Ο Τραμπ κατακρίνει την πολιτική των ΗΠΑ στο Ιράκ σε ρωσικό δίκτυο
Ο Ντόναλντ Τραμπ άσκησε εκ νέου κριτική στην πολιτική που ακολουθεί η χώρα του στο Ιράκ, ωστόσο αυτήν την φορά διατύπωσε τη δυσαρέσκειά του από ένα μάλλον ασυνήθιστο βήμα: μιλώντας σε τηλεοπτικό δίκτυο που χρηματοδοτεί η ρωσική κυβέρνηση.
Ο μεγιστάνας, ο οποίος συχνά μιλάει με εγκωμιαστικό τρόπο για τον πρόεδρο της Ρωσίας Βλαντίμιρ Πούτιν, προέβη σε αυτές τις δηλώσεις σε μια συνέντευξη που παραχώρησε στον πρώην παρουσιαστή του αμερικανικού τηλεοπτικού δικτύου CNN Λάρι Κινγκ, το podcast της οποίας προβλήθηκε το βράδυ της Πέμπτης στο δίκτυο RT.
Παραδοσιακά, οι υποψήφιοι στις αμερικανικές προεδρικές εκλογές δεν συνηθίζουν να επικρίνουν την χώρα τους ενώπιον ξένων ακροατηρίων, ακόμα κι αν ασκούν δριμεία κριτική στην εκάστοτε κυβέρνηση κατά τη διάρκεια της προεκλογικής τους εκστρατείας στις ΗΠΑ.
Αντιθέτως, ο Ντόναλντ Τραμπ είπε στον Λάρι Κίνγκ ότι δεν πιστεύει πως οι Ρώσοι παρεμβαίνουν στις αμερικανικές εκλογές, έναν προβληματισμό που έχουν διατυπώσει αρκετοί Αμερικανοί αξιωματούχοι αλλά και η υποψήφια των Δημοκρατικών Χίλαρι Κλίντον. Συγκεκριμένα, υποστήριξε ότι δεν θεωρεί πως η ρωσική κυβέρνηση βρίσκεται πίσω από το χακάρισμα των εξυπηρετητών του ηλεκτρονικού ταχυδρομείου της Εθνικής Επιτροπής του Δημοκρατικού Κόμματος.
Επιπλέον, κατέκρινε την αμερικανική πολιτική στο Ιράκ από την εποχή του προέδρου Τζορτζ Ου. Μπους, ο οποίος διέταξε την έναρξη των αμερικανικών επιχειρήσεων το 2003, στον απόηχο των τρομοκρατικών επιθέσεων της 11/9.
Ο δισεκατομμυριούχος στράφηκε κατόπιν εναντίον του Ομπάμα και της Κλίντον κατηγορώντας τους για το ρόλο που διαδραμάτισαν στην αποχώρηση των αμερικανικών στρατευμάτων από το Ιράκ.
Χαρακτηριστικά είπε:
Πρόκειται για έναν πόλεμο στον οποίο δεν έπρεπε να εμπλακούμε, εξ' αρχής. Και πρόκειται για ένα πόλεμο, από τον οποίο όταν απεμπλακήκαμε, απεμπλακήκαμε με εσφαλμένο τρόπο. Για αυτό ευθύνεται ο Ομπάμα.
Η συνέντευξη του Ρεπουμπλικανού υποψηφίου είδε το φως της δημοσιότητας ενώ εκείνος και η αντίπαλός του Χίλαρι Κλίντον συνεχίζουν να συγκρούονται με επίκεντρο την εξωτερική πολιτική που πρέπει να ακολουθήσει η χώρα τους.