Το φάντασμα της τρομοκρατίας φοβίζει και διχάζει την Ευρώπη - Οι διαφορετικές πολιτικές των κρατών

Όταν ο ύποπτος, ο 50χρονος Σαουδάραβας γιατρός Τάλεμπ Α., διέσχισε την αγορά σκοτώνοντας αρκετούς ανθρώπους και τραυματίζοντας δεκάδες άλλους, ο δυτικός κόσμος θυμήθηκε τον Δεκέμβριο του 2016, όταν ο Τυνήσιος Ανίς Αμρί διέσχισε με φορτηγό μια χριστουγεννιάτικη αγορά του Βερολίνου σε μια φονική επίθεση για την οποία το Ισλαμικό Κράτος διεκδίκησε αργότερα τα «εύσημα», όπως σημειώνει ο Independent.

Ο 50χρονος έφτασε στη Γερμανία το 2006 και αναγνωρίστηκε ως πρόσφυγας το 2016. Φέρεται επίσης να είναι υποστηρικτής του ακροδεξιού, αντιμεταναστευτικού κόμματος AfD της Γερμανίας. Αλλά σε αντίθεση με τους λεγόμενους «μοναχικούς λύκους» τρομοκράτες, ο Τάλεμπ Α. είχε ένα δημόσιο, διαδικτυακό προφίλ μέσω του οποίου επιτίθετο τόσο τους ισλαμιστές φονταμενταλιστές όσο και στη δυτική πολυπολιτισμικότητα.

Όποιο και αν είναι το κίνητρό του, το οποίο ακόμη αναζητούν οι Αρχές, η θηριωδία του Μαγδεμβούργου δεν θα είναι απλώς μια χριστουγεννιάτικη ιστορία τρόμου.

Αυτό γιατί πολύ περισσότερο από μια επίθεση σε μια εκκλησία, η οποία θα στόχευε τους πιστούς, το χτύπημα σε μια χριστουγεννιάτικη αγορά πλήττει επί της ουσίας ολόκληρη την κοινωνία που απολαμβάνει τις ημέρες των εορτών.

Ακόμη και πριν από τα γεγονότα της Παρασκευής (20/12), η ανησυχία για την πτώση του καθεστώτος Άσαντ στη Συρία μαζί με τους αυξανόμενους φόβους στην Ευρώπη για την τρομοκρατία ως απόρροια της μαζικής μετανάστευσης από τη Μέση Ανατολή ήταν έντονη.

Στη Γερμανία η ραγδαία αυξανόμενη οικονομική και κοινωνική αναταραχή τα τελευταία χρόνια τείνει να καταστήσει τη μετανάστευση το θέμα - κλειδί στις επερχόμενες γενικές εκλογές της στις 23 Φεβρουαρίου.

Τα γεγονότα της υπόθεσης του Μαγδεμβούργου είναι πιθανό να ξεχαστούν. Για πάρα πολλούς ανθρώπους και πολιτικούς, η ταυτότητα του δράστη ως Άραβα θα είναι αρκετή. Σε κάθε περίπτωση, το θέμα της τρομοκρατίας, σε αντίθεση με τα γεγονότα, αποκτά, εκ νέου, διεθνή διάσταση.

Μια απλοϊκή αντίδραση στις φρικαλεότητες τύπου Μαγδεμβούργου θα μπορούσε να είναι η στοχοποίηση των μουσουλμάνων η οποία με τη σειρά της θα μπορούσε να πυροδοτήσει αντιαμερικανικές συμπεριφορές όχι μόνο στη Μέση Ανατολή, αλλά και σε μουσουλμανικές κοινότητες σε ολόκληρη τη Δύση.

Οι δυτικές χώρες και τα μέτρα κατά των Μουσουλμάνων

Το ερώτημα ποια στάση θα υιοθετούσαν οι δυτικοευρωπαϊκές χώρες αναφορικά με το ενδεχόμενο λήψης μέτρων κατά των δικών τους μουσουλμάνων πολιτών;

Το τεστ ιθαγένειας της Γερμανίας απαιτεί από τους αιτούντες πολιτογράφηση να αποδέχονται ρητά το δικαίωμα ύπαρξης του Ισραήλ. Δικαιολογημένο, δεδομένου του παρελθόντος της Γερμανίας, αλλά ο επιτιθέμενος μετέτρεψε τις φιλοϊσραηλινές απόψεις σε μια φονική παρωδία του ισλαμικού αντισημιτισμού.

Σε μία άλλη εξέλιξη την Παρασκευή (20/12), ιταλικό δικαστήριο αθώωσε τον ηγέτη της Ιταλικής Λέγκας, Ματέο Σαλβίνι, από τις κατηγορίες ότι ενήργησε παράνομα εμποδίζοντας ομάδες υπέρ των μεταναστών να μεταφέρουν στην Ιταλία ανθρώπους που είχαν χαθεί στη θάλασσα. Συνέπεια αυτής οι κυβερνήσεις σε όλη την κεντρική Ευρώπη, που δεν βλέπουν με καλό μάτι την παρουσία των Μουσουλμάνων θα δουν το σκηνικό του Μαγδεμβούργου ως απόδειξη ότι υπάρχει βάση για την πολιτική τους.

Ακόμη και ο πρόεδρος της Γαλλίας Εμανουέλ Μακρόν αφήνει να του ξεφύγουν καλά υπολογισμένες «γκάφες» με κριτική για τους μετανάστες, καθώς η κοινοβουλευτική του πλειοψηφία εξαρτάται από την ανοχή του κόμματος της Μαρίν Λεπέν.

Παρά τις τοποθετήσεις των πολιτικών σχετικά με την τρομοκρατία ως τεράστιο κοινωνικό πρόβλημα, η στάση των αστυνομικών αρχών είναι η καλύτερη απάντηση στην τρομοκρατία.

Η αποτυχία της γερμανικής αστυνομίας να ανταποκριθεί στις προειδοποιήσεις της μουσουλμανικής κοινότητας της Γερμανίας ότι ο Τάλεμπ Α. γινόταν ασταθής και ριζοσπαστικοποιημένος είναι ένα παράδειγμα του πώς οι στερεοτυπικές αντιλήψεις για την τρομοκρατική απειλή τυφλώνουν τους αξιωματούχους ασφαλείας απέναντι σε σοβαρούς κινδύνους.

Δεν είναι μόνο οι πολιτικοί με δεξιά ατζέντα που θα εκμεταλλευτούν την επίθεση στο Μαγδεμβούργο. Εκείνοι που φοβούνται αντιδράσεις θα επιστρέψουν επίσης στα δικά τους φιλελεύθερα χαρακώματα. Ο πόλεμος κατά της τρομοκρατίας και η αντιμετώπιση της ξενοφοβίας φαίνεται ότι θα αποκτήσουν τη δική τους πολιτική ζωή.