Εκλογές στη Βρετανία: Η ήττα δεν είναι πρόβλημα για τους Συντηρητικούς – Ο Φάρατζ είναι

Δεν υπάρχει δημοσκόπηση που να δείχνει, όχι νίκη, αλλά ακόμη και διαφορά μικρότερη από τις 17 μονάδες ανάμεσα σε Εργατικούς και Συντηρητικούς στις επικείμενες εκλογές στην Βρετανία.

Από μόνα τους τα 14 χρόνια που οι Συντηρητικοί έχουν μείνει στην εξουσία, δεν αποτελούν κριτήριο αλλαγής -ειδικά για τους Βρετανούς, αλλά τα τελευταία πέντε χρόνια ήταν πραγματικά καταστροφικά για την ουσία αλλά και την εικόνα του κόμματος, που έχει διαχειριστεί τις τύχες του «νησιού» για το μεγαλύτερο διάστημα στα πολιτικά χρονικά.

Τα πάρτι Τζόνσον και η πρωθυπουργία Τρας που κράτησε λίγες εβδομάδες

Η διαχείριση της πανδημίας από τον Μπόρις Τζόνσον που έκανε πάρτι στη Ντάουνινγκ Στριτ όταν ο λαός του ήταν κλεισμένος στα σπίτια του, η διαδοχή του από την Λιζ Τραζ η οποία έσπασε όλα τα ρεκόρ σε παραμονή στην εξουσία με ελάχιστες εβδομάδες ως Πρωθυπουργός, το ανεδαφικό οικονομικό πρόγραμμα της Τρας που ήταν ακατανόητο, ακόμη και για τους μυημένους, αλλά και ο Ρίσι Σούνακ, ο οποίος τα τελευταία χρόνια έχει καταφέρει να καταγράψει την ταχύτερη και μεγαλύτερη την ίδια στιγμή καθίζηση στα ποσοστά δημοφιλίας του…

Εν αναμονή μιας επώδυνης ήττας

Ναι, είναι δεδομένο πως όπως στη ζωή έτσι και στην πολιτική, τα πράγματα κάνουν κύκλο και ο κύκλος για τους Συντηρητικούς αυτή την φορά έχει κλείσει.

Δεν υπάρχει κανένας, νόμιμος και ηθικός τρόπος, να απειληθούν ουσιαστικά οι Εργατικοί του Κιρ Στάρμερ και η χώρα θα έχει Εργατικούς στην Ντάουνιγκ Στριτ αλλά και με συντριπτική πλειοψηφία στην Βουλή μετά τον Τόνι Μπλέρ. Πόσο ανώδυνη όμως θα είναι αυτή η ήττα για το κόμμα;

Ειδικοί σημειώνουν πως την ερχόμενη Πέμπτη στις κάλπες το μόνο ενδιαφέρον στοιχείο δεν θα είναι το ποσοστό των νικητών Εργατικών, ούτε και η διαφορά από τους «τόριδες». Εκτιμούν ότι το μείζον είναι εάν θα καταταγεί τρίτο το πιο παλιό κόμμα της Βρετανίας πίσω και από το ακραίο μόρφωμα του Νάιτζελ Φάρατζ…

Η επιρροή και το «timing» του Νάιτζελ Φάρατζ

Ο Νάιτζελ Φάρατζ, αρέσει δεν αρέσει, είναι ο άνθρωπος που έχει απίστευτο «timing» στην επιλογή των στιγμών που θα κάνει την εμφάνισή του στα πολιτικά δρώμενα της χώρας του.

