Οι Συριακές Δημοκρατικές Δυνάμεις απελευθέρωσαν την Μάνμπιτζ στο όνομα του Αμπού Λεϊλά

Με την κατάληψη της πόλης που βρισκόταν υπό την κατοχή του ISIS από τον Ιανουάριο του 2015, κλείνει η γραμμή ανεφοδιασμού της Ράκα (Raqqa) από τη βορειοδυτική Συρία και τα συροτουρκικά συνορα. Οι μαχητές των QSD χτενίζουν την πόλη, η δρόμοι της οποίας έχουν καταληφθεί από πλήθος κόσμου που πανηγυρίζει.

Οι φωτογραφίες που κατακλύζουν τα κοινωνικά μέσα είναι συγκινητικές. Γυναίκες καίνε τις μπούρκες και καπνίζουν, άντρες κόβουν τις γενειάδες τους, άλλοι κλαίνε, άλλοι καταριούνται το Νταές. Είναι τέτοια η έκφραση των συναισθημάτων που στο πλάνο χάνεται η εικόνα της κατεστραμμένης πόλης. Τα περισσότερα κτίρια έχουν υποστει καταστροφές, οι δρόμοι είναι γεμάτοι μπάζα και συντρίμμια. Λέγεται ότι ένα κομβόι πεντακοσίων αυτοκινήτων με τζιχαντιστές και πολίτες έφυγε βορείας για την πόλη Γιαραμπλούς που βρίσκεται στη τουρκοσυριακή μεθόριο και ελέγχεται από το Ισλαμικό Κράτος.

Οι μαχητές των QSD απελευθέρωσαν και τους περίπου 2.000 άμαχους, τους οποίους κρατούσαν όμηρους οι τζιχαντιστές.

«Η πόλη βρίσκεται πλέον υπό τον πλήρη έλεγχό μας, όμως διεξάγουμε εκκαθαριστικές επιχειρήσεις», δήλωσε στο πρακτορείο Reuters ο Σαρφάν Νταρουίς (Sharfan Darwish),εκπρόσωπος των QSD στο Κομπάνι και μέλος του συμμαχικού Στρατιωτικού Συμβουλίου της Μάνμπιτζ (MMC).

Η αραβοκουρδική συμμαχία ιδρύθηκε τον Οκτώβριο του 2015 στο κουρδικό καντόνι της Χασάκα (al-Hasakah) και συγκεντρώνει στις τάξεις της Κούρδους, Άραβες Σύρους, Τουρκμένους, χριστιανούς Ασσύριους/Χαλδαίους και σουνίτες Τσερκέζους. Υοοστηρίζεται από την Ουάσιγκτον, κάτι που έχει προκαλέσει την οργή της Άγκυρας.

Στο όνομα του Αμπού Λεϊλά

Ο Νταρουίς έκανε λόγο για μια «νέα ιστορικά φάση για την απελευθέρωση των ανθρώπων» και αφιέρωσε τη νίκη αυτή στον «αγαπημένο»Αμπού Λεϊλά (Abu Leyla), ο οποίος έχασε τη ζωή του στις αρχές του Ιουνίου από χτύπημα ελεύθερου σκοπευτή στην πολιορκία του Μάνμπιτζ.

Με κουρδική και αραβική καταγωγή ο Αμπού Λεϊλά γεννήθηκε το 1984 στο Κομπάνι ως Φαϊζάλ Σαντούν (Faisal Sadoun), αλλά μεγάλωσε δυτικότερα στο Μάνμπιτζ.

Συνηθίζεται στον αραβικό κόσμο ως απόδοση τιμής οι άντρες να καλούνται με παρατσούκλια (kunya) που ξεκινάνε με τη λέξη «abu» (ο «πατέρας του») και συνήθως συνοδεύονται με το όνομα του μεγαλύτερου γιου της οικογένειας ή κάτι άλλου αγαπημένου. Ο Φαϊζάλ διάλεξε το όνομα της κόρης του Λεϊλά: «ο πατέρας της Λεϊλά». Το όνομα αυτό, που ως nom de guerre αντηχούσε στις σκληρές και βίαιες μάχες της Συρίας, ήταν από μόνο του ένα ισχυρό πολιτικό μήνυμα υπέρ της ισότητας των γυναικών.

Ο πρώην μηχανικός αυτοκινήτων και πατέρας τεσσάρων κοριτσιών, που πριν κλείσει τα τριάντα του χρόνια πήρε τα όπλα κατά του Άσαντ στο Χαλέπι και στη συνέχεια κατά των τζιχαντιστών στη γενέτειρά του, έγινε θρύλος για τους Κούρδους της Συρίας και τον πολυεθνικό στρατό που οργανώθηκε γύρω του.

«Μάχομαι για μια δημοκρατική Συρία, όχι για μια Ισλαμική Συρία, αλλά για μια ελεύθερη δημοκρατική Συρία», είπε στους άντρες του μετά από την απελευθέρωση του Κομπάνι, όπου πρωτοστάτησε, πολεμώντας με τη δική του ταξιαρχία στο πλευρό των YPG και των πεζμεργκά για περισσότερες από εκατό ημέρες πολιορκίας.

Στην τελευταία του ομιλία πριν από την κατάληψη της Μάνμπιτζ, κάλεσε τους μαχητές όταν μπουν στην πόλη να μην κάνουν λεηλασίες, να μην ψάχνουν στα δωμάτια των κατοίκων και να σεβαστούν την τιμή των γυναικών. Mετά το θάνατό του, η επιχείρηση ονομάστηκε «Μάρτυρας και Διοικητής Φαϊζάλ Αμπού Λεϊλά». Πέθανε στις 5 Ιουνίου 2016 στο νοσοκομείο της Σουλεϊμανίγια στο ιρακινό Κουρδιστάν –όπου είχε μεταφερθεί με αμερικανικό στρατιωτικό ελικόπτερο– δύο ημέρες μετά τον πυροβολισμό στα περίχωρα της Μάνμπιτζ. Η κηδεία του έγινε την επομένη στο Κομπάνι.

Η τελευταία ομιλία του Αμπού Λεϊλά