα που προτείνονται από τη μελέτη είναι τα ίδια σε διάφορα στάδια της ζωής.
Οι ερευνητές προσθέτουν ότι τα μεγέθη των επιδράσεων ήταν μικρά, σημειώνοντας ότι «οι λόγοι για τους οποίους οι γονείς αντιμετωπίζουν διαφορετικά τα παιδιά τους είναι πιθανότατα πιο σύνθετοι και εκτείνονται πέρα από τους παράγοντες που διερευνήθηκαν σε αυτή τη μελέτη».
Η Λόρι Κρέιμερ, καθηγήτρια εφαρμοσμένης ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο Northeastern της Βοστώνης, προειδοποίησε ότι τα δεδομένα συλλέχθηκαν με διαφορετικούς τρόπους μεταξύ των διαφόρων πηγών και ότι η ανάλυση δεν λαμβάνει υπόψη τις πιθανές μετατοπίσεις των πολιτισμικών προτύπων κατά τη διάρκεια δεκαετιών.
Αλλά, πρόσθεσε, ένα βασικό εύρημα είναι ότι τα χαρακτηριστικά και οι συμπεριφορές των ίδιων των παιδιών μπορεί να επηρεάσουν τις στάσεις των γονέων.
«Η ιδέα ότι τα παιδιά μπορούν να διευκολύνουν περισσότερο ή λιγότερο τους γονείς να τα αναθρέψουν είναι πραγματικά σημαντική», είπε, αν και σημείωσε ότι περαιτέρω έρευνα θα πρέπει να διερευνήσει αν οι προτιμήσεις των γονέων επηρεάζουν και την ιδιοσυγκρασία των παιδιών τους.
Ο Καρλ Πίλεμερ, καθηγητής ανθρώπινης ανάπτυξης στο Πανεπιστήμιο Cornell, δήλωσε ότι τα ευρήματα είναι διαφωτιστικά, αλλά σημείωσε ότι διαφορετικά παιδιά μπορεί να προτιμούνται για διαφορετικά πράγματα.
«Οι γονείς διαφοροποιούνται μεταξύ των παιδιών τους, αλλά αυτό δεν σημαίνει απαραίτητα ότι συμπαθούν ή αγαπούν το ένα περισσότερο από το άλλο», δήλωσε.
Ο Πίλεμερ πρόσθεσε ότι η δική του εργασία έχει διαπιστώσει ότι οι γονείς προσπαθούν σκληρά να μην δείχνουν ή να μην ενεργούν σύμφωνα με τις προτιμήσεις τους.
«Τα προβλήματα εμφανίζονται όταν τα σχεδόν καθολικά συναισθήματα προτίμησης μεταξύ των παιδιών μεταφράζονται σε διαφορετική μεταχείρισή τους», είπε.
«Δεν μπορούμε να βοηθήσουμε το πώς αισθανόμαστε, αλλά μπορούμε σίγουρα να βοηθήσουμε το πώς ενεργούμε προς τα παιδιά μας», κατέληξε.