Γιατί οι Χάρις και Τραμπ έχουν βάλει στο «στόχαστρο» τους Αμερικανοάραβες ψηφοφόρους

Για τον μέσο Αμερικανό ψηφοφόρο, ο χειρισμός των ΗΠΑ στην αυξανόμενη ένταση στη Μέση Ανατολή δεν είναι καθοριστικός παράγοντας για την ψήφο του, το οποίο αποδεικνύεται και στην πρόσφατη δημοσκόπηση της Gallup για τον μήνα Σεπτέμβριο, με βάση την οποία μόνο το 1% των Αμερικανών ανέφερε ότι η σύγκρουση στη Μέση Ανατολή είναι το πιο σημαντικό πρόβλημα της χώρας.

Καθώς η ένταση κλιμακώνεται στη Μέση Ανατολή νέα δημοσκόπηση αποκαλύπτει ότι η υποστήριξη των Αραβοαμερικανοί προς την Κάμαλα Χάρις και τον Ντόναλντ Τραμπ είναι σχεδόν ισοδύναμη, ενόψει των εκλογών του Νοεμβρίου 2024.

Αυτή η διάσπαση θα μπορούσε να παίξει καθοριστικό ρόλο σε κρίσιμες πολιτείες όπως το Μίσιγκαν και η Πενσιλβάνια, όπου διαμένουν σημαντικοί πληθυσμοί Αραβοαμερικανών.

Ενώ, όπως προαναφέραμε, οι περισσότεροι Αμερικανοί ψηφοφόροι δεν θεωρούν τις συγκρούσεις στη Μέση Ανατολή ως κορυφαία προτεραιότητα, οι Αραβοαμερικανοί είναι πιο ευαισθητοποιημένοι στην πολιτική των ΗΠΑ για την περιοχή, καθιστώντας τις ψήφους τους κρίσιμες σε αυτή την σκληρή εκλογική αναμέτρηση.

Για τους Αραβοαμερικανούς ψηφοφόρους, τα διακύβευμα είναι διαφορετικό. Η δημοσκόπηση του Αραβοαμερικανικού Ινστιτούτου αποκαλύπτει μια σχεδόν ισοπαλία μεταξύ Χάρις (41%) και Τραμπ (42%), υπογραμμίζοντας το πώς οι πολιτικές των ΗΠΑ για τη Γάζα θα μπορούσαν να επηρεάσουν τις ψήφους τους.

Η διαίρεση της υποστήριξης στην κοινότητα των Αράβοαμερικανών θα μπορούσε να είναι καθοριστική σε κρίσιμες πολιτείες.

Το Μίσιγκαν, που φιλοξενεί έναν από τους μεγαλύτερους πληθυσμούς Αράβων Αμερικανών, και η Πενσιλβάνια διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στον εκλογικό χάρτη με τις δύο εκστρατείες έχουν κάνει προσπάθειες να προσεγγίσουν τους ψηφοφόρους στην πολιτεία, αναγνωρίζοντας τη σημασία της αραβοαμερικανικής ψήφου.

Ν. Λαρυγγάκης στο CNN Greece: Δεν θα έλεγα ότι ο Μπάιντεν έκανε ό,τι καλύτερο για Ελλάδα και Κύπρο

Στις αρχές Οκτωβρίου, μάλιστα, η δημοσκόπηση του Five Thirty Eight εμφάνισε τη Χάρις να προηγείται ελαφρώς στο Μίσιγκαν, με 47.9% έναντι του 46.4% του Τραμπ.

Παραδοσιακά, οι Άραβες Αμερικανοί ευνοούσαν τους Δημοκρατικούς. Ωστόσο, αναλυτές επισημαίνουν ότι φέτος παρατηρείται μια στροφή. Ορισμένοι πρώην υποστηρικτές των Δημοκρατικών έχουν απομακρυνθεί από το κόμμα, ως απάντηση στον τρόπο με τον οποίο η κυβέρνηση Μπάιντεν αντιμετώπισε την κρίση στη Γάζα.

Η θέση της Χάρις, που ισορροπεί μεταξύ της δέσμευσής της προς το Ισραήλ και της ανησυχίας της για τα δεινά των Παλαιστινίων, δεν ήταν αρκετή για να επαναφέρει αυτούς τους ψηφοφόρους. Η απόφασή της να μην παραστεί στην ομιλία του Ισραηλινού πρωθυπουργού Μπενιαμίν Νετανιάχου στο Κογκρέσο τον Ιούλιο είναι ενδεικτική αυτής της εύθραυστης ισορροπία.

Η δημοσκόπηση του Αραβοαμερικανικού Ινστιτούτου έδειξε επίσης ότι το 46% των Αραβοαμερικανών ψηφοφόρων θα προτιμούσε να ελέγχουν οι Ρεπουμπλικανοί το επόμενο Κογκρέσο, η οποια αντανακλά την επιθυμία τους να στείλουν ένα μήνυμα δυσαρέσκειας για την τρέχουσα πολιτική των ΗΠΑ.

Αυτή η επιθυμία θα μπορούσε να επηρεάσει σημαντικά το αποτέλεσμα των εκλογών σε πολιτείες όπου η Αραβοαμερικανική κοινότητα έχει ισχυρή παρουσία. Τόσο η Χάρις όσο και ο Τραμπ αντιμετωπίζουν προκλήσεις για να αποκτήσουν ισχυρότερα ερείσματα μεταξύ των Αραβοαμερικανών ψηφοφόρων.

Σύμφωνα με την ίδια δημοσκόπηση και οι δύο υποψήφιοι θα μπορούσαν να δουν αυξημένη υποστήριξη εάν πίεζαν για κατάπαυση του πυρός, ανεμπόδιστη ανθρωπιστική βοήθεια στη Γάζα ή αναστολή των αποστολών όπλων προς το Ισραήλ.

Σημειώνεται ότι η Χάρις δεν έχει ακόμη αποστασιοποιηθεί ουσιαστικά από την προσέγγιση της κυβέρνησης Μπάιντεν στη Γάζα, ενώ ο Τραμπ έχει δείξει ισχυρή υποστήριξη στις στρατιωτικές ενέργειες του Ισραήλ.

Καθώς απομένουν μόλις λίγες εβδομάδες μέχρι τις εκλογές, η Χάρις έχει περιορισμένο χρόνο για να διαφοροποιηθεί από τις πολιτικές του Μπάιντεν και να απευθυνθεί πιο άμεσα στις ανησυχίες των Αραβοαμερικανών ψηφοφόρων, ενώ η συνεχιζόμενη υποστήριξη του Τραμπ στις επιθετικές πολιτικές των ΗΠΑ στη Μέση Ανατολή μπορεί να έχει απήχηση σε ορισμένους, αλλά κινδυνεύει να αποξενώσει άλλους.

Το ερώτημα είναι αν η διάσπαση μεταξύ των Αραβοαμερικανών ψηφοφόρων θα ανατρέψει την ισορροπία σε κρίσιμες πολιτείες όπως το Μίσιγκαν (211.000) και η Πενσiλβάνια (182.000).

Αν και ο αριθμός τους μπορεί να φαίνεται μικρός σε σχέση με το ευρύτερο εκλογικό σώμα, οι ψήφοι τους θα μπορούσαν να αποδειχθούν καθοριστικές.