Πώς θα διαμορφωθεί η εξωτερική πολιτική Τραμπ - Πού οδηγεί η αποπομπή Πομπέο

Η προσέγγισή του Τραμπ αντικατοπτρίζει την πεποίθησή του ότι οι αντίπαλοι των ΗΠΑ εκμεταλλεύτηκαν την έλλειψη φόβου κατά τη διάρκεια της κυβέρνησης Μπάιντεν.

Σύμφωνα με κορυφαίους αναλυτές, η πολιτική του Τραμπ θα αποσκοπεί στην προβολή της στρατιωτικής και οικονομικής ισχύος της Αμερικής για να διατηρήσει την ειρήνη και να διαχειριστεί τις κλιμακούμενες συγκρούσεις στην Ουκρανία, τη Μέση Ανατολή και πέραν αυτής.

Αποτροπή μέσω ισχύος

Ο πρώην σύμβουλος εθνικής ασφάλειας του Τραμπ, Ρόμπερτ Ο’ Μπράιαν, υπογραμμίζει μια στρατηγική «ειρήνης μέσω ισχύος», με στόχο την αποκατάσταση της αποτροπής και την αποφυγή περαιτέρω κλιμάκωσης στις παγκόσμιες συγκρούσεις.

Ωστόσο, οι προκλήσεις είναι πλέον μεγαλύτερες λόγω της σύμπραξης δυνάμεων όπως η Ρωσία, το Ιράν και η Βόρεια Κορέα, που υποστηρίζονται οικονομικά και διπλωματικά από την επανεξοπλισμένη Κίνα.

Ουκρανία και Ρωσία

Ο Τραμπ έχει δηλώσει την προθυμία του να διαπραγματευτεί άμεσα με τον Ρώσο Πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν για την επίλυση του πολέμου στην Ουκρανία, με τον οποίο σύμφωνα με κορυφαία πρακτορεία ήδη είχε τηλεφωνική επικοινωνία.

Οι σύμβουλοι του Τραμπ έχουν προτείνει το πάγωμα της σύγκρουσης, αναγνωρίζοντας τη de facto ρωσική κατοχή σε τμήματα της Ουκρανίας, ενώ πιέζoυν το Κίεβο να αναβάλει για δεκαετίες τις φιλοδοξίες ένταξης στο ΝΑΤΟ.

Ωστόσο, οι ευρύτερες φιλοδοξίες του Πούτιν περιπλέκουν τις διαπραγματεύσεις.

Σχέσεις με συμμάχους

Η συναλλακτική προσέγγιση του Τραμπ μπορεί να προκαλέσει εντάσεις στις σχέσεις με τους Ευρωπαίους και Ασιάτες συμμάχους.

Οι προτάσεις του για αύξηση των εμπορικών δασμών και οι επικρίσεις του για τις δαπάνες των συμμάχων στην άμυνα μπορεί να βαθύνουν το πρόβλημα.

Παραδείγματος χάριν, ο Γάλλος Πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν προειδοποίησε για την ανάγκη οι Ευρωπαίοι να υπερασπιστούν τα συμφέροντά τους μπροστά στις προκλήσεις.

Σκληρή στάση απέναντι στην Κίνα

Η σχέση του Τραμπ με την Κίνα αναμένεται να γίνει πιο σκληρή, λόγω της πεποίθησής του ότι οι κινεζικές ενέργειες, όπως η πανδημία COVID-19 και οι παρεμβάσεις στις εκλογές, συνέβαλαν στην ήττα του το 2020.

Η πολιτική του θα περιλαμβάνει την κλιμάκωση του εμπορικού πολέμου και την ενίσχυση της στρατιωτικής ετοιμότητας των ΗΠΑ.

Δυναμική στη Μέση Ανατολή

Ο Τραμπ σκοπεύει να τερματίσει τον πόλεμο στην Ουκρανία και να προσεγγίσει το Ιράν με μια πιο επιθετική στάση.

Οι κυρώσεις και η επιστροφή στην πολιτική «μέγιστης πίεσης» είναι πιθανές, ενώ η προοπτική διαπραγματεύσεων παραμένει ανοιχτή αλλά με αυστηρούς όρους.

Ο Τραμπ θα επιδιώξει να επεκτείνει τις Συμφωνίες του Αβραάμ, ενσωματώνοντας τη Σαουδική Αραβία και να στηρίξει το Ισραήλ, ενώ θα επιδιώξει να περιορίσει τη σφαγή αμάχων στη Γάζα και τον Λίβανο.

Ο αποκλεισμός Πομπέο

Η απόφαση να αποκλειστεί ο Πομπέο, ο οποίος υπηρέτησε πιστά ως Διευθυντής της CIA και Υπουργός Εξωτερικών κατά την πρώτη θητεία του Τραμπ, προκάλεσε έκπληξη, αλλά και ερωτήματα.

Θυμίζουμε ότι ο Πομπέο δεν έθεσε υποψηφιότητα εναντίον του Τραμπ το 2024 και υποστήριξε τον Τραμπ.

Ωστόσο, η απομάκρυνσή του φαίνεται να οφείλεται σε βασικές διαφωνίες στρατηγικής (όπως για το Μεσανατολικό) για την κατεύθυνση της εξωτερικής πολιτικής που θα ασκήσει ο Τραμπ, όπως και σε διαφωνίες για τη μελλοντική ηγεσία των Ρεπουμπλικάνων.

Ο αποκλεισμός του Πομπέο και της Χέιλι υπογραμμίζει επίσης την αυξανόμενη επιρροή του γιου του Τραμπ, Ντον Τζούνιορ, και των συμμάχων του, όπως ο δημοσιογράφος Τάκερ Κάρλσον.

Εργάστηκαν επιτυχώς για να επιλεγεί ο Βανς ως υποψήφιος αντιπρόεδρος και τον προωθούν ως τον μελλοντικό ηγέτη του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος. Αποκλείοντας πιθανούς ανταγωνιστές, όπως ο Πομπέο ή η Χέιλι, από το υπουργικό συμβούλιο, επιδιώκουν να διασφαλίσουν την κυριαρχία του Βανς ως φαβορί για το 2028.

Απρόβλεπτη πολιτική

Αναλυτές και διεθνολόγοι εκτιμούν ότι η απρόβλεπτη φύση του Τραμπ θεωρείται στρατηγικό πλεονέκτημα, καθώς κάνει τους αντιπάλους να δυσκολεύονται να προβλέψουν τις κινήσεις των ΗΠΑ.

Σε αντίθεση με τον Μπάιντεν, η προσέγγιση του Τραμπ μπορεί να αυξήσει την αποτροπή.

Ο Τραμπ έχει διπλωματικές φιλοδοξίες και επιθυμεί να διαμεσολαβήσει σε παγκόσμιες συγκρούσεις, χρησιμοποιώντας κυρώσεις, διπλωματία και την απειλή της στρατιωτικής ισχύος.