Αμυνόμενος ο Μακρόν στο διάγγελμα του - Οι ισορροπίες, ο νέος πρωθυπουργός και η επόμενη μέρα

Πέραν τούτων, ο Μακρόν αντιμετωπίζει και άλλο ένα πρόβλημα, καθώς οι δημοσκοπήσεις δείχνουν πως σχεδόν τα δύο τρίτα των Γάλλων δηλώνουν υπέρ της παραίτησης του από την προεδρία.

Σημειώνεται πως ο Γάλλος πρόεδρος πρέπει να κάνει γρήγορα την επιλογή του νέου πρωθυπουργού, καθώς ο ρόλος του Μπαρνιέ ως υπηρεσιακός πρωθυπουργός είναι περιορισμένος. Σύμφωνα με τους New York Times, κανένα νομικό κείμενο δεν περιγράφει λεπτομερώς ποια είναι αυτά τα όρια, αλλά οι Γάλλοι νομικοί συμφωνούν ότι μια υπηρεσιακή κυβέρνηση δεν μπορεί να προτείνει νόμους ή να καταρτίσει προϋπολογισμό.

Τα μηνύματα Μακρόν μέσω του διαγγέλματος

Διάγγελμα προς τους Γάλλους πολίτες απηύθυνε την Πέμπτη (05/12) το βράδυ ο Εμανουέλ Μακρόν. Ο Γάλλος πρόεδρος διαβεβαίωσε ότι «θα ολοκληρώσει τη θητεία του» στην προεδρία και θα ορίσει τον νέο πρωθυπουργό της χώρας εντός των επόμενων ημερών.

«Η προτεραιότητα του νέου πρωθυπουργού θα είναι να περάσει ο προϋπολογισμός», τόνισε ο Μακρόν στο διάγγελμά του. Όπως είπε, στις αρχές του επόμενου έτους η νέα κυβέρνηση θα παρουσιάσει τον νέο προϋπολογισμό που πρέπει να εγκριθεί ώστε «να υλοποιηθούν οι αναγκαίες επενδύσεις».

Ο πρόεδρος κατηγόρησε την ακροδεξιά και την Αριστερά ότι «συμμάχησαν σε ένα αντιδημοκρατικό μέτωπο» και ανέτρεψαν την κυβέρνηση του πρωθυπουργού Μισέλ Μπαρνιέ. «Οι βουλευτές που ανέτρεψαν την κυβέρνηση σκέφτονται μόνο τη προοπτική νέων προεδρικών εκλογών. Θα ολοκληρώσω την πλήρη θητεία μου ως πρόεδρος» και «ποτέ δεν θα επιρρίψω τις δικές μου ευθύνες σε άλλους», τόνισε.

Ο Μακρόν παραδέχτηκε ότι «είναι δική του ευθύνη» το γεγονός ότι η διάλυση του κοινοβουλίου και η προκήρυξη πρόωρων εκλογών το καλοκαίρι ήταν μια απόφαση που δεν έγινε κατανοητή από τους πολιτικούς παράγοντες. «Σήμερα στην Εθνοσυνέλευση δεν υπάρχει μια σαφής πλειοψηφία για αυτό χρειάζεται μια νέα πολιτική μέθοδος», είπε.

Τέλος, ο ίδιος ανέφερε «Από τώρα και στο εξής, μια νέα εποχή πρέπει να ξεκινήσει με νέους συμβιβασμούς. Οι νομοθέτες που έδιωξαν την κυβέρνηση σκέφτονται μόνο την προοπτική νέων προεδρικών εκλογών.»

Σε αναζήτηση πρωθυπουργού ο Γάλλος πρόεδρος

Πρώτη προτεραιότητα θα είναι η επιλογή νέου πρωθυπουργού στη θέση του Μισέλ Μπαρνιέ, η θητεία του οποίου ήταν η συντομότερη από την ίδρυση της Πέμπτης Γαλλικής Δημοκρατίας το 1958.

Όποιος αναλάβει τη θέση θα πρέπει να ξαναρχίσει τις διαπραγματεύσεις για τον προϋπολογισμό του 2025 στο ίδιο κατακερματισμένο πολιτικό περιβάλλον που έριξε την προηγούμενη κυβέρνηση.

Σύμφωνα με το Bloomberg, τα παρακάτω ονόματα ακούγονται για τη θέση του επόμενου πρωθυπουργού της Γαλλίας:

Sébastien Lecornu, 38 ετών: Το 2022, έγινε ο νεότερος υπουργός Άμυνας μετά τη Γαλλική Επανάσταση. Είναι πιστός στον Μακρόν και προέρχεται αρχικά από το κεντροδεξιό κόμμα των Ρεπουμπλικάνων. Είναι υπουργός από τότε που ο Μακρόν έγινε πρόεδρος και έχει επιβλέψει την εκτίναξη των στρατιωτικών δαπανών.

Bernard Cazeneuve, 61 ετών: Πρώην πρωθυπουργός και υπουργός Εσωτερικών υπό τον σοσιαλιστή πρόεδρο Φρανσουά Ολάντ. Εξετάστηκε ήδη ως πιθανός πρωθυπουργός αυτό το καλοκαίρι πριν ο Μακρόν επιλέξει τον Μπαρνιέ.

Η επιλογή του Cazeneuve, το μόνο αριστερό όνομα σε αυτόν τον κατάλογο, θα μπορούσε ενδεχομένως να βοηθήσει τον Μακρόν να διασπάσει το αριστερό μπλοκ του Νέου Λαϊκού Μετώπου.

Φρανσουά Μπαϊρού, 73 ετών: Ο βετεράνος κεντρώος είναι ο ηγέτης του κόμματος MoDem, βασικού συμμάχου του Μακρόν στο κοινοβούλιο. Επί του παρόντος, ο Ύπατος Αρμοστής για τον κυβερνητικό σχεδιασμό, ο Μπαϊρού υποστηρίζει την αναλογική εκπροσώπηση στις βουλευτικές εκλογές, την οποία έχει υποστηρίξει και ο Εθνικός Συναγερμός.

Bruno Retailleau, 64 ετών: Πρώην επικεφαλής της ομάδας των Ρεπουμπλικάνων στη Γερουσία, εντάχθηκε στην κυβέρνηση του Μπαρνιέ ως υπουργός Εσωτερικών. Έχει ταχθεί υπέρ μιας πολύ πιο σκληρής στάσης στη μετανάστευση και κάποτε ήταν κοντά στον Philippe de Villiers, έναν πιστό καθολικό πολιτικό γνωστό για τις εθνικιστικές του απόψεις.

Τιερί Μπρετόν, 69 ετών: Πρώην υπουργός Οικονομίας, ήταν Ευρωπαίος επίτροπος που επέβλεπε κλάδους όπως η τεχνολογία, η άμυνα και το διάστημα μέχρι τον Σεπτέμβριο, όταν ο Μακρόν τον απομάκρυνε μετά από απαίτηση της προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν.

Συχνά επικρίνεται στη Γαλλία για την προηγούμενη θέση του ως διευθύνων σύμβουλος της Atos: Κάποτε μια από τις κορυφαίες τεχνολογικές εταιρείες της Γαλλίας, τώρα πουλάει περιουσιακά στοιχεία για να βγει από ένα σωρό χρέους που απειλούσε την ικανότητά της να συνεχίσει να λειτουργεί.

Φρανσουά Μπαρουάν, 59 ετών: Κάποτε προστατευόμενος του πρώην δεξιού προέδρου Ζακ Σιράκ, ήταν υπουργός στις δεκαετίες του 2000 και του 2010. Ο πρώην δημοσιογράφος, ο οποίος σήμερα είναι πρόεδρος της Barclays France, έχει ασκήσει έντονη κριτική στον Μακρόν, λέγοντας μεταξύ άλλων ότι «δεν έχει φίλους» και χαρακτηρίζοντας την απόφασή του να διαλύσει την Εθνοσυνέλευση «εκπληκτική και επικίνδυνη».

Jean Castex, 59 ετών: Πρώην πρωθυπουργός υπό τον Μακρόν, γνωστός για τη νοτιογαλλική προφορά του και τις διοικητικές του ικανότητες. Σήμερα είναι επικεφαλής της RATP, της κρατικής εταιρείας που διαχειρίζεται το μετρό του Παρισιού.

Πώς θα διατηρήσει τις πολιτικές ισορροπίες

Σύμφωνα με ανάλυση του Guardian, ο Μακρόν θα πρέπει να έχει ως στόχο την εξασφάλιση της έγκρισης της επιλογής του από την εθνοσυνέλευση, την κάτω βουλή του γαλλικού κοινοβουλίου.

Ο νέος πρωθυπουργός θα χρειαστεί την υποστήριξη 288 βουλευτών για να επιβιώσει από άλλη μια ψήφο δυσπιστίας, αλλά θα μπορούσε να κυβερνήσει με απλές πλειοψηφίες για μεμονωμένα νομοσχέδια.

Να συστήσει ξανά κυβέρνηση με τον ίδιο συνασπισμό

Ο Μακρόν θα μπορούσε να διορίσει κάποιον αποδεκτό από τους σημερινούς εταίρους του μειονοτικού συνασπισμού του, συμπεριλαμβανομένων των Les Républicains.

Αυτός θα μπορούσε να είναι ο ίδιος ο Michel Barnier, αν και αυτό μοιάζει με προφανή πρόκληση. Υπάρχουν κάποια πλεονεκτήματα σε αυτή την προσέγγιση - ο υποψήφιος θα μπορούσε να είναι υφιστάμενο μέλος του υπουργικού συμβουλίου και, επομένως, να έχει ήδη άδεια ασφαλείας, για παράδειγμα. Αλλά θα βασιζόταν και πάλι στην παθητική συγκατάθεση του ακροδεξιού Εθνικού Συναγερμού της Marine Le Pen.

Να βρει υποψήφιο που θα στηρίξει η αριστερά

Στις εκλογές του Ιουλίου τα αριστερά κόμματα στάθηκαν κάτω από μία σημαία ως Nouveau Front Populaire, NFP, ή Νέο Λαϊκό Μέτωπο.

Η ένωση τους κέρδισε τον μεγαλύτερο αριθμό εδρών και έχουν προβάλει το επιχείρημα ότι η υποστήριξή τους σε οποιονδήποτε πρωθυπουργό θα πρέπει να αποτελεί πρωταρχικό μέλημα.

Αλλά ο Μακρόν μπορεί να δυσκολευτεί να εντοπίσει έναν υποψήφιο που θα ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις του καθώς και σε εκείνες του La France Insoumise (LFI), του κόμματος της ριζοσπαστικής αριστεράς υπό τον Jean-Luc Mélénchon, που αποτελεί το μεγαλύτερο στοιχείο του NFP.

Ο κοινοβουλευτικός ηγέτης του LFI δήλωσε το πρωί της Πέμπτης ότι το κόμμα θα καταψηφίσει «φυσικά» οποιονδήποτε πρωθυπουργό που δεν προέρχεται από τις τάξεις του.

Διαίρεση της αριστεράς

Αν και τα αριστερά κόμματα στάθηκαν κάτω από μια σημαία, δεν είναι υποχρεωμένα να παραμείνουν κάτω από αυτήν. Ένας εξέχων γερουσιαστής των Πρασίνων, ο Yannick Jadot, δήλωσε την Πέμπτη στο TF1 ότι τα άλλα αριστερά κόμματα δεν έχουν πλέον «την ίδια στρατηγική» με το La France Insoumise, το οποίο θέλει την παραίτηση του Μακρόν.

Ο Jadot πρότεινε ότι ένας συνασπισμός θα μπορούσε να είναι πιθανός, ενώνοντας το «κεντρώο μπλοκ» με το NFP. Αλλά ένας τέτοιος συνασπισμός θα ήταν επίσης δυνατός χωρίς το LFI.

Ο Sébastien Lecornu, ο απερχόμενος υπουργός Άμυνας που έχει χαρακτηριστεί ως πιθανός νέος πρωθυπουργός, το έθεσε με σαφήνεια: «Πρέπει να κάνουμε ό,τι μπορούμε για να αποσυνδέσουμε τους Σοσιαλιστές από το La France Insoumise».

Σε αυτή την περίπτωση σχηματίζει μικρότερη πλειοψηφία, αλλά ενδεχομένως πιο λειτουργική.