Την προηγούμενη φορά που εμφανίστηκε ήταν τέτοια η επιρροή που άσκησε, ώστε η χώρα όχι απλά ψήφισε για έξοδο από την Ένωση, αλλά η Κυβέρνηση πιέστηκε σε τέτοιο βαθμό, ώστε να δοθούν τα κλειδιά των Συντηρητικών στον Μπόρις Τζόνσον που παρέδωσε «Brexit» με κάθε τρόπο και κόστος…

Με το 15% στο «τσεπάκι» ο Φάρατζ

Σήμερα ή για την ακρίβεια με καμπάνια μόλις μερικών εβδομάδων και όπως πάντα χωρίς υψηλό κόστος παρά μόνο υψηλούς τόνους, ο Νάιτζελ Φάρατζ μπορεί να δέχεται από milkshake μέχρι πέτρες, αλλά δεν υπάρχει δημοσκοπική έρευνα που να του δίνει ποσοστό μικρότερο από 15%.

Με αυτόν ακριβώς τον τρόπο ο άνθρωπος που έστρεψε την κοινή γνώμη προς την έξοδο της Ευρώπης υποστηρίζοντας σθεναρά πως η νόσος και όχι η ισχύς βρίσκεται στην Ένωση, από την Παρασκευή θα είναι πιθανότατα ένας καθοριστικός για την επιβίωση των Συντηρητικών παράγοντας.

Τα σενάρια της κάλπης

Εάν οι Εργατικοί επικρατήσουν με περισσότερες από 20 μονάδες διαφορά, η πλειοψηφία που διαθέτουν στη Βουλή θα είναι συντριπτική, οπότε και η οποιαδήποτε σύγκρουση στην κάτω Βουλή θα έχει ουσιαστικά μικρή σημασία, καθώς τα χέρια του Στάρμερ θα είναι ελεύθερα να κάνει όποιες και όσες επιλογές ο ίδιος κρίνει και έχει δεσμευθεί απέναντι στον Βρετανικό λαό.

Οι Συντηρητικοί θα υποστούν χωρίς αμφιβολία πανωλεθρία ακόμη κι αν τελικά τα ποσοστά τους είναι πιο κοντά στο 25% από το 20% .

Η δυναμική τους στην Βουλή ουσιαστικά θα εξαφανιστεί και θα είναι υποχρεωμένοι να συμπορευτούν με τους βουλευτές του Renew του Φάρατζ αν θέλουν να συνεχίσουν τουλάχιστον να ακούγονται αντιπολιτευτικά.

Τι θα κρίνει την «επιβίωση» των Τόρις

Ο μεγάλος κίνδυνος για τους Συντηρητικούς δεν είναι η ήττα. Αυτή θα πρέπει να θεωρείται δεδομένη και σε γενικές γραμμές και δίκαιη λόγω του τρόπου που διαχειρίστηκαν κάποια από τα σημαντικότερα ζητήματα για την χώρα.

Ο μεγάλος εχθρός της βρετανικής παραδοσιακής δεξιάς είναι η σύμπραξη εκ νέου με τον Φάρατζ, μία σύμπραξη που θα κάνει το «παράσιτο» σε χρόνο ρεκόρ ισχυρότερο από το δέντρο…

Ο κορμός του «δέντρου» των Συντηρητικών χρειάζεται φροντίδα και νερό αλλά σε καμία περίπτωση η σύμπραξη με το «λίπασμα» που σήμερα προσφέρει ήδη σε τιμή ευκαιρίας ο ακραίος Νάιτζελ δεν είναι λύση. Η επιβίωση της παράταξης των Συντηρητικών δεν θα κριθεί στις κάλπες αλλά στον τρόπο που το αποτέλεσμα από αυτές θα αξιοποιηθεί και θα δώσει την αφορμή για επανεκκίνηση.

Με τα δεδομένα και την πραγματικά σημαντική έλλειψη σε πολιτικό προσωπικό οι Συντηρητικοί «παίζουν» από την επομένη των εκλογών την επιβίωσή τους και σε αυτό το «παιχνίδι» δεν υπάρχει σχεδόν καθόλου χώρος για κοινοβουλευτικό έργο. Για τους Συντηρητικούς αυτό που προέχει είναι η εσωτερική τους αναδόμηση και αναδιοργάνωση